یک سوال از آقایون!

سلام



من این سوالو تو تاپیکا زدم ولی کسی جواب نداد

میخواستم بپرسم مردانی هستند که دلشون بچه نمیخواد .. ازشون که میپرسی هیچ توجیه خاصی ندارن

از لحاظ اقتصادی و... هم که میپرسی که آیا به خاطر مسائل اقتصادی حاضر نیستن بچه داشته باشن باز هم جواب منفیه

به هر حال نمیفهمی تو مغزشون چی میگذره با اینکه بچه دوست هم هستن

آیا میشه گفت همچین مردی هنوز متعهد نشده؟

میشه برای درک اینجور مردها به من کمکم کنید؟

ممنون میشم

آره خوب مردی که ازدواج کرده مسئولیت زندگی و پذیرفته میگم شاید پشیمون شده

مامی سامیار
اگه میشه توضیح میدی منظور از دلایل منطقی چیه ؟

البته مردها نباید به تنهایی تصمیم بگیرند چون شاید خانم واقعا دوست داشته باشه که زودتر بچه دار بشه.

گل آبی

ولی مهمه که دو طرف بخوان پچه دار شن چون باید مسولیت اش بین هر دوتاشون تقسیم شه
ولی چون سخترین مسئولیت ها با مادر - مادر باید 100% راضی باشه

به نظر من آقایون تو این مورد خیلی بهتر از خانم ها تصمیم میگیرند،،، آخه خانم ها طبق معمول همیشه میخوان از سر احساس بچه دار بشن اما آقایون فکر هزار جارو میکنن

آره عزیزم
این موضوعی نیست که یک طرف تصمیم بگیره
اگه یک طرف نخواد ممکنه در حق اون بچه کوتاهی بشه

با این حرفت موافقم

نینا جون من عاشق بچه بودم، ابنقدری که واسه بچه دار شدن میخواستم ازدواج کنم، سنم هم نه کم بود نه زیاد 22 سالم بود شوهرم 23 بود

من همش بچه بازی در میاوردم و قهر میکردم و بهانه میگرفتم که زود باید بچه داربشیم،شوهرمم لج بازی میکرد باهام و عصبیم کرده بود

یه روز نشستیم و شوهرم گفت اگر بچه بخواییم باید دوتامون بزرگ بشیم، من خندیدم گفتم مگه بچه اییم الان؟ گفت آره! اگر نبودی از سر عقل تصمیم میگرفتی نه احساس

من فقط یه نی نی کوچولو میخواستم که دائم باهاش بازی کنم و لباساشو عوض کنم و بخنده و منم بخندم

اما اینا یه روی قضیه بود،و من بعدها فهمیدم که چه بلاها که سامیار سر من نیاورد

اون میگفت بچه خرج داره من میگفتم هر کسی خرج داره

اما وقتی بهم فهموند که بچه یه سقف بالاسر میخواد و هزارتا امکانات جور واجور منم راضی شدم

البته خدا دوسم داشت و زود شرایط مالیمون روبه راه شد

خیلی خوشحالم واست که به نی نی دار شدنت رسیدی مامی سامیار جون....
منم با نینا جون و گل آبی جون موافقم که هردو باید موافق باشن اما اینم خیلی شنیدم که میگن بچه که بیاد مرد خودش راضی میشه....
از اطرافیانم خیلیها بودن که همسراشون بچه نمیخواستن اما بعد بچه دار شدن خیلی بیشتر از مادر به فکر بچشون بودن....
خودم بالشخصه اینکارو که مامی سامیار انجام داده رو انجام دادم ولی نتیجه ای نگرفتم چون جوابهای مختلفی شنیدم یه بار همسرم گفت که اقتصادی یه بار گفت خواب آدم مختل میشه یه بار گفت حالا بذار الان زوده هربار که نشستم صحبت کردم یه چیزی گفت....
ولی توی جمع چنان با بچه ها گرم میگیره و باهاشون بازی میکنه که آدم میگه عاشق بچه اس ....خوب اینجوری همه چشماشون به سمت من میره دیگه که حتما من مشکلی دارم.....

اینکه کسی تمایلی به بچه دار شدن نداره میتونه خیلی دلایل متفاوتی داشته باشه ....

با توجه به شرایط اقتصادی نابسامانی که تو مملکت هست خیلی ها از تامین هزینه بچه میترسن ... هرچند وضعیت مالی خوبی هم داشته باشن یه وسواس ذهنی دارن که شاید اینقدر پس انداز برای تامین هزینه های بچه کافی نباشه و شاید نتونن تمام نیازهای بچه رو برآورده کنن ... چون مسلما هر پدر و مادری دوست دارن بهترین شرایط رو برای فرزندشون مهیا کنن ...

عدم ثبات موقعیت شغلی هم دلیل خیلی از آقایون هست که به نظر من خیلی خوبه ادم بی گدار به اب نزنه و اگر موعیت کاری خوبی نداره واقعا بچه دار نشه چون هم خودش و هم خانمش و هم این بچه بخت برگشته باید توی شرایط نابسامانی زندگی کنن که واقعا حقشون نیست .. به نظر من تو جامعه الان اینکه بگی خدایی که بچه رو داده روزیش رو هم میده خیلی هم صادق نیست ... خدا بزرگه و کرمه اما به بشر عقل و هوش هم داده که شرایط رو بسنجن ...

یه دلیل دیگه اش هم میتونه این باشه که این آقا فکر میکنه از نظر احساسی و عاطفی و روحی شرایط پدر شدن رو نداره .. این آقا نمیتونه قبول کنه خانمش تموم وقتش رو صرف یه نی نی کنه نه اون ... الان بعد از 5 سال همسر من بعضی اوقات عملا به النا حسودی میکنه و میگه برا خودم هوو آوردم ... اونا نی نی رو یه هوو برای خودشون میدونن که بین اونا و خانمشون قرار میگیره

سارا جان اینکه بگی بچه بیاد مرد راضی میشه در مورد همه صدق نمیکنه عزیزم ... من میشناسم کسی رو که وقتی بچه شون بدنیا اومد راحت خودش رو کنار کشید و کمکی به خانمش نمیکرد و میگفت خودت بچه خواستی ..خودت هم جمعش کن ..حالا فکر کن اون خانم بیچاره خودش اوایل زایمان درد و ناراحتی داره .. بچه هم رسیدگی میخاد این حرفم بشنوی ..دیگه واقعا رو اعصاب ادم میاد این حرف

ممنون الهه جون...یعنی نمیشه کاری کرد که راضی بشن یا....؟ باید صبر کرد تا هروقت که خواستن؟
خودت تجربه خاصی نداری؟

بچه دار شدن واقعا باید زمانی باشه که از نظر روحی دو طرف آماده باشن..
وقتی بچه دار میشی باید قید خیلی از تفریحات و خوشگذرانی های قبلی ات رو بزنی و در عین حال یه دنیا مسئولیت رو باید بپذیری ....خب این همه تغییرات نیاز به آمادگی ذهنی داره ..هم برای خانم و هم برای آقا ...خانم چون بیشتر مسئولیت بچه رو دوششه و آقا چون به قول یوسف هوو برای خودش آورده و باید بپذیره خانمش باید وقتی رو که قبلا صرف اون میکرده الان باید صرف یکی دیگه کنه و قطعا اگر وقتی هم پیدا کنه اینقدر خسته اس که دیگه بازم به اون نمیرسه

نمیشه که صبر کنی طرف کی دلش میخاد کی دلش نمیخاد ... به نظر من با دلیل و منطق باهاش صحبت کنی جواب میده ... از نظر اقتصادی ..از نظر روحی بتونی مطمئنش کنی قطعا راضی میشه و البته باید بهش بفهمونی که بارداری در سن بالا برای خانم خطرناکه و حتی ممکنه وقتی اون دلش خواست خانم نتونه باردار شه ..الان دوست من همین مشکل رو داره یک سال و خورده ای هست اقدام میکنه و بچه دار نمیشن ...

باور میکنی تمام اینا رو باهاش در میون گذاشتم ولی گوش نمیکنه.....
واقعا موندم... سنم هم جواب نمیده بخوام منتظرش بمونم...
گفتم شاید کسی مثه من باشه کار خاصی کرده باشه به منم یاد بده

ساراجان هر مردی که عاشق زن و زندگیش باشه بچه اشم میخواد و دوست داره زودتر بچه دار بشه مگر اینکه واقعا مشکل مالی داشته باشه حتی مشکل کار و نداشتن وقتم دلیل خوبی نیست که طرف نخواد بچه دار بشه.الان همه همکارای من باوجود اینکه هم زن هم مرد شاغلنو سرکار میرن بعد سال دوم ازدواجشون برا بچه اقدام کردنو الان بچه دارن خیلی هم خوشحالن و دارن بچه هاشونو بزرگ میکنن.الان با این امار نازایی تو کشور که داره روز به روز بیشتر میشه هر کی یه بچه سالم بدنیا بیاره کلی باید خداروشکر کنه

بعد یک سال و نیم از ازدواجمون به طور اتفاقی من باردار شدم....همسرم از همون اول ازدواج گفتن تا 5 سال بچه دار نبایست بشیم.اما خیلی سخت و یکنواخت شد ه بود
 همون یه سال اول زندگیمون بدون بچه و بودن من تو شهر دیگه بدور از دوست و اشنا و فامیلو تنهایی صبح تا شبم تو خونه .همسرم صب میرفت شب میاومد الانم کارش همینه صبح میره شب میاد....فکرشو کنید تا الان اگه دخترم نبود مرده بودم از تنهایی و غریبی......
خلاصه راضی نبود با گریه و قهر وودعوا ..خواهش..صحبت کردن....حتی درخواست پدر ومادرهاااااا اما راضی نمیشد که بلخره ناخواسته باردار شدم..وقتی همسرم بعد 2 ماه متوجه شد......اصرار بسیار جدی که بچه رو بندازیم.حتی سفارش امپول و نوبت سقط جنین پیش عموش که دکتر زنان هست گرفت که باید بندازیمش....
دلیلش این بود باید تا 5 سال خودمونو خوب جمع و جور کنیم.....از لحاظ اقتصادی..و بعدش از لحاظ روحی....و حتی عقلانی
بعدش ببینیم اوضاع مملکت چیه و چی میشهو خلاصه معیارهای سنگینی داشت که من نمیتونستم هضم کنم
اما مقاومتم و لطف خدا و کمک خدا باعث شد بتونم راضیش کنم که این بچه رو که خدا بهمون لطف کرده داده نگه دارم..شرایط و دوران بد و بحرانی داشتم الان با اشکم اینارو مینویسم که چقد اذیت شدم از یه طرف اصرارهای همسرم برای سقظ جنین از طرفی حال بدم و ویار شدیدم...و هر روز بیمارستان و سرم و امپول...........خلاصه خیلی سخت بود شاید کسی درک نکنه چی کشیدم....حتی همسرمم متوجه نمیشد من چه دوران بدی رو میگزرونم..الان اون روزها رو فراموش کرده اما من تا اخر عمرم اون روزها و استرس ها رو به یاد خواهم داشت......

اما الان عاشق دخترشه عاشقانه میپرستش......ودخترش شده تموم زندگی و دلخوشیش.......
تو این 5 سال که میخواستیم بچه دار نشیم .... اما الان دخترم 4 سالشه و برکت زندگیمون شده با اومدنش ..زندگیمون رونقم گرفت به اندازه خودش.......همیشه میگم شاید دخترم نبود الان زندگیمون شاید اینقدم پیش نمیرفت
فقط گاهی خانوما یا اقایون خیلی سخت گیری دارن و سختگیری میکنند سر این قضیه ...
بنظرم بعد یه سال زندگی اگه متوجه شدن سعی به ادامه دارن و میتونن کاش با ورود یه بچه زندگیشونو شیرین تر کنند حالا به بعدش دیگه نخواستن و نتونستن دیگه بچه دار نشن
ببخشید طومار نوشتممممممممممممممم شرمنده اما این بود داستان یه تیکه زندگیم مربوط به بچه .....

ازینا جوووووووونم

ببین سارا جون هر انسانی با انسان دیگه متفاوته...ومطمئنا کسی میتونه مفید ترین نظر رو بده که با اون شخص اشنایی داشته باشه وباهاش ارتباط داشته باشه..مطمئنا خودت بهتر از هر کسی میتونی فکرشو بخونی...به نظر من بشینید با هم صحبت کنین
یکی میگه عدم تعهد!یکی میگه شرایط اقتصادی/یکی میگه ترس از بچه دار شدن/و...
اگه یکی اینا رو بهم بگه شاید گارد بگیرم پس بهتره از خودش دلیلشو بخوای...
شایدم به قول دوستمون احساسی به این قضیه نگاه میکنی وشوهرت بیش از حد واقع بینه