اشعار پارسی

وای که ردپای دزد آبادی ما، چقدر شبیه چکمه های کدخداست؟؟؟؟؟؟

روزی که ردپای به جا مانده ،شبيه چکمه های کدخدا بود یکی میگفت: دزد، چکمه های کدخدا را دزدیده.

دیگری گفت: چکمه هاش شبیه چکمه کدخدا بوده.

هر کسی به طریقی واقعیت را توجیه میکرد.

دیوانه ای فریاد برآورد: که مردم؛ دزد، خود کدخداست...!!

مردم پوزخندی زدند و گفتند:کدخدا به دل نگیر، مجنون است دیوانه است...

ولی فقط کدخدا فهمید که تنها عاقل آبادی اوست.

از فردای آن روز کسی آن مجنون را ندید و وقتی احوالش را جویا شدند، کدخدا گفت:

دزد او را کشته است...!!

کدخدا واقعیت را گفت، ولی درک مردم از واقعیت ، فرسنگها فاصله داشت.

شاید هم از سرنوشت مجنون میترسیدند...

چون در آن آبادی، "دانستن" بهايش سنگین ولی نادانی ، انعام داشت.

پس همه ......
هر روز در خانه کدخدا جمع میشدند!!!!!

** سیمین بهبهانی **