تبادل نظراتتونو خوندم دوستان برام جالب بود و برای اینکه تو این بحث شرکت کنم عضو گروه شدم...
بنظر من هم وقتی موقعش بیاد درست تو زمانی که فکرش هم نمیکنی قسمتت میاد و انگار داری با موجهای دریا بدون اینکه متوجه بشی پیش میری و یه دفعه به خودت میای میبینی تو خونه ی بختی.. من زمانی ازدواج کردم که 28 سالم بود یعنی دوسال پیش .خیلی وقتها به شوخی با دوستم میگفتیم ای بابا چرا هیچکس پیدا نمیشه که بدرد ازدواج بخوره و همه چی جور بشه و ازدواج کنیم و میخندیدیم و جالبه بلخره یه روز اتفاقی برای من 2 تا خاستگار پیدا شد که اولیش که اتفاقی منو دید و رفتیم تو مرحله اشنایی برای همین به دومی که اومد چون تو مرحله شناخت کسی بودم همون دوست صمیمیمو معرفی کردم که الان اونها هم ازدواج کردند... .. تمام اون کسایی که بنحوی اومدند و رفتند قسمت نشد اما این ادم که فکرشم نمیکردم تو اون زمان ازدواج کنم شد همسر من...
از تجربیاتم بخام بگم بهتره انقدر خودتو با کار یا هنر یا یادگیریهای مختلف سرگرم کنی که این موضوع فکرتو به خودش مشغول نکنه چون اونی که قسمتته صرف نظر از نوع ظاهرت زشت یا زیبا بیکار یا باکار پولدار یا بی پول قسمت توست و هیچ جای دیگه نمیره. (کتاب چهار اثر از فلورانس حتما بخون).. اینها ظواهر امره و چیزی که موندگار تره اخلاق دو طرفه.. خیلیها هستند که تمام شرایط کار و زیبایی دارند ولی همسرشون بهشون خیانت میکنه.. البته از حق نگذریم مواردی مثل کارکردن و هنر داشتن و سرگرم بودن چون به ادم اعتماد بنفس می ده و ادمو وابسته نشون نمی ده باعث میشه طرف بهتر مجذوب بشه .
روش دیگه اینکه با شرکت در مکانهایی که ادمهای درست و حسابی توی اون تردد می کنند باعث باز شدن دیدت و تغییر معیارهات میشه.. مثلا همایشهایی تو زمینه علایقت... یا گروه های جمعی کار خیر و سایر فعالیتها ..البته خیلی حرف دارم که از متن اینجا خارجه...
و اینکه تو معیارهای انتخابتون گذشته از هم فرهنگ و طبقه بودن و تمکن مالی و تحصیلات مهمترین عامل انسانیت و اخلاقیات و شعور می باشد ..اینارو بعدها خاهید فهمید و البته اونا که متاهلند میدونند.یکی دو نفر از خاستگارهای قبلیم که کاملا مناسب ازدواج بودند بخاطر طبقه بندی نادرست معیار های انتخابم حذف شدند که بعدها خیلی پشیمون شدم.
تا میتونی الان که مجردی کتابهای امادگی های قبل ازدواج حتما بخون تا خودتم با امادگی کامل پذیرای شخص جدید با کلی خصوصیات جدید باشی ...من بعدها کتابهایی خوندم که همیشه میگم ای کاش قبل از ازدواج اگاهیم بیشتر بود و خودمم اماده تر بودم در صورتی که فقط به این فکر می کردم کی ازدواج می کنم.من معیار های انتخابم و خصوصیاتی که دوست داشتم طرفم داشته باشه تو کاغذی نوشتم و جایی نگه داری کردم تا دوسال داشتمش و هر چند وقت به بار مرور و با توجه به تغییر تفکراتم بروز رسانی و تغییر طبقه بندی میکردم..خیلی خنده دار بود ولی جالبه بدونی موقعی که ازدواج کردم و متنمو می خوندم دیدم طرفم خیلی شرایط متن منو داشت که به خودم جذب کرده بودم اما بخاطر نداشتن شناخت از خودم و امادگی لازم برای ازدواج به مشکلاتی بر خوردم...وقتی اگاهی بالا باشه معیارهای انتخاب درست تر ، جذب افراد بهتر و نزدیک به معیارها بخاطر انرژی هایی که می دی بیشتر و زندگی موفق تری در اینده خاهی داشت..موفق باشید
