گویند دویست نفر را سه نفر سرباز لاغر اندام به اسارت گرفته وبه صف کرده ومی بردند وتعدادی نظاره گر بر این جماعت اسیر می خندیدند وباخود می گفتند :
ای بیچاره ها چگونه است این سه نفر نحیف برشما چنین چیره گشته و اینچنبن خوار شدید ؟؟
یکی جهاندیده درمیان آنان فریادی زد که ای مردم بر ما نخندید که آن سه نفر باهم هستند و ما دویست نفر تنها !!!
همە آزادی می خواهند، بی آنکە بدانند اسارت چیست!
اسارت به میله های دورتان نیست، به حصارهای تفکرتان است.
