سلام، روشنفکری رو معنی کردن برای بزرگان فلسفه هم پیچیده ست. اما اول از همه یک تعریف ویکیپدیایی :
http://fa.wikipedia.org/wiki/روشنفکریو دوم هم در حد یک آدم معمولی، روشنفکری چندتا نکته داره که بخشیش تو همین تعریف هم هست و شاید مهمتریناش اینه که یک روشنفکر همینطور که از اسمش مشخصه پایه همه چی رو با عقل سنجش میکنه و دوم اینکه چیزی که با عقل و منطق خودش قابل فهم نباشه رو نمیپذیره یعنی اهل تعامل و پذیرش نیست.
دست آخرم اینکه وابستگی و خط قرمز رو نمیپذیره، یعنی مثلا روشنفکر یهودیی یا روشنفکر کمونیست یا روشنفکر چپ، روشنفکر راست، روشنفکر عضو گروه سرمایه داری ... معنی نمیده. دلیلش اینه که ممکنه یک مطلبی تو مثلا کتاب یهودی یا هر دینی، یا مطلبی تو نگاه کمونیست ها یا نگاه سرمایه داری، نگاه راست، اصولگرا، جمهوری خواه باشه که با عقل اون شخص روشنفکر جور نباشه و اگر اون شخص نگاه حزب، گروه سرمایه داری، مذهبی و ... رو به دلیل وابستگی بر نگاه خودش غلبه بده و از اون دفاع کنه دیگه روشنفکر نیست.
