ديالوگ هاى ماندگار سينما و تلويزيون

روکسان: «می‏دونی چرا نمیشه که تو "یه رودخونه" دو بار قدم بذاری؟»
ویلارد: «آره، بخاطر اینکه همیشه در حال حرکته.»

شرک: «غول‏ها مثل پیازن.»
خر: «بو مبدن؟»
شرک: «آره. یعنی نه!»
خر: «باعث میشن ما گریه کنیم؟»
شرک: «نه.»
خر: «ولشون که بکنی زیر آفتاب، قهوه‌ای میشن و شروع می‌کنن به جوونه زدن؟»
شرک: «نه...! لایه. پیازها لایه لایه‌ن. غول‌ها لایه لایه‌ن. پیازها لایه لایه‌ن. فهمیدی؟ ما هردوتامون لایه لایه‌ایم!»
خر: «اوه، هردوتون لایه لایه‌اید. خب می‌دونی... هرکسی پیاز دوست نداره!»

فتاح: «بکش تو خاک خودمون.»
پیمان: «خاک خودمون؟! خاک من کجاست فتاح؟ خاکی که توش عشق جرمه؟ خاکی که جوونشو به جایی می‏کشونه که حالا این همه آدم منتظرن مغزشو متلاشی کنن؟»

نسرین: «اون زن و شوهر جوونن؛ نذار آلوده بشن.»
دیبا: «اونا دلاشون پاکه.»
نسرین: «همه به دستهای آدم نگاه می‏کنن.»

نادر: «ببین می‏دونی مشکلی تو چیه؟ تو هر موقع هر مشکلی پیدا کردی توی زندگیت، جای اینکه وایستی مشکلتو حل کنی، یا فرار کردی ازش یا دستاتو آوردی بالا و تسلیم شدی.»
سیمین: «درسته، درسته، آره.»
نادر: «صبر کن، ببین... تو یه کلمه به من بگو واسه چی می‏خوای از این مملکت بری؟ ها؟ می‏ترسی وایستی.»

هندون خیلی با تاپیکت حال کررررررردم
من عاشق فیلم دیدنم.

خواهش مى كنم:-)

جون: «یه روزی، وقتی آخرین قطعه ماشینو درست کردم، می‏پرم توش و روشنش می‏کنم و تختِ گاز میرم تا برسم به آمریکای جنوبی.»
روی: «آره، "یه روزی"، این کلمهٔ خطرناکیه.»
جون: «خطرناک؟»
روی: «چون این دقیقاً یه کلمهٔ رمزه برای "هیچوقت".»

مگی: «می‏دونی من چه احساسی دارم؟ همیشه حس می‏کنم مثل یه گربه روی یه شیروونی داغم.»
بریک: «پس از روی شیروونی بپر پایین مگی، گربه‏ها از روی شیروونی می‏پرن پایین و هیچ صدمه‏ای نمی‏بینن. این کارو بکن. بپر.»
مگی: «بپرم کجا؟ به چه امیدی؟»

ماریان: «دوست دارم... دوست دارم...»
ژان پاول: «چرند نگو.»

دیزی: «تو خیلی جوونی.»
بنجامین باتن: «فقط ظاهریه.»

کریس نلسن: «تو رو می‏بخشم.»
آنی نلسن: «برای کشتن بچه ها و همسر دوست داشتنیم؟»
کریس نلسن: «برای اینکه اینقدر شگفت انگیزی که یه نفر بخاطر اینکه پیش تو باشه جهنم رو به بهشت ترجیح میده.»