خانه

نامه‌ای از یک مادر: تجربه‌ی من با روش تدریس در دبستان سلام یاسین

  • تاریخ: شنبه 27 فروردین 1404

    این مقاله بطور اختصاصی برای شبکه اجتماعی زیباکده نوشته شده است.


    نامه‌ای از یک مادر: تجربه‌ی من با روش تدریس در دبستان سلام یاسین

    سلام به همه‌ی مادران و پدران دغدغه‌مند و مهربون،

    من یک مادر هستم؛ مادری که مثل خیلی از شماها، دلش می‌خواد فرزندش در مدرسه‌ای درس بخونه که فقط نمره خوب براش مهم نباشه، بلکه واقعاً یاد بگیره، رشد کنه و شخصیتش ساخته بشه.

    پسر من، آرین، الان کلاس سوم ابتداییه و توی یکی از بهترین دبستان‌های پسرانه غیردولتی منطقه ۱ درس می‌خونه؛ اسم مدرسه‌ش "سلام یاسین". توی این نامه می‌خوام از تجربه‌مون توی این سه سال براتون بنویسم؛ مخصوصاً درباره روش تدریس متفاوت و فوق‌العاده‌ای که توی این مدرسه اجرا می‌شه.

    از روز اول تا امروز

    یادم هست روز اول که رفتم برای ثبت‌نام، بیشتر از هر چیزی برام مهم بود که «اینجا فقط یه مدرسه‌ی لوکس نیست؟ واقعاً فرق داره با بقیه یا فقط اسمش خوبه؟»

    حالا بعد از سه سال، با اطمینان می‌گم اینجا فقط یه مدرسه‌ی خوش‌نام نیست؛ یه مدرسه‌ی فکر شده، حرفه‌ای و واقعاً «آینده‌ساز»ه.

    روش تدریس؛ جایی که تفاوت ایجاد می‌شه


    روش تدریس؛ جایی که تفاوت ایجاد می‌شه

    اصلی‌ترین چیزی که از همون اول توجه مو جلب کرد، روش تدریس توی کلاس‌ها بود.

    اینجا بچه‌ها فقط پای تخته و درس و مشق نیستن. معلم‌ها بیشتر نقش راهنما دارن تا صرفاً سخنران. کلاس‌ها به‌صورت مشارکتی اداره می‌شن، یعنی بچه‌ها توی یادگیری فعالن، سؤال می‌پرسن، پروژه انجام می‌دن و هرکسی به سبک خودش کشف می‌کنه. برای مثال، در درس علوم، آرین یه ‌بار با گروهشون ماکتی از یک آتشفشان ساختن و با خمیر و رنگ و سرکه و جوش شیرین، فورانش رو شبیه‌سازی کردن. یا توی ریاضی، به جای اینکه فقط جمع و تفریق حفظ کنن، بچه‌ها با بازی و چالش‌های ساده ریاضی، مفهوم اعداد رو «می‌فهمن» نه اینکه فقط «یاد بگیرن».

    روش تدریس در بهترین دبستان پسرانه غیردولتی منطقه 1 باید هم متفاوت از بقیه دبستانها باشه. در واقع این روش تدریس هست که اصلی ترین دلیل برتری یک دبستان است.

    درس یعنی زندگی، نه فقط کتاب

    بچه‌ها توی این مدرسه یاد می‌گیرن که یاد گرفتن لذت‌بخشه. معلم‌ها خیلی تلاش می‌کنن تا آموزش خشک نباشه. از ویدیوهای آموزشی گرفته تا آزمایش، کارگروهی، و حتی بازی‌های رومیزی و دیجیتالی – همه چیز توی خدمت یادگیریه.

    من به‌شخصه دیدم که چطور آرین عاشق درس علومه، چون معلمش باهاشون توی حیاط، درباره‌ی گیاه‌ها، خاک، حشرات و حتی هواشناسی کلاس می‌ذاره. این تجربه‌ها تو ذهنش حک می‌شن.

    فضای مدرسه؛ یک محیط رشددهنده

    یکی دیگه از چیزهایی که نمی‌تونم ازش نگم، فضای مدرسه‌ است. کلاس‌ها روشن، منظم و کاملاً تجهیز شده‌ هستند. همه‌چی به‌روز و استاندارده. از میز و صندلی‌های ارگونومیک گرفته تا تخته‌های هوشمند و حتی سیستم‌های صوتی و تهویه مناسب.

    همچنین سالن ورزشی دبستان سلام یاسین واقعاً یه نعمت بزرگه. پسر من عاشق فوتبال و والیباله و هفته‌ای چند جلسه با مربی حرفه‌ای تمرین می‌کنن. کلاس شنا هم دارن. ورزش برای بچه‌ها فقط تفریح نیست؛ بخشی از برنامه‌ی آموزشی حساب می‌شه.

    کلاس‌های فوق برنامه؛ فراتر از درس


    کلاس‌های فوق برنامه؛ فراتر از درس

    چیزی که واقعاً این مدرسه رو از خیلی از جاها متمایز کرده، کلاس‌های فوق برنامه‌شه. آرین توی این سه سال کلاس‌های مختلفی مثل نجاری، رباتیک، شطرنج، موسیقی، زبان دوم (علاوه بر انگلیسی) و حتی نمایش رو تجربه کرده. این کلاس‌ها باعث شدن اعتماد به‌نفس و خلاقیتش به‌شکل چشم‌گیری رشد کنه. مثلاً توی کلاس نمایش، یک‌ بار نقش اصلی یه داستان تخیلی رو بازی کرد و هنوز هم وقتی تعریفش می‌کنه، برق توی چشماش می‌درخشه.

    ارتباط فوق‌العاده‌ی خانه و مدرسه

    یکی از چیزهایی که واقعاً دوستش دارم، ارتباط سازنده و محترمانه‌ی مدرسه با اولیاست. هر هفته گزارش‌های آموزشی و تربیتی برامون ارسال می‌شه، جلسات منظم مشاوره فردی با معلم‌ها داریم و توی انجمن اولیا و مربیان واقعاً صدای ما شنیده می‌شه. اگر آرین یه روز کمی دلخور یا بی‌حوصله باشه، همون روز مشاور مدرسه باهام تماس می‌گیره و با دلسوزی پیگیر حالشه. این حس که تنها نیستیم، که مدرسه واقعاً با ما همراهه، برای من آرامش‌بخش‌ترین قسمت ماجراست.

    تغذیه؛ مهم‌تر از چیزی که فکر می‌کنید

    یه نکته‌ی دیگه که شاید ساده به نظر برسه ولی واقعاً مهمه، اینه که مدرسه برای بچه‌ها میان‌وعده و ناهار گرم و مقوی در نظر می‌گیره. غذاها با نظارت کامل پخته می‌شن، منوی متنوعی دارن و با دقت به تغذیه سالم طراحی شدن. از وقتی این برنامه شروع شده، واقعاً انرژی و تمرکز آرین توی مدرسه بهتر شده.

    حرف آخر؛ انتخابی از سر دل، نه صرفاً ظاهر

    این نامه رو نوشتم برای اون پدر و مادری که مثل من سه سال پیش، دنبال یه مدرسه‌ی معمولی نیستن. دنبال جایی‌ن که فرزندشون با شوق و انگیزه مدرسه بره، رشد کنه، نه فقط نمره بگیره.

    برای من، سلام یاسین فقط یک مدرسه نیست؛ یه پله برای رسیدن به انسانی مستقل، خلاق و شاد در آینده‌ست.

    و من واقعاً خوشحالم که این انتخاب رو کردم.

    با احترام

    یک مادر از منطقه ۱ تهران

       0

نظرات کاربران
شما میتوانید بعد از ورود برای این مقاله نظر ثبت نمایید.
  • درج نظر
تبلیغات
 
تمامی حقوق مادی و معنوی سایت محفوظ و متعلق به سايت زیباکده بوده و استفاده از مطالب با ذکر و درج لینک منبع بلامانع است.
© Copyright 2025 - zibakade.com
طراحی و تولید : بازارسازان