کافه نویسندگان

سلام به همه دوستان عزیزم

برای اینکه خط داستان گم نشه بهتره که یه جایی داشته باشیم تا در مورد داستان گاهی به بحث و گفتگو بنشینیم و چه جایی بهتر از کافه نویسندگان. قبلا این اتفاق در کافه گفتگو می افتاد که به دلیل حجم بالای مباحث، بحث تخصصی داستان نویسی در لابه لای بقیه صحبت ها گم می شد. 

خب در ابتدا من چند پیشنهاد دارم که اگه  دوستان موافق بودند بعد از تصویب اجرایی بشه.

پیشنهاد اول: برای تصویب هر پیشنهادی باید حداقل نیمی از دوستان با آن موافق باشند.

دوم: موضوع داستان نیز از این امر مستثنی نیست و برای موضوع داستان هم باید رای موافق نیمی از دوستان کسب گردد.

سوم: هر داستان روز شنبه شروع و در روز چهارشنبه خاتمه یابد.  اضافه نمودن تعداد روزها یا کاستن آن با رای نیمی از دوستان امکان پذیر است.

چهارم: در هر داستان نفراتی که در آن داستان خاص مشارکت مستمر داشته اند حق دارند در پایان بندی داستان هم شریک شوند. (کسی که کمتر از 4 پست در داستان داشته نمی تواند در پایان بندی مشارکت کند.) 

پنجم: هر داستان با 4 پست به پایان می رسد یعنی وقتی داستان رو به پایان می رود، با یک پست انتهای داستان بسته نشود و امکان اضافه کردن مطلب برا ی بقیه دوستان که در نوشتن داستان مشارکت مستمر داشته اند امکان پذیر باشد. 

حالا این آخری رو برای چی گفتم: مثلا ممکنه برای شما اصلا مهم نباشه چرا مهران رفت توی اون جریانو چی شد ولی یکی از دوستان  بخواد داستان رو از دید سوم شخص تعریف کنه(بهزاد) و بگه چرا اینطوری شد یا خیلی از بچه ها که فقط خواننده هستن منتظرن دلیل رو هم بخونن. یا مثلا توی این داستان آخر کسی بخواد تکلیف قسمت عاشقانه سامی و الکس رو روشن کنه.(خودم، شایلان، نوشان) پس انتهای داستان هم مشارکتی بسته شه.

ششم: اگر نشانه یا سرنخی در داستان ایجاد شد توسط شخص ایجاد کننده یا هر کدام از دوستان تکلیف اون قضیه هم روشن شه اینجوری نشه ته داستان یه سری چنگال کنار یه قبر بمونه یا مثلا اینکه چرا دهکده در نقشه نیست بی جواب باشه.) اینجوری داستان استخوان دار تر میشه.

در ابتدا هیئت نویسندگان اینجا نام نویسی کنن. ( کسانی که می خوان در داستان نویسی شرکت کنن.)

در صورت نام نویسی و شرکت نکردن در سه داستان پیاپی شخص از هیئت به طور خودکار حذف میشه و مجددا باید نام نویسی کنه.

لطفا اول نام نویسی کنید بعد  این شش پیشنهاد من رو به رای بگذارید. در صورتی که پیشنهادی دارید بنویسید تا در صورت تصویب اجرایی بشه.

متشکرم از همتون.

 نه چون تقریبا می دونم که چه داستانی در پیش رو هست مطمئن باش که تو مخ نمی ره 

فرک جون موضوع این نیست که مثلا من که می دونم باید وقت بذارم خوب امروز بذارم که تموم بشه، موضوع اینه که بعضی وقتها باید یکارهایی تو شرکت بکنم که زمانبندی داره و معمولا از زمانبندی عقبه و من با بچه و کلی مشکلات دیگه باید تا 6-7 بمونم تا اونا رو برسونم یا بعضی وقتها برای کارها بیرون از شرکت هستم که واقعا در این چند هفته همینطوری بوده، یعنی اصلا امکانش نبوده که بتونم بنویسم، خودت می دونی که من خودم اولین معترض به تاخیر بودم ولی خوب بعضی وقتها اینطوری می شه دیگه!

اوک من با پیشنهادت موافقم اگر من باز رفتم تو تاخیر برای نفرهای بعدی سرنخ ها رو تو کافه و یا تو خصوصی می ذارم که اونا ادامه بدن.

در مورد سر جان و مدت یک هفته ای عالیه. نفر بعد از تو کی هست؟ لطفا آماده باشه. ممنون مهرنوش جان 

سلام

نه عزیزم منم خبر ندارم. احتمالا به خاطر همین تعطیلات شرکت هاست ، چون من خودم هم فقط از شرکت سر میزنم. خونه اصلا وقت نمیشه.

مهرنوش جون تا دوشنبه وقت داری ولی در اولین فرصت بنویس شاید اون روز کاری برات پیش بیاد.

مهرنوش جون حتی قبل از خوندن داستان باید بهت آفرین بگم که اینقد متعهدانه رفتار می کنی. فردا منتظرم تا یه قسمت قشنگ دیگه بخونم.

نوشان عزیز تو کی داستانت رو می نویسی؟

سلام فرک جون، نوشتن این قسمت برای خودمم خیلی خیلی سخت بود 

ممنون از تعریفت 

البته من فکر نمی کنم که مرکش محقرانه بود، خیلی شجاعانه، هوشمندانه و افتخار آمیز بود ولی خیلی در تنهایی بود. 

ممنون آقا بهزاد 

مهرنوش اگه خودم هم میخواستم مرگی براش متصور شم خیلی شاهانه نمی نوشتم اینکه مثل یک سرباز مرد برام غمش رو بیشتر کرد و هنر تو بود

چکش ماجرا از سه گانه سقوط دیمانیا خورده شد ولی ضربه آخرو چهارگانه مهرنوش زد
واقعا چه لزومی داره که اگه فرصت ندارین بنویسین سه گانه چهارگانه بنویسین؟ بذارین گردونه بچرخه نوبت بقیه برسه شاید الانی که شما وقت ندارین یکی دیگه وقت و حوصله داسته باشه، مطمئنا میتونیم به جوری هماهنگ کنیم که بدون لطمه به داستانهای همدیگه ، بنویسیم
من انقدر شما تو نوشتن معطل کردین که کاملا از داستان منفک شدم از سه گانه بهزاد تا قسمت دوم مهرنوش، از یه نویسنده فعال به یه خواننده فعال تبدیل شده بودم و از قسمت دوم مهرنوش به اینور به یه خواننده منفعل تنزل کردم، در این حد از داستان منعک شدم که هیچ سنسی به اتفاقات نداشتم نه هیجان نه تعجب ، واسه همین ترجیح دادم چیزی هم ننویسم
قطعا که داستان قشنگ بوده شکی نیست، فقط من پرت شده بودم از فضای داستان بیرون
شوخی نیست ، از مرداد تا الان راجع به ریورزلند ننوشتم، کدوم نویسنده با سالی دو قسمت نوشتن می‌تونه انگیزه و انرژی خودشو بالا نگه داره؟