گفت و گوهای واقعی خدا با بندگانش(حدیث قدسی)

سوگند به عزّت و جلالم، وقتی که من می خواهم به بنده ای رحم کنم او را از دنیا نمی برم مگر این که تمامی گناهان او را می بخشم. یعنی او را بیمار می کنم و یا او را مبتلا به خوف از دنیا می کنم و در اثر صبر در مقابل رنج ها، گناهانش را می بخشم.اگر باز هم گناهی برایش باقی ماند، جان کندن را برایش سخت می گیرم تا بقیه گناهانش هم پاک شود.
سوگند به عزّت و جلالم، وقتی که می خواهم بنده ای را عذاب بدهم او را از دنیا نمی برم و به وی سلامتی و وسعت رزق و ایمنی می دهم تا همه اعمال خویش را با گناهانش از بین ببرد و اگر چیزی از ان حسنات باقی ماند، مرگ را بر وی اسان می کنم تا در ان دنیا حجّتی نداشته باشد.