از پائولو کوئیلو چی می دونی؟

3. سفرها و دیدارها

از مهم‌‌ترین سفرهای وی، سفری زیارتی است که در سال 1986 در جاده‌ای قرون وسطایی برای زیارت سن ژاک یا زیارتگاه کمپوستلا داشته است. در سال 1998 تور مسافرتی موفقی داشت. او در یکی از سفرها در سوئیس ملاقاتی با شیمون پرز، رئیس جمهور اسبق رژیم اشغالگر فلسطین، داشت و از او هدایایی دریافت کرد. (پائولوکوئیلو، 1383: 8) در بهار به دیدار کشورهای آسیایی رفته و در پاییز از کشورهای اروپای شرقی دیدن کرد. این سفر را از استانبول آغاز و به لاتویا ختم نمود. او همچنین در سال 1998 با پاپ ژان پل دوم ملاقات نموده است.

کوئیلو در ماه مه سال دوهزار میلادی (خرداد 1379) به ایران سفرکرده است. او از سوی مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها‌، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ناشر ایرانی‌اش (انتشارات کاروان) دعوت شده بود. برخلاف اینکه می‌گوید: «از کتاب‌ها و نویسندگان ایرانی در نوشته‌هایم بهره برده‌ام»، (همان، 1380 الف: 32) در مورد کتاب‌ها‌ و نویسندگان تأثیرگذار بر وی، همیشه از تعداد خاصی مثل بورخس، میلروکاستاندا سخن می‌گوید‌ (همان، 1380 ب: 11) و کمتر از مفاخر ایرانی که منبع الهام‌بخش او بوده‌اند سخن به میان می‌آورد. در سفر به ایران از اینکه احساس برادری دارد و ساختن پلی برای ارتباط با این کشور را آرزو می‌کند، گفتگو می‌نماید.

پائولو شادمانی خود را از سفر به ایران چنین اظهار می‌دارد: هنگامی که هواپیمای من در ساعت دو بامداد در تهران به زمین نشست، بیش از حد شگفت‌زده شدم. بیش از صد خواننده منتظر من بودند. در آن هنگام نیمه شب، به فرودگاه آمده بودند، فقط برای دیدن من. هرگز چنین چیزی را تجربه نکرده بودم. به شدت تکان خوردم. این یک نشانه بود. می‌خواستند به من خوشامد بگویند. می‌خواستند مرا در اندیشه‌های خود سهیم کنند. بسیار باز بودند. آغوش آنها به‌سوی تازگی گشوده بود و همان هنگام، کم‌‌کم توانستم درکشان کنم. ایرانیان مشتاق شنیدن نظریات دیگران بودند. در سفر ده روزه‌ام به تهران، بارها و بارها با این حقیقت روبه‌رو شدم: ایران به سوی گفتگو گام برمی‌دارد.‌ (همان، 1380 الف: 11)

1.کوئیلو، پائولو، 1380الف، ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد، ترجمه آرش حجازی، تهران، کاروان.
2.کوئیلو، پائولو، 1380ب، کیمیاگر، ترجمه آرش حجازی، تهران، کاروان.

ادامه دارد...