درحالیکه جهان درحال سپری کردن دوران سنت ها و آداب و رسوم کهن خویش است هنوز نقاطی جهان را میتوان یافت که در برابر هجوم صنعتی شدن مقاومت شدیدی از خود نشان میدهند.اتیوپی ازجمله کشورهای است که قبایل آن مقاومت شدیدی دربرابر این فرهنگ نوظهور مینماید.مردمان این قبایل نه تنها تاکنون از آداب و سنن خود محافظت کرده اندبلکه این آداب و سنن را به منبعی برای کسب درآمد خود نیز مبدل ساخته اند.
باوجود اینکه تصاویر و مطالب منتشره از آداب و سنن جاری در کشور آفریقایی ایتوپی بسیاری از جهانگردان را به سوی قبایل کوچک و بزرگ این کشور کشانده است،اما این آمد وشدها با خرده فرهنگ های متفاوت نتوانسته تغییری در سنت های آنان بوجود آورد.
درجنوب اتیوپی قبیله ای بنام مورسی وجود دارد که از رسوم جالب و عجیبی برخوردار است .
دراین قبیله دختران پس از رسیدن به سنین 15-16سالگی لب پائینی خود را بریده و بوسیله تکه چوبی باز نگه میدارند.
پس از تثبیت شرایط جدید طی روزهای بعد این دختران تکه چوب بزرگتری را برای ایجاد فاصله بیشتر درمیان شکاف قرار میدهند.
باگذشت چند ماه دخترکان این قبیله بتدريج بشقاب چوبي را جایگزین این تکه چوب ها کرده و به مرور بشقاب های بزرگتر جايگزين بشقاب‌هاي قبلي مي‌شوند تا لب به اندازه كافي كشيده شود. اين كار آنقدر ادامه مي‌يابد تا بشقاب به اندازه تصوير شود.
این کار باوجود درد زیاد مشتاقانه ازسوی دختران وزنان این قبیله هرروزه ادامه پیدا کرده و ایجاد فاصله بین گوشت لب پائین بعنوان یک زیبایی برای آنها بشمار میرود.
چنین اقدام عجیبی با چنین دردی که درروزهای اول از هر دوره همراه است موجب جذب توریستهای فراوانی بسوی قبایل جنوبی این کشور شده و این زنان هم اکنون دیگر برای گرفتن عکس یادگاری با زنان و مردان توریست ازخود واکنش منفی نشان نمیدهند.
زینت برای این زنان ازاهمیت خارق العاده ای برخوردار است بطوریکه آنها برای زینت دادن خود ازوسایل و ابزار گوناگونی استفاده میکنند.
با آن كه تمام افراد قبيله دره «اومو» از تن‌پوش و وسايل تزييني سنتي استفاده مي‌كنند، كاربرد اشياء زينتي در ميان زنان قبيله «همار» بيشتر از بقيه است. آنها اغلب از گردنبندهاي مهره‌اي چند رج، بازوبندهاي فلزي شبيه به دستبند و مدل‌هاي زيباي مو استفاده مي‌كنند.
شاخ گاوی،حلزون ،چوب ،سنگهای رنگی ،فلزات ،صنایع دستی بافتنی ازجمله ابزارهای مختلفی است که درمیان این قبایل زنان از آنها برای تزئین خود بعنوان زیورآلات استفاده میکنند.اما بهترین زیور آلات درمیان این قبایل عاج فیل است .
این زنان درکنار کارهای خانه (که نوعی کلبه ساخته شده از کاه و علوفه های رشد یافته در مناطق محلی است ) برای جلب توجه همسرانشان بسوی خود ازابزار گوناگونی استفاده میکنند تا باحفظ مردان قبیله بنیان خانواده را که مهمترین رکن یک قبیله بشمار میرود حفظ نمایند.
از دیگر سنن عجیب و کهن این قبیله که نوعی زیبایی برای زنان بشمار میرود ایجاد برجستگی ها تزئینی روی نقاط مختلف بدن بوسیله ایجاد خراش با وسایل تیز است .
برخی زنان درمیان این قبایل برای انجام این نوع تزئینات دارای تبحر و تخصص هستند آنها ابتدا با کشیدن طرح خود روی بدن از تیغ برای کندن و ایجاد خراش عمیق روی پوست استفاده میکنند.ایجاد خطوط صاف و یا دارای شکل بدلیل عدم دسترسی و یا عدم تمایل به ابزارهای پیشرفته تر هم اکنون نیز با چوب ها وساقه گیاهان صورت میگیرد.
خراشها و شکافهای عمیق ناشی از این عمل باعث میشود تا زخمها گوشت اضاف روی بدن ایجاد نموده و اشکال بدست آمده ازآن نوعی تزئین و آرایش برای این زنان به حساب آید.
باوجود برهنگی درمیان ساکنان این قبایل زنان دراین مناطق از پوشیدگی بیشتری برخوردارند بطوریکه مردان گاهی بدون هیچ پوششی در انظار گردشگران دیده میشوند.
مردان این قبایل نیز از تزئین خاصی برای آرایش خود بهره میگیرند .آنان با نقاشی کردن خطوط سفید روی بدن خود این آرایش سنتی را به نمایش میگذارند.
مردان جوان با ترسیم این خطوط سفید هر روز برای کسب درآمد به نزدیکی هتل های محل اقامت توریستها رفته تا ضمن راهنمایی آنها بسوی قبایل خود با گردشگران عکس های یادگاری بگیرند.
پس از ابزارهای گوناگون برای تزئین و آرایش مهمترین وسیله برای ابراز قدرت و توانایی درمیان این قبایل سلاح است .سلاح نه تنها درمیان مردان بلکه درمیان زنان نیز از علاقمندان خاصی برخوردار بوده و آنها برای نشان دادن اداب و سنت های خود به گردشگران و گرفتن عکسها و فیلمهای یادگاری از سلاحهای گوناگون استفاده میبرند.
