هر زمانی که او خواستار حرف زدن با شما است با تمام وجود (نگاه،تمرکز و ..) او را بشنوید.
هر زمانی که احساس خوبی نسبت به فرزندتان پیدا می کنید آن را به صورت عملی (نوازش کردن یا در آغوش گرفتن و ...) و از صمیم قلب ابراز کنید.
در تشویق و تحسین کردن و توجه به او دست و دل باز باشید (البته به شرط این که در حد اغراق نباشد و در ضمن دروغ نباشد).
از هر نوع طعنه زدن،دست انداختن،انگ زدن و دادن صفات مناسب حتی به صورت شوخی جدا خود داری کنید.
در تصمیم گیری هایی که به نحوی کودکتان نیز دخیل است نظر او را نیز جویا شوید و اگر با ضرر واقعی و جدی همراه نیست به آن عمل کنید.
در بازی ها هر از گاهی ببازید و نشان دهید که شکست آخر خط نیست.
هر از گاهی به عمد اشتاه کنید و به فرزندتان نشان دهید نه تنها شما نیز ممکن است اشتباه کنید، بلکه مسئولیت اشتباه خود را می پذیرد و سعی در اصلاح آن می کنید.
تمامی مقررات و قواعد بی مورد را دور بریزد.
از تکنیک به تاخیر انداختن پاداش بدرستی استفاده کنید.
شرایط و محیط پیرامون او را آنچنان امن و بی خطر کنید که آزادی تقربین مطلق داشته باشد.
از تکنیک تربیتی مقتدرانه یا عاشقانه استفاده کنید و هرگز، هرگز او را تنبیه نکنید.
در حد توان کودک، در انجام امور مربوطه به خانواده یا خودتان از او کمک بخواهید و کارش را تحسین کنید.
برای با او بودن وقت بگذارید و تمامی عوامل تداخل کننده با آن را مرتفع کنید.
منبع : مهارت های زندگی برای کودکان،تالیف دکتر سید اصغر ساداتیان
فروشگاه اینترنتی لباس کودک دلبند http://www.delband.com