شعر و شیدایی

                        

صفر عاشقی !!! 00.00 !!!

❣
هرزمان که به فکر توام ...؟

لحظه لحظه دقایقش ....

سرشار از عشقه ...!

پس چه سری ست که می گویند ...؟

ساعت اوج عاشقی ....

صفر است ................؟؟؟

ساعت صفر عاشقی
❤️❤️❤️
00:00
از دور ...
می بوسم تورا
ای آرزوی هرشبم

شاید که با این دلخوشی
پایان گرفت تاب وتبم

ازدور می بوسم تورا
ای کعبه دلبستگی

ای آشنای باوفا
ای مرهم هرخستگی...

00:00
نکند ساعت تو "صفر" ندارد


ک چنین بی خبر از حال منی..

هرشب
برایم یک “شب بخیر”
بفرست
بلکه شب های
بی “تو “ را
به خیر بگذرانم . . . ‍

هستی دارایی

مرحبا ای یار، من مستم ز چشمانت یقین
می برد قلب مرا یاد تو ای زیبا ترین

هم سرای قلب من، سر زن و هم دل جا گذار
جسم من قربان تو، وا کن دلُ و بر جان نشین

سینه پُر درد است و درمانش نگاهی از نگار
یار من شو ناز کن، دل باز کن، عشق است چنین

اینچنین هر لحظه ام، یادت به رویا ساز شد
دل به غم دمساز شد، برخیز و رخسارم ببین

یک شبی بر تخت رویای تو باید رخنه شد
رخت و تختت را به هم پیچیده و دل در کمین

من به یادت عادت دیرینه دارم دلبرم
یاد تو مشروب و من هم ساقیِ مستم، همین

خوب می دانم
دوست داشتن تو
قرار نیست
دستی در این دنیا ببرد
و نه آسمانی را آبی تر
و نه خورشیدی را گرمتر کند
می دانم خالی آغوشم را پر نمی کند
حتی شانه هایم را کمی تنگ تر
اما...
می تواند جهانی بسازد
روی ته مانده های من
جهانی خیالی,
اما حقیقی...
که مردمان دلم را
خیالی امن و گرم می دهد


آیدا_خاقانی

سنگ شکاف می کند در هوس لقاي تو
جان پر و بال می زند در طرب هوای تو

آتش آب می شود، عقل خراب می شود
دشمن خواب می شود، دیده ی من برای تو

جامه ی صبر می درد، عقل ز خویش می رود
مردم و سنگ می خورد عشق چو اژدهای تو

بند مکن رونده را گریه مکن تو خنده را
جور مکن که بنده را نیست کسی به جای تو

آب تو چون ب جو رود، کی سخنم نکو رود
گاه دمم فرو درد از سبب حیای تو

عشق درآمد از درم، دست نهاد بر سرم
دید مرا که بی توام، گفت مرا که وای تو

دیدم صعب منزلی درهم و سخت مشکلی
رفتم و مانده ام دلی کشته به دست و پای تو

مولانا

قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
وا دل من وا دل من وا دل من وا دل من

قصد کنی بر تن من شاد شود دشمن من
وانگه از این خسته شود یا دل تو یا دل من

واله و شیدا دل من بی سر و بی پا دل من
وقت سحرها دل من رفته به هر جا دل من

بیخود و مجنون دل من خانه پرخون دل من
ساکن و گردان دل من فوق ثریا دل من

سوخته و لاغر تو در طلب گوهر تو
آمده و خیمه زده بر لب دریا دل من

گه چو کباب این دل من پر شده بویش به جهان
گه چو رباب این دل من کرده علالا دل من

زار و معاف است کنون غرق مصاف است کنون
بر که قاف است کنون در پی عنقا دل من

طفل دلم می نخورد شیر از این دایه شب
سینه سیه یافت مگر دایه شب را دل من

صخره موسی گر از او چشمه روان گشت چو جو
جوی روان حکمت حق صخره و خارا دل من

عیسی مریم به فلک رفت و فروماند خرش
من به زمین ماندم و شد جانب بالا دل من

بس کن کاین گفت زبان هست حجاب دل و جان
کاش نبودی ز زبان واقف و دانا دل من

مولانا

مي‌خواستم ترانه‌يي باشم
كه بچه‌هاي دبستاني از بر كنند
دريا كه مي‌شنود
توفان‌اش را پشت‌اش پنهان كن
و برگ‌هاي علف
نت‌هاي به هم خوردن‌شان را
از روي صداي من بنويسند.
مي‌خواستم ترانه‌يي باشم
كه چشمه زمزمه‌ام كند
آبشار
با سنج و دهل بخواند.
اما ترانه‌ي غمگينم
و دريا، غروب
بچه‌هايش را جمع مي‌كند كه صدايم را نشنوند.
نت‌هايم را تمام نكرده
چرا رهایم نکردی

#شمس_لنگرودی

می ترسم
می ترسم
به آنکه دوست می‌دارم
بگویم：
"دوستت دارم"…

بی تردید
شراب که از سبو
سرازیر شود
اندکی از آن کاسته می‌شود!

#نزار_قبانی

خیــــــالش

چـون چنیـن باشد

جمـــــالش بین که چون باشد!



#مولانا

.آدم‌ها وقتی می آيند
موسيقی شان را هم
با خودشان می آورند ...
ولی وقتی می روند
با خود نمی برند‌‌ !

آدم‌ها می آيند
و می روند ،
ولی
در دلتنگی هايمان‌‌ ...شعرهايمان‌‌ ...
می مانند‌‌‌ !
_______________________
هرتا مولر

دلم آشفته آن مايه ناز است هنوز
مرغ پرسوخته در پنجه باز است هنوز

جان به لب آمد و لب بر لب جانان نرسيد
دل بجان آمد و او بر سر ناز است هنوز

گرچه بيگانه ز خود گشتم و ديوانه ز عشق
يار عاشق کش و بيگانه نواز است هنوز

خاک گرديدم و بر آتش من آب نزد
غافل از حسرت ارباب نياز است هنوز

گرچه هر لحظه مدد مي‌دهدم چشم پر آب
دل سودا زده در سوز و گداز است هنوز

همه خفتند به غير از من و پروانه و شمع
قصه ما دو سه ديوانه دراز است هنوز

گرچه رفتي ، ز دلم حسرت روي تو نرفت
در اين خانه به اميد تو باز است هنوز

اين چه سوداست عمادا که تو در سر داري
وين چه سوزي‌ست که در پرده ساز است هنوز

صبح يعنى باز هم تكرار تو
لحظه هاى عاشقى ديدار تو

صبح يعنى حس خوب زندگى
عشق تو روياى تو پندار تو


مهر فروزان گرمى دلهايتان

#طاهره_داورى.

خبرت هست ؟ که از خویش خبرنیست مرا

گذری کن که زغم راه گذر نیست مرا

# امیرخسرو_ دهلوی

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور


مرگ من روزی فرا خواهد رسید
روزی از این تلخ و شیرین روزها
روز پوچی همچو روزان دگر
سایه ای ز امروزها ، دیروزها


دیدگانم همچو دالان های تار
گونه هایم همچو مرمرهای سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد


می خزند آرام روی دفترم
دستهایم فارغ از افسون شعر
یاد می آرم که در دستان من
روزگاری شعله می زد خون شعر


فروغ فرخزاد..

.

چرا گرفته دلت؟
مثل آن که تنهایی...
چقدر هم تنها

خیال می کنم
دچار آن رگ ِپنهان ِرنگ ها هستی
"دچار" یعنی عاشق
و فکر کن که چه تنهاست
اگر ماهی ِ کوچک
دچار ِ آبی ِ دریای بیکران باشد
همیشه فاصله ای هست...
"دچار" باید بود

#سهراب_سپهری

تمام لحظه های زندگی هرکسی

پرمیشود از آمدن و رفتنی که یک روز

خاطره خواهد شد


خاطره ای که هرشب برای مرور لحظه هایش

چشمها غریبانه خواهند گریست

وقلم تنهاشاهد تنهایی دستها خواهد بود


#میناکاظمی

حرف از آمدنت که می شود
پنجره ها هم اشک شوق می ریزند

آنها هم می دانند انتظار عشق
می خواهد نه صبر .....

# مینا_ کاظمی

عشــــق عادت نیست که ترکش کنی
وظیفه نیست که انجامش ندهی
تفــــــریح نیست ...که بی خیالش شوی

عشــــــق ...عشــــق است ... دلیلی بر آغاز و زمانی بر پایانش نیست ...