مسیر مهم است، نه مقصد؛ این جمله‌ای است که عده‌ای در مسافرت‌ها بر زبان می‌آورند. سراسر جهان، کیلومترها جاده گسترده شده‌اند و در همین حال که جاهای مختلف را به یکدیگر متصل می‌کنند، می‌توانند نماهای دلپذیری را نیز برای رهگذران ایجاد کنند.



گاهی اوقات، جاده‌ها به تنهایی یک اثر هنری هستند. اگر راننده وسیله نقلیه نباشید و مثلا به عنوان مسافر با اتوبوس در این جاده ها سفر کنید شاید به این نتیجه برسید جاده از مقصد بیش تر باعث تمدد اعصاب شما شده است. در این مطلب 5 جاده زیبای جهان را معرفی خواهیم کرد وبا افتخار باید بگوییم که جاده چالوس، چهارمین جاده این لیست است.

1- جاده میلفورد (Milford)-نیوزیلند

این جاده، در مسیری به اندازه ۱۴۴ مایل از میان پارک ملی «فیورلند»، در قلب آلپ جنوبی عبور می‌کند. این مسیر همچنین به «میلفورد ساند» متصل می‌شود؛ یکی از مکان‌هایی که سه‌گانه «ارباب حلقه‌ها» در آن فیلمبرداری شده است.

2- جاده استلویو پس ترولستیگن(Stelvio Pass)- ایتالیا

این جاده دومین جاده مرتفع آسفالت شده در آلپ محسوب می‌شود و والتلینا را به دره آدیگه و مرانو متصل می‌کند. جاده استلویوپس در نزدیکی مرز با سوئیس و در 75 کیلومتری بولزانو واقع شده است. این جاده دارای 48 پیچ تند و خطرناک است. همچنین این مسیر یکی از طولانی‌ترین جاده‌های مارپیچی در جهان، محسوب می‌شود.

3- جاده زیبای گریت اوشن(Great Ocean Road)- استرالیا

در کنار جاده زیبای گریت اوشن (Great Ocean) در استرالیا می‌توانید از تخته سنگ‌های آهکی که به «دوازده رسول» معرفند و همچنین نمایش وال‌ها، جنگل‌های بارانی و پارک‌های ملی زیبا لذت ببرید.

4- جاده چالوس- ایران

جاده چالوس شاید از معدود جاده¬های ایران باشد که عبور از آن، تنها بهانه رسیدن به یکی از اماکن گردشگری نیست، چرا که این جاده، خود از مناطق بسیارپرطرفدار گردشگری است و سالانه میلیون ها نفر، مهمان طبیعت زیبا و منحصر به فرد این جاده می شوند.

چهارمین جاده زیبای دنیا که صرف نظر از زیبایی رویایی اش، یکی از مهم‌ترین مسیرهای ارتباطی کشورهم محسوب می شود. این جاده از شمال به استان مازندران و شهرستان چالوس، از شرق به شهر تهران و شمیرانات، از غرب به منطقه طالقان و از جنوب به شهر کرج می رسد. جاده‌ای با قدمت 80 سال، که با پیچ و خم‌های متعدد در دل کوه و زیبایی‌های بکر طبیعی، سفری خیال انگیز را برای مسافران رقم می زند.

رودخانه کرج که به موازات جاده کرج- چـالوس امتداد دارد، سد کرج و روستای کوچک و زیبای واریان که مثل جزیره‌ای کوچک در آن سوی آب سدکرج قرار گرفته، زیبایی‌های این جاده را چند برابر کرده است. جاده کرج - چالوس در هر فصل به رنگی درمی‌آید و گاه تضاد رنگ‌ها چنان مناظر باشکوهی را مقابل چشمانتان می آورد که هر لحظه ممکن است دچار توهم خواب بودن و رویا دیدن شوید! در برخی از ماه های سال، از تهران که به سمت چالوس حرکت می کنید در ابتدای راه آسمان آفتابی است. به ارتفاعات هزار چم و سیاه بیشه در میانه راه که می رسید با کوه های پربرف و زمین یخ زده و آسمان مه آلود رو به رو می شوید و پیچ و خم ها را که پشت سر می گذارید، آسمان ابری و بارانی بالای سر شماست.

از سال 1312 که این جاده مورد بهره برداری قرار گرفت تا مسیر تهران به ساحل دریاچه خزر، هموار وکوتاه شود، کم کم انواع رستوران‌ها و واحدهای اقامتی و پذیرایی هم در کنار این جاده شکل گرفتند. این در حالی بود که ساخت سد امیر کبیر کرج در سال نیز1340 به جاذبه های این جاده اضافه کرد و در زمان کوتاهی جاده چالوس که نام اولیه آن جاده 59 بود، به یکی از تفریحگاه‌های مهم گردشگری کشور تبدیل شد.

این جاده تپه‌های باستانی و روستاهای تاریخی نظیر کندلوس دارد که گاه قدمت آن، به بیش از هزاران سال می رسد. جالب است بدانید که تا اواخر دوره قاجار، اصلا جاده کرج - چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو، راه دسترسی به روستاهای این‌ منطقه را تشکیل می داده است. اما این راه ناهموار آنقدر طولانی نبود تا ارتباط شمال و جنوب کشور را میسر کند.

به نقل از گفته‌های شفاهی مردم قدیم، کارگران را برای کندن این تونل در دل کوه (چون کندن تونل کندوان آنهم بدون تجهیزات کار بسیار سخت و دشواری بود) با یک سکه پنج ریالی که در آن زمان ارزشمند بود، تشویق می‌کردند و گفته می‌شود به ازای هر کلنگ به آنها پول داده می‌شده ‌است.

تونل های بلند و کوتاه این مسیر هم از دیگر جاذبه های دیدنی و جالب توجه جاده چالوس است. تونل کندوان در اردیبهشت ماه سال 1314 شمسی ساخته شده و تونلی است به مسافت یک هزار و 886 متر وعرض پنج الی هفت متر و ارتفاع شش متر، که کار ساخت آن چهار سال طول کشیده و در سال 1318 به بهره برداری رسیده است. با احداث این تونل 13 کیلومتر از مسیر مرکز کرج به چالوس کاسته شده، تا پیش از این برای طی این مسیر باید کوه دور زده می‌شد.

با وجود مناظر زیبای اطراف این جاده، اما نقاط حادثه‌خیز زیادی در طول مسیر جاده چالوس وجود دارد. به دلیل جنس آهکی و رسوبی کوه‌ها، هر از چندگاهی ریزش سنگ روی جاده چالوس باعث بسته شدن آن می‌شود. در زمستان‌ها نیز خطر بهمن رانندگان را تهدید می‌کند. عرض کم جاده و عمر طولانی آن نیز از دیگر موارد خطرناک بودن جاده چالوس است.

5- جاده کابوت((Cabot)-کانادا

مسیر کابوت در نووا اسکاتیا یکی از خوش‌منظره‌ترین مسیرهای رانندگی در کانادا است که از بخش بزرگتر جزیره کیپ برتون شروع شده و نماهایی بسیار زیبا از جنگل و اقیانوس دارد. در همین حال که از این جاده عبور می‌کنید، اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید یک دسته وال نیز در حال شنا کردن ببینید.

آشنایی با شهربسیار دیدنی کیوتو -ژاپن

کیوتو (Kyoto) مرکز استان کیوتو، از جمله شهرهای مدرن و بزرگ ژاپن است که برخی صاحب نظران، آن را یکی از زیباترین شهرهای دنیا لقب داده اند.



بخشی از این زیبایی از خانه های کوچک چوبی با پنجره های کاغذی و درهای کشویی در خیابان های باریک محله های قدیمی سرچشه می گیرد. در آغاز فصل بهار و با شکوفایی گل های درختان گیلاس، زیبایی کیوتو صدچندان می شود.



کیوتو قرن ها پایتخت ژاپن و مقر دربار امپراتوری بوده است. در کیوتو هم می توان پیشرفت فناوری و صنعت را مشاهده کرد و هم از تماشای آثار باستانی و نشانه های ادوار دور، به گذشته سفر کرد.



کیوتو شهری با بناهای تاریخی و فرهنگی فراوان است و در آن معابد، پرستشگاه ها، کاخ ها، باغ های زیبا، اماکن تفریحی و مراکز خرید زیادی وجود دارد.

جاذبه های گردشگری

کیوتو با جمعیتی بالغ بر یک و نیم میلیون نفر، دارای جاذبه های گردشگری بسیاری است به گونه ای که از این شهر آسیایی، به عنوان مقصدی ایده آل برای گذران تعطیلات یاد می شود. در سال تقریباً 30 میلیون گردشگر از سراسر جهان از کیوتو بازدید می کنند. در سال جاری (2104) مقامات کیوتو گفتند ورود گردشگران به این شهر به حدی زیاد بوده که رکورد تازه ای در این خصوص ثبت شده است.

اماکن تاریخی

معابد، زیارتگاه ها، موزه ها و دیگر سازه های توکیو به شدت مورد محافظت قرار دارد. تقریباً 20 درصد گنجینه های طبیعی ژاپن و 15 درصد سازه های فرهنگی آن در این شهر قرار دارد و همین امر باعث شده کیوتو در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود.



اگر چه کیوتو جنگ های متعددی را از سر گذرانده ولی توانسته از همه آنها جان سالم به در برده و امروز با زیبایی خیره کننده اش جلوه گری کند. در بخش مسکونی و شهری کیوتو، تجهیزات فوق مدرن، سازه های شیشه ای و فولادی، و ساختمان های بسیار بلندی که گویی از آینده به زمان حال آمده اند خودنمایی می کند.



این شهر با وجودی که کاملاً مدرن و امروزی است ولی هرگز به منابع طبیعی و آثار تاریخی خود بی اعتنا نبوده است. مرکز شهر کیوتو در محاصره معابد و کاخ های قدیمی است.



در توکیو ده ها موزه دولتی و خصوصی وجود دارد که موزه ملی کیوتو و موزه ملی هنرهای مدرن از آن جمله است.

جشنواره ها

کیوتو به دلیل میزبانی از جشنواره های مختلفی که در این شهر برگزار می شود، برای گردشگران بسیار جذاب است. اصولاً یکی از شاخصه ها و نمادهای بارز کیوتو همین فستیوال های سنتی است که بعضاً سابقه ای بیش از هزار ساله دارد.



این جشنواره ها باعث می شود شهر شاداب تر، زنده تر و رنگارنگ تر شود. در این گردهمایی ها، صدها شرکت کننده با لباس های مخصوص در گروه های مختلف در شهر به راه می افتند.



از جمله این جشنواره ها می توان به آوی ماتسوری (Aoi Matsuri) که در پانزدهم ماه می شروع می شود، جیون ماتسوری (Gion Matsuri) - یکی از معروف ترین جشنواره های ژاپن - و جیدای ماتسوری (Jidai Matsuri) اشاره کرد.



جیدای ماتسوری از جشنواره های قدیمی توکیو است که در بیست و دوم اکتبر و به منظور تجلیل از سالمندان و پیشکسوتان برگزار می شود.

دیگر جاهای دیدنی

همانطور که اشاره شد کیوتو میزبان صدها معبد و سازه تاریخی است.



معبد ریو انجی (Ryoan-ji) نمونه ای بنای آیین بودایی ذن (Zen) که نمودار جهانی معنوی است و مکانی ایده آل برای تفکر و تامل به شمار می رود و نیز معبد بودایی کین کاکوجی (Kinkaku-ji) از جمله این معابد است.



ویلای سلطنتی کاتسورا (Katsura Imperial Villa) واقع در حومه غربی کیوتو هم یکی از مهمترین گنجینه های فرهنگی ژاپن محسوب می شود و به جای خود دیدنی است. محله جیون (Gion) واقع در شرق کیوتو از جمله مکان های مورد علاقه گردشگران محسوب می شود.

اقتصاد

فناوری و صنایع الکترونیکی، ستون فقران اقتصاد کیوتو را تشکیل می دهد. این شهر میزبان دفاتر مرکزی شرکت های معتبری همچون نینتندو و کیوسرا است. گردشگری نیز بخش دیگری از اقتصاد کیوتو را به خود اختصاص داده است.

مراکز اقامتی

در کیوتو هتل ها و مراکز اقامتی زیادی وجود دارد به همین دلیل گردشگران و مسافران تعطیلات برای پیدا کردن جایی جهت اقامت شبانه با مشکل مواجه نمی شوند. در کیوتو، مراکز اقامتی ارزان قیمت ژاپنی موسوم به ریوکان (Ryokan) طرفداران زیادی دارد. این مسافرخانه ها ساختار ژاپنی دارد و هزینه اقامت در آنها اندک است.

کودکان خود را به رم ببرید

بسیاری از مردم بر این عقیده اند که رفتن به موزه و کاوش در بناهای باستانی، کاری است که در آن نمی توان کودکان را به همراه داشت و اصولاً «موزه گردی» با «شیطنت کودکان» یک جا جمع نمی شود. آنها بر این باورند که موزه ها مکان دلچسبی برای کودکان نیستند زیرا ایستادن کنار یک اثر تاریخی و مطالعه دقیق تاریخچه آن، چیزی است که با دنیای پر جنب و جوش کودکانه هیچ سنخیتی ندارد. با این تفاصیل شاید بتوان یک شهر را از این قضیه استثنا دانست: رم پایتخت ایتالیا. رم یک شهر تاریخی زیباست که در آن انواع قصرها، کلیساها، معابد، مقبره ها، آثار تاریخی باشکوه و گردشگاه های فراوانی یافت می شود. این شهر زیبا و سرسبز می تواند مکانی عالی و خاطره انگیز برای کودکان باشد چرا که در آن می توان علاوه بر آثار باستانی، بسیاری از وسایل مدرن سرگرمی و بازی را یک جا و کنار هم داشت. به عنوان مثال در فصل تابستان گردشگران می توانند از پارک آبی رم نهایت استفاده را ببرند و یا با قطار به بندر باستانی اوستیا (Ostia) بروند، جایی که تقریباً نیم ساعت با مرکز شهر فاصله دارد.

پارک ویلا بورگزه (Villa Borghese) پارک طبیعی بزرگی شهر رم که در یکی از مناطق سرسبز این شهر واقع شده، هم گردشگاه اهالی شهر است و هم محل تردد و تفریح گردشگران خارجی. شهر تیوولی (Tivoli) نیز که در ناحیه لاتزیو واقع شده و آبشار معروفی دارد، یک مکان عالی برای پیک نیک محسوب می شود. تورهای بزرگی در رم برگزار می شود که در آنها، گردشگران و علاقه مندان را به بازدید بخش هایی نمادین رم باستان می برند؛ جاهایی همچون ورزشگاه بزرگ و مشهور کولوسئوم (Colosseum) که در سال های 75 الی 80 میلادی توسط وسپاسیانوس امپراطور روم ساخته شد و مدرسه گلادیاتوری در رم. در رم همچنین می توانید از چند مکان فرهنگی و تاریخی جالب که به دلیل ویژگی های خاص خود برای کودکان نیز قابل استفاده است، بهره مند شوید. برای مثال می توانید از سه گورستان زیرزمینی که محل نگهداری مردگان خشک شده است بازدید کنید. بازدیدکنندگان در این سرداب های هول انگیز می توانند مردگان چند قرن پیش را با لباس های آنها تماشا کنند و حتی با آداب و رسوم کفن و دفن مردگان در آن تاریخ تا حدودی آشنا شوند. دخمه ترسناک سیسیل یا موزه مرگ، جایی است که اسکلت بیش از 4000 راهب مرده نگهداری می شود.

از دیگر جاهای تماشایی رم می توان به این موارد اشاره کرد: موزه واتیکان که یکی از غنی ترین موزه های جهان به شمار می رود، کلیسای سیستین و میدان باستان روم (Roman Forum) که جایگاهی متمرکز برای ساختمان های اداری حکومت رومی ها بوده است. در پایان فراموش نکنید که حتماً خود و کودکان تان را به صرف گلاتریا (gelateria) بستنی سنتی ایتالیا مهمان کنید. این بخش را کودکان بسیار دوست خواهند داشت، و احتمالاً خود شما! ضمناً فراموش نکنید که علاوه بر رم، در برخی دیگر از شهرهای مختلف جهان می توان موزه هایی یافت که هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان و نوجوانان جذاب، سرگرم کننده و آموزنده است؛ مانند موزه تاریخ طبیعی لندن، موزه علوم لندن و موزه ملی هوافضای اسمیتسونین در واشنگتن.

منطقه زیبای اوواچ در صربستان

اوواچ (Uvac) نام یک منطقه طبیعی ویژه و حفاظت شده در جنوب غربی کشور صربستان است.



این منطقه دارای ویژگی های به خصوصی است که رودخانه اوواچ از آن جمله است.



این رودخانه از ارتفاعات Stari Vlah-Raška سرچشمه می گیرد و در منطقه ای به وسعت 7543 هکتار جریان دارد. زمینی که رودخانه بر آن جاری است، از جنس سنگ آهک پر از شکاف بوده و در آن جوی ها و غارهای زیرزمینی متعددی یافت می شود.



به همین دلیل رودخانه اوواچ به شکل زیگ زاگ در میان کوه های صخره ای راه خود را گشوده و دارای پیچ و خم های عمیق و زیادی است. تعداد غارهای منطقه زیاد بوده و اندازه آنها نیز با هم متفاوت است؛ که از این جمله می توان به غار Usak در ارتفاع 6185 متری - بزرگترین غار شناخته شده صربستان – اشاره کرد. این غار دو ورودی دارد.



وقتی صحبت های از غارهای اوواچ می شود، باید از غارهای Tubića Pećina و Baždarska Pećina نیز نام برد. همچنین در این منطقه حفاظت شده 104 گونه پرنده وجود دارد که مهمترین آنها کرکس گریفون (Griffon vulture) است.



این پرنده بسیار سنگین وزن بوده و طول بال های آن بعضاً به سه متر می رسد.



کرکس گریفون نقش بی همتایی در زنجیره غذایی منطقه دارد زیرا به دلیل تغذیه از لاشه حیوانات، مانع از انتشار بیماری ها می شود.



این پرنده را نوعی عامل طبیعی بازیافت در محیط مزبور قلمداد کرده اند.

دیوار گرگان سومین دیوار تاریخی جهان

دیوار بزرگ گرگان یا دیوارسرخ که در متون قدیمی با نام مار سرخ نیز نامیده‌ شده‌است، دیواری تاریخی است در شهر گرگان استان گلستان، که از شرق دریای خزر شروع شده و پس‌از عبور از ضلع شمالی گرگانرود و دشت‌های وسیع شهرستان‌های بندرترکمن، آق‌قلا، گنبدکاووس و کلاله به کوه‌های پیشکمر در شرق استان گلستان ختم می‌شود. این دیوار عظیم تاریخی که ۲۰۰ کیلومتر طول دارد در ۲۹ تیرماه سال ۱۳۷۸ به ثبت ملی رسیده‌ است.



بنا برگفته اکثر مورخان و باستان شناسان، این دیوار طولانی‌ترین اثر معماری ایران باستان است که بعد از دیوار چین (به طول 6 هزار کیلومتر) و سمیز آلمان (به طول 548 کیلومتر) بزرگترین دیوار دفاعی جهان است.



برخی از مورخین ساخت دیوار تاریخی گرگان را به ساسانیان و برخی دیگر به اشکانیان نسبت می‌دهند، علیرغم وجود اینگونه اختلاف نظر، تاریخ نگاران و پژوهشگران پیشین و معاصر، در تلاش‌های فراوانی که برای ساخت دیوار دفاعی گرگان صورت گرفته است اتفاق نظر دارند، نتایج به دست آمده از کاوش‌های اعماق آب‌های خلیج گرگان و همچنین حدسیات حاصل شده، مبنی بر وجود بنادرو پادگان‌های نظامی ساسانیان دراین منطقه است که بر اهمیت حفاظت از ایالت تاریخی گرگان در آن زمان دلالت دارد.



در دوره‌های حکومت‌های مختلف، علی الخصوص ساسانیان و اشکانیان ایالت گرگان شاهد حماسه های زیادی بوده است به طوری که تعدادی از سلاطین بزرگ این دو سلسله سال‌ها در هیرکانیا درگیر جنگ بوده‌اند.. این دیوار در منابع تاریخی به ‌نام‌های سد اسکندر، سد پیروز، سد انوشیروان، قزل‌آلان و مار سرخ (به دلیل رنگ آجرهای آن) نیز شناخته می‌شود.



دیوار گرگان به لحاظ بهره‌گیری از مصالح بوم‌آورد و تولید خشت و پخت در کوره‌های آجرپزی حاشیه دیوار، نسبت به سایر دیوارهای ساخته شده در جهان باستان کم نظیر است و می‌توان گفت، مستحکم‌ترین دیوار دفاعی بوده که به دست معماران ایرانی ساخته شده است.



مصالح اولیه آجرهای دیوار گرگان، خاک رس حاصل از حفر خندق دیوار، با ترکیب کاه خردشده ریز و درشت است که وزن تقریبی هر کدام از آجرها بعد از پخت در کوره‌ها ۲۱ تا 24 کیلوگرم بوده است. رنگ بیشتر آجرها به جهت جنس و ذرات موجود در خاک مورد استفاده، آجری متمایل به نخودی تا قرمز است و به این دلیل در برخی منابع تاریخی به آن دیوار سرخ یا مارسرخ نیز گفته شده است.



نخستین پژوهش‌های باستان شناسی این دیوار توسط ژاک دمرگان فرانسوی صورت گرفت. بعد از او باستان شناس فرانسوی (آرن) در سال 1312 شمسی، بخشی از دیوار گرگان را به صورت پیمایشی ،شناسایی و معرفی کرد. سپس، اریک اشمیت، خبرنگار آمریکایی در سال 1316 با پرواز بر فراز منطقه، خط قرمز رنگی را روی زمین مشاهده کرد که با پیچ و تاب از دریا به سمت کوه‌های پیش‌کمر در شرق استان ادامه یافته. او با دیدن این منظره عجیب این پرواز را بار دیگر تکرار کرد و با تهیه عکس‌های هوایی، نقش مهمی در شناسایی این دیوار ایفا کرد.



این کاوش ها سال ها ادامه یافت تا در سال 1381، دیوار در 6 فصل کاوش شد، که اطلاعات زیادی از آن به دست آمد. به طوری که هم اکنون باستان شناسان طول دیوار را 200 کیلومتر می‌دانند.اما از آنجایی که در برخی نوشته ها این دیوار تا مرو ادامه داشته، باستان شناسان احتمال می دهند طول دیوار بسیار بیشترهم باشد.



در کاوش‌هایی که تاکنون انجام شده، 2000 متر مربع از دیوار حفاری شده و در پی آن یک آتشگاه و استراحتگاه سربازان کشف شده است. طبق برآوردها 30 هزار سرباز می‌توانستند در طول دیوار مستقر شوند. باستان شناسان با نمونه برداری و آزمایش خاکسترها و ذغال‌های برجای مانده در کوره‌های آجرپزی نشان دادند که قدمت دیوار به قرن‌های پنجم و ششم میلادی می‌رسد.



برگرفته از: سایت همشهری آنلاین

پارک ملی بنف قدیمی ترین پارک کشور کانادا

پارک ملی بَنف نام قدیمی ‌ترین پارک ملی در کشور کانادا است. این پارک ملی با وسعتی در حدود 6 هزار و 641 کیلومتر مربع در میان رشته‌کوه راکی در نزدیکی شهر بنف در ایالت آلبرتا، کانادا واقع شده است. پارک ملی بنف به همراه سه پارک ملی دیگر به نام‌های پارک ملی جاسپر، پارک ملی کوتنای و پارک ملی یوهو تحت عنوان پارک‌های رشته کوه راکی در میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. عواملی از جمله وجود یخچال های طبیعی ، دشت های یخی و جنگل های مخروطی و مناظر زیبا باعث می شود تا این پارک هر ساله میزبان تعداد زیادی گردشگر از سرتاسر جهان باشد. دشت یخی پارک وی از دریاچه ی لویز تا پارک ملی جاسپر ادامه دارد. پارک ملی بنف از غرب به پارک ملی یوهو ، از جنوب به پارک ملی کوتنی و از جنوب شرقی به منطقه ی کاناناسکیس خاتمه می یابد. بزرگترین مرکز کسب درآمد این پارک در دره ی Bow River در شهر بنف قرار دارد.

در ابتدا تنها وسیله برای رفت و آمد به این پارک راه آهن کانادا بود که اوایل باعث جذب گردشگران به این پارک می شد اما در اوایل قرن بیستم در این پارک شروع به جاده سازی شد. از این جاده ها تا سال 1960 که پارک به طور کامل افتتاح شد استفاده نشد. بعد از بازگشایی پارک اعلام شد که پارک ملی بنف در طول سال بازدید کننده می پذیرد، به همین دلیل تعداد زیادی گردشگر به سمت این پارک روانه شد به طوری که در سال 1990بیش از 5 میلیون گردشگر از این پارک دیدن کردند. پارک ملی بنف به عنوان یکی از پربازدید ترین پارک های ملی جهان شناخته می شود.

ساختمان گل های نیلوفر آبی در چین

ساختمان های زیبا با معماری های متفاوت همواره می توانند نظر هر بیننده ای را به خود جلب کند. برای گردشگران بازدید از ساختمان های عظیم و زیبا و با معماری منحصر به فرد یک تجربه به یاد ماندنی است. در این بین چینی ها این چند سال ساختمان هایی ساخته اند که برای گردشگران جالب است یکی از این ها ساختمان نیلوفر آبی در پارک وجین در مناطق جنوبی کشور چین است . دولت چین با همکاری یک شرک استرالیایی این بنای عجیب و زیبا را ساخته است.



بنا به دستور دولت چین شرکت معماری استودیو 505 استرالیا ساحتمانی به شکل نیلوفر آبی در وسط یک دریاچه بزرگ که بزرگی آن به اندازه 3 هزار متر مربع بوده است، ساخته. این ساختمان ها در یک پارک 4 هکتاری که در منطقه وجین چین و واقع شده است. این ساختمان ها که به شکل 3 گل نیلوفر آبی در 3 حالت مختلف است جلوه ی ویژه ای به این منطقه بخشیده است . ارتفاع این بنا هفت متر است. این ساختمان ها در سه شکل باورنکردنی گل‌های نیلوفرآبی طراحی شده است. که بسیار چشم نواز هم است.



این ساختمان ها برای نشان دادن فرهنگ‌های محلی ساخته شده است. که مورد توجه بسیاری از توریست های خارجی هم قرار گرفته است. روزانه هزاران نفر از آن بازدید می کنند.