خانه‌ای که «کوزت» در آن به دنیا آمد !

در همین خانه بود که «کوزت» به دنیا آمد و «بینوایان» جان گرفت؛ خانه‌ای که «ویکتور هوگو» سال‌ها در آن زندگی کرد و امروز پذیرای دوستداران این نویسنده و گردشگرانی از سراسر دنیاست.
در سال ۱۸۳۲ ویکتور هوگو، چهره مطرح ادبی و سیاستمدار فرانسوی، آپارتمانی را در طبقه دوم این خانه قرن هفدهمی، که به میدان رویال (میدان ووژ فعلی) مشرف بود اجاره کرد. او که شعر، داستان و نمایش‌نامه می‌نوشت، در سی‌سالگی به عنوان رهبر جنیش «رومانتیسم» شناخته می‌شد، با اَدل فوشه، عشق دوران کودکی‌اش، ازدواج کرده بود و چهار فرزند داشت. همچنین موفقیت چشم‌گیر رمان «گوژپشت نتردام» را تجربه کرده بود. هوگو بسیاری از کارهای مهمش را در مدت اقامت در این خانه نوشت، همچنین نگارش شاهکارش «بینوایان» را در این‌جا شروع کرد و بخشی از آن را همین‌جا نوشت؛ رمانی با شخصیت‌های «کوزت»، «ژان والژان» و «بازرس ژاور» که بارها مورد اقتباس قرار گرفته است. هوگو کار بر روی «افسانه قرن‌ها» و «تأملات» را هم در این خانه شروع کرد.

من همیشه چقدر ناراحت کوزت بودم دلم میسوخت براش

آره منم دلم میسوخت
ای کاش بازم از خونه هوگو عکس داشتیم اینجا

خخخخخخخخخخخخخخخ.

منظورش اینه که ویکتور هوگو توی این خونه داستان کوزت رو نوشته .

واقعا داستان تاثیرگذاری بود اون رمان بود رمان نویسای ما هم رمان می نویسن خخخ پنجره!! مثلااااا من تو دوران مدرسه با پنجره گریه کردم

عجب خونه ی باحالیه

  وا مگه من گفتم کوزت تو این خونه دنیا اومده??!!!. گفتم همیشه کارتونشو که نگاه میکردم دلم میسوخت و غصه میخوردم. فقط نظرمو درباره کارتونش گفتم!!!

شدیدا موافقم

چه باحال

منم پنجره رو دوران دبیرستان خوندم

و منم گریه کردم

خخخخخخخ

یادم میافته خندم میگیره

آخه الهام جون یه طوری نوشتی همیشه چطور ناراحت کوزت بودم که مثل اینکه انگار با دیدن خونه دیگه ناراحتش نیستی .

وا. خخخخ. نظرمو گفتم خب . همیشه کارتونای زمان ما غم انگیز بود. وای جکی و جیل رو که میدیم اصلا هیچی انقدر دلشوره داشتم چ غصه میخخخوردم که نگو