بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

سرگشته در جزیره!

(قسمت اول) :

جَک به هوش اومد. نمیدونست چقدر گذشته و اینجا کجاست. فکرش رو جمع و جور کرد! هواپیما دچار نقص فنی شده بود و توی اقیانوس سقوط کرده بود خیلی ها جلوش چشم هاش کشته شدن اما اون به طرز معجزه آسایی بعد از همه تکون ها و تکه شدن هواپیما زنده مونده بود!

تونسته بود یه جلیقه نجات به تنش کنه و قبل از اینکه هواپیما بره زیر آب خودش رو از هواپیما انداخت بیرون روی آب.

ذهنش برگشت به زمان حال و دید دیگه تکون نمیخوره و معلق نیست. به اطرافش نگاه کرد و دید در ساحل جزیره ای افتاده. به سختی روی پاهاش ایستاد در حالی که درد و ضعف بهش چیره شده بود. دورتر توی اقیانوس دو جلیقه نجات دیده میشد، شاید اونها دو نفر دیگه باشن ...

داشت دنبال یه جایی برای خواب میگشت که صدای خش خش برگها توجهشو جلب کرد با ترس غیر قابل وصفی به اطرافش نگاه میکرد صدا قطع شد و اون با تمام توانش به سمت ساحل حرکت کرد به ساحل که نزدیک شد تیکه های چوبی که اون اطراف افتاده بودو جمع کرد و باهاشون یه آتیش درست کرد کنار آتیش دراز کشید دلش میخواست ذهن خسته شو آروم کنه و به خودش دلداری بده حتما کسانی برای پیدا کردنش میان شاید فردا بتونه بقیه ی بازمانده ها رو پیدا کنه چشماشو بست چهره ی خندان دختر کوچولوشو تصور کرد که بهش میگه بابا جونم قوی باش در همین حین درد وصف ناپذیری توی شکمش احساس کرد ...

وقتی چشمهاش رو باز کرد پنج صورت مضطرب و متعجب رو بالای سرش تشخیص داد نفر ششم که در گوشه ای دورتر نشسته بود با باز شدن چشمهای جک جلو آمد و دستش رو به سمت جک دراز کرد. جک که هنوز سرگیجه داشت دست مرد سیاهپوست رو گرفت و با کمک اون نشست. مرد سیاهپوست پیراهن سفیدی به تن داشت که آستینش از سرشانه شکافته بود و بازوی عضلانیش رو به نمایش گذاشته بود. مرد رو به جک کرد و گفت : من پییر هستم انگار از کروی پروازی فقط من زنده موندم. مهماندار قسمت بیزینس بودم. جک گفت: منم جک هستم افسر نیروی دریایی. دختر مومشکی که لباس کرم رنگ کوتاهی به تن داشت گفت: منم سلنام مهندس کامپیوتر امنیت شبکه البته فکر نکنم اینجا به درد بخوره بعد پوزخندی زد و با اشاره سر به سمت مردی که دست چپ خون آلودش رو با دست دیگه محکم نگه داشته بود و درد در چهره اش نمایان بود گفت همسرم متیو توی کار صادرات و وارداته برای کار اون توی این پرواز لعنتی بودیم. متیو خواست چیزی بگه ولی از شدت درد صورتش رو در هم کشید و چیزی نگفت.
زن میانسالی که در کنار متیو نشسته بود گفت من نازنین هستم پرستار، ایرانیم و تقریبا 30 ساله که آمریکا زندگی می کنم. همسرم فرداد رفته این دور و بر نگاهی بندازه شاید کسی زنده باشه و به کمک احتیاج داشته باشه اون گیاه شناسه، وقتی بیاد بهت می گه از کدوم میوه ها نباید بخوری . مرد دیگه ای که کنار نازنین نشسته بود گفت:...