کافه نویسندگان

سلام به همه دوستان عزیزم

برای اینکه خط داستان گم نشه بهتره که یه جایی داشته باشیم تا در مورد داستان گاهی به بحث و گفتگو بنشینیم و چه جایی بهتر از کافه نویسندگان. قبلا این اتفاق در کافه گفتگو می افتاد که به دلیل حجم بالای مباحث، بحث تخصصی داستان نویسی در لابه لای بقیه صحبت ها گم می شد. 

خب در ابتدا من چند پیشنهاد دارم که اگه  دوستان موافق بودند بعد از تصویب اجرایی بشه.

پیشنهاد اول: برای تصویب هر پیشنهادی باید حداقل نیمی از دوستان با آن موافق باشند.

دوم: موضوع داستان نیز از این امر مستثنی نیست و برای موضوع داستان هم باید رای موافق نیمی از دوستان کسب گردد.

سوم: هر داستان روز شنبه شروع و در روز چهارشنبه خاتمه یابد.  اضافه نمودن تعداد روزها یا کاستن آن با رای نیمی از دوستان امکان پذیر است.

چهارم: در هر داستان نفراتی که در آن داستان خاص مشارکت مستمر داشته اند حق دارند در پایان بندی داستان هم شریک شوند. (کسی که کمتر از 4 پست در داستان داشته نمی تواند در پایان بندی مشارکت کند.) 

پنجم: هر داستان با 4 پست به پایان می رسد یعنی وقتی داستان رو به پایان می رود، با یک پست انتهای داستان بسته نشود و امکان اضافه کردن مطلب برا ی بقیه دوستان که در نوشتن داستان مشارکت مستمر داشته اند امکان پذیر باشد. 

حالا این آخری رو برای چی گفتم: مثلا ممکنه برای شما اصلا مهم نباشه چرا مهران رفت توی اون جریانو چی شد ولی یکی از دوستان  بخواد داستان رو از دید سوم شخص تعریف کنه(بهزاد) و بگه چرا اینطوری شد یا خیلی از بچه ها که فقط خواننده هستن منتظرن دلیل رو هم بخونن. یا مثلا توی این داستان آخر کسی بخواد تکلیف قسمت عاشقانه سامی و الکس رو روشن کنه.(خودم، شایلان، نوشان) پس انتهای داستان هم مشارکتی بسته شه.

ششم: اگر نشانه یا سرنخی در داستان ایجاد شد توسط شخص ایجاد کننده یا هر کدام از دوستان تکلیف اون قضیه هم روشن شه اینجوری نشه ته داستان یه سری چنگال کنار یه قبر بمونه یا مثلا اینکه چرا دهکده در نقشه نیست بی جواب باشه.) اینجوری داستان استخوان دار تر میشه.

در ابتدا هیئت نویسندگان اینجا نام نویسی کنن. ( کسانی که می خوان در داستان نویسی شرکت کنن.)

در صورت نام نویسی و شرکت نکردن در سه داستان پیاپی شخص از هیئت به طور خودکار حذف میشه و مجددا باید نام نویسی کنه.

لطفا اول نام نویسی کنید بعد  این شش پیشنهاد من رو به رای بگذارید. در صورتی که پیشنهادی دارید بنویسید تا در صورت تصویب اجرایی بشه.

متشکرم از همتون.

از قسمت مبارزش که واقعا عالی بود که بگذریم 2 تا موضوع می مونه، یکی نگارش که خوب بود و فقط چند تا چیز هست که اینجا می نویسم
دوم منطقش که صخبت می کنم.
اول موضوعات نگارشی:
قطعا حسابی روشون حساب کرده --> تکرار حساب
یکی دیگه هم بود که الان هر چی می گردم پیداش نمی کنم
حالا موضوعات منطقی:
اول اینکه من هر چی فکر می کنم احساس نمی کنم که سوختن لیتور اونقدر ها هم برای شینتا مهم باشه چون در این صورت سربازان لابر که کمتر از نصف تعداد افراد شینتا هستند و عمدتا اسب هاشون رو هم از دست دادن در خطر مرگ قطعی قرار می گیرن مگر اینکه بجای آتش زدن کشتی ها و بندرگاه همگی با هم فرار می کردند.
دوم اینکه از نظر شینتا، لابر چه انگیزه ای برای طرح این پیشنهاد داشت؟ بالاخره اونها باید تحلیل می کردند که لابر چی می خواد با این ریسک بدست بیاره که بهتر بود تو داستان بهش اشاره بشه
سوم اینکه با توجه به شخصیت پردازی اولیه ی ما شینتا باید خیلی باهوش می بود و مثلا اگز دایسوکه پیشنهاد مبارزه مجدد رو بخاطر شرافت می پذیرفت، بعیده که شینتای باهوش با پهلوی پاره شده چنین شانسی به زقیبش بده!
چهارم اینکه با توجه به کشته شدن ناکامورا من فکر می کردم که وزنه ی ارتش باسمن ها به سمت شینتا متمایل بشه و با حذف همزمان این 2 مغز متفکر ممکنه باسمن ها تا جایی تضعیف بشن که از جذابیت باقی داستان کم کنه، مگر اینکه نوشان جون با یک ایده ی باورپذیر و باحال دوباره به بازی برگردونه
آخرین مورد هم اینکه وقتی کشتی های کمکی لنگرگاه رو آتیش زدن، عملا دیگه هیچ راه چاره ای برای باسمن ها نذاشتن که با تعداد و مهارت خیلی بیشتر به باقیمانده ارتش متحد حمله کنن، برای این موضوع چه فکری کردیم؟

ببین کلیت استراتژی این بود که شینتا مجبور بشه برای دور کردن سواران همراه لابر و ایجاد خلع رهبری و ... توی سپاه لابر به این ریسک تن بده که ضایع و خفیف نشه جلوی دایسوکه. اینو شاید توی بحث منو مهرنوش پی بیگری بیشتر متوجه بشی چون اون بهش نقد داره ولی کلیتش اینه.

ممنون مهرنوش.

ببین من برداشتم اینطوریه که پیاده نظام همراه شینتا به هر حال آسیب پذیره و ریسک حرکت از کشوری که هنوز اصلا خاکش درگیر جنگ نشده رو نمیکنه. بخصوص که خیلی عجله هم دارن و نمیتونن خیلی مراقب باشن.

پس میمونه یا اسکله یا خاک ریورزلند. الان اونا 30 هزار پیاده هستن و میتونیم فرض کنیم 10 هزار اسب اینا فرار کرده. اما خوب گرداوری بخشی ازین اسب ها یا اضافه کردن اسب به نیروهایی که حضور دارن در حالی که ارتش متحد هنوز ضعیف نشده، خیلی سخت نیست و اگه اونا بخوان پیاده و با عجله از ریورزلند برن، هر شب کابوس حمله سواره نظام خیلی چابک رو دارن و شاید قبل از مقصد نصف بشن یا حتی بدتر.

البته سناریوی عالی جلوی پای شینتا نیست. این درگیری هم پرریسکه و حفظ لیتور هم براشون همه مشکلات رو حل نمیکنه اما اگه لابر رو بکشه و ارتشش رو متلاشی کنه اینقدر خوشنام میشه که ضربه بعدی رو بتونه دفع کنه و ضربه سنگینی برای جبهه متحد باشه.

اینکه حدس شینتا در مورد دلیل وقت کشی لابر چیه رو درست میگی اضافه میکنم امشب.

در مورد مبارزه مجدد هم که شینتا همونطور که گفتی گولش رو نخورد. فقط از خنده روده بر شد و بهش گفت باشه سرت رو قطع نمیکنم، قلبت رو میشکافم. اما جادوگر دیگه از راه رسید و نتونست اینکارو بکنه. لابر فقط لحظاتی وقت خرید که حالا تو این داستان حماسی به کارش اومد و به زندگی برگشت. ولی شینتا بهش اجازه نداد و نمیداد که از جاش بلند شه.

الان اونا شینتا رو اسیر کردن و چون ما تو داستانمون اسیر خیلی مهم و طولانی نداشتیم که سرنوشت داستان رو تغییر بده این به فکرم رسید. شاید این اتفاق باعث بشه که تکاما شخصا بیاد تو محل درگیری و به جذابیت داستان و قدرت باسمن ها افزوده بشه. باز باید همفکری هم بکنیم.

بهزاد جادوگر کجا بود؟ از کجا جادوگر آوردن؟

من در خوانش دوباره احساس کردم اوایل داستان دیگه اون حالت خبرگونه رو نداره، عذر میخوام انگار چون متوجه دلایل نمیشدم این حس بهم دست داده بود، هنوز وسط داستانم، چرا لابر گفت نیروهاش تو آراز جای مشخصی اردو نزنن؟ اگه لیتور انقدر مهم بود چرا شینتا همون اول تصرفش نکرد و اجازه داد دست بروبچ شکست خورده لابر بیوفته؟

زیر پای او را کشید خیلی لصطلاح خودمونی ایه، یه اصطلاح ادبی تر جاش نداریم؟

بالای پا رو یادت نره تغییر بدی، به بالای ران یا یه همچین چيزي
اوه اوه اونجا شاهرگ داره، بچه رو کشتی فکن کنم

اونجاش که که نوستی یه گروه از ارتش اومدن و بقیه ارتش و مطلع کردن و سه دسته اشون کردن به نظرم سرسری به موضوع پرداختنه، اینا دارن خودشونو میکشن نمیشه بیان شونه هاشونو تکون بدن بگن داداچ داری اشتباه میزنی که؟ به تظرم این تیکه رو یه جوری تغییر بده

خلاصه که من همچنان تو کف این مبارزه ای ام که نوشتی

بچه ها من نیم ساعت دیر رسیدم، نتونستم پاکش کنم! حالا چه کنیم؟

هیچی به زیبایی مبارزه بسنده میکنیم

خوب پس با این حساب الان باید منتظر داستان نوشان جون باشیم؟

آره دیگه من از اونجایی که فکر نمیکردم انقد زوئ نوبتم بسه آماده نیستم ولی زود داستانو جمع و جور میکنم می نویسم

بهزاد همونطور که بچه ها گفتن روایتت امروزی بود و گاهی در حد گفتگوی روزمره امروزی پیش رفته بود.
اما روح داستان خیلی زیبا بود و ایده گروگان گیری رو هم دوست داشتم.
آفرین

نوشااااان جون، کجا رفتی پس؟؟؟؟

سلام بچه ها چه خبرا؟
خدایی بد وقتی دوباره نوبتم شد. اصلا آمادگی نداشتم. داستانم آماده نیست. ذهنم هزار جا بود اصلا نمیتونستم روش تمرکز کنم ببین چی به چیه. خیلی روزهای ساختیه. همشم استرس ددلاینشم داشتم. اگه تا 11 هم بنویسم میشه یه ماه تعلل، خوب نیست ولی میتونست بدتر باشه
الان احساس میکنم شرایط بهتره. تلاشم برای تمرکز و ایده پردازی رو جدی تر ادامه میدم که تا 11 ام بنویسم

بعضیا کاش منتقد تاخیر نبودن. چشمم به مانیتور خشک شد واسه قسمت جدید
امروز از دنده ایییییییییییییشششششششششششش بلند شم
پس
ایییییییییییییشششششششششششششششش بیا دیگه نوشان

سلام بروبکس خوبین؟ میاین سر بزنید؟ کی داستانو منتشر کنم؟ یه روزی قرار بگذاریم که شما به موقع بخونید و 24 ساعت من قابل استفاده باشه

سلام بچه ها!
جلالخالق! من دیدم نوشان نوشته کی داستانش رو منتشر کنه! رفتم لاگین کنم و بیام جواب بدم دیدم هیچی نیست!

ای بابا الان که اینو نوشتم دیدم دوباره پست نوشان جون اومد! فکر کنم یه مشکلی برای سایت پیش اومده!
من که هر روز تقریبا سر می زنم به سایت بجز پنجشنبه و جمعه