mona mona :
من هم اول كه با متاليك آشنا شدم احساس كردم با يه دختر آروم و تنها و غمگين طرف هستم كه مدام ميخواد آه و ناله كنه و از شكست عشقيش صحبت كنه و ... 
همش در حال آه كشيدن باشه 
اما هر چي پيش رفت ديدم اون فقط ظاهر قضيه هستش و اين احساس گذرا بوده و با گذشت زمان اون شادابي و نشاط خودشو بدست اورده و الان جزء با نشاط ترين دوستان زيباكده اي من هستن و اگر يك روز نباشن غيبتشون كلي به چشم مياد همه جوياي احوالش ميشن
من احساس ميكنم زيباكده و اين دوستان اينجا تاثير مثبتي روي اين قضيه داشتن و اون قضيه روز تولد ازون آيدا آروم و غمگين مطمئنا اصلا بر نميومد
من مامان مانيا، آهو جون، كژال جان، آذر جان و آقا بهزاد رو به چالش دعوت مي كنم
مونامونا از معدود کسایی بود که شناخت اولیه مبهمی ازش داشتم. اولی که با مونامونا آشنا شدم خیلی ساکت و کم حرف بود ولی کلی تاپیک درست میکرد بدون اینکه کاری به کسی داشته باشه زیاد. من با خودم میگفتم خدایا این کیه چی میخواد؟ نکنه نفوذیه چیه نکنه رباته از فضا اومده و ... 
بعد که زمان گذاشت و به لطف خونه ها و کافه و صندلی داغ بیشتر با هم صحبت کردیم و دیدم پر از صفات مختلفه و رفتارای جالبی داره. هم خیلی حساس میشه مثلا ( گاهی، گاهی خیلی روی فرمه گاهی نه) خیلی مهربونه و سعی میکنه هیچوقت به کسی بدی نکنه و خیلی مودبه(مثلا حتی بچه های کوچیک یا خاطره از صمیمی ترین دوستاشم تعریف میکنه میگه ایشون اینکارو کردن و ...)
خلاصه پر از احساسه شخصیتش بیشتر با شناخت من و پایه حرف زدن و دوستی.
