وبسایت روزنامه انگلیسی «گاردین» روز 17 اردیبهشت ماه گزارشی تکاندهنده در مورد حضور زوار عراقی در مشهد منتشر کرد با عنوان «زیارت، غذا، سکس و پارک آبی در شهر مقدس مشهد».
بعضی خبرگزاریها و سایتهای خبری ترجمه بخشی از این گزارش را با عنوان «افزایش چند برابری توریستهای عراقی مشهد پس از ظهور داعش» منتشر کردند که به آمار تعداد زائران عراقی طی سالهای اخیر در مشهد اشاره دارد.
اما چنانکه از عنوان اصلی گزارش گاردین پیداست، این مطلب مدعی نکات دیگری هم هست؛ تنفروشی، غذا و تفریح در مشهد.
گزارش با ارائه آماری از تعداد گردشگران عراقی در مشهد از زبان معاون برنامه ریزی و توسعه شهرداری آغاز میشود. سپس گزارشگر از سفرش به این کلانشهر مذهبی جهان مینویسد؛ فرودگاه مهرآباد تهران مبدا این سفر به مشهد است و پروازی که عدهای عراقی هم در آن حضور دارند.
نویسنده مدعی است با یک راننده تاکسی فرودگاه شهید هاشمینژاد مشهد، چند مدیر هتل، یک دلال فساد، روستوران داران منطقه شاندیز و طرقبه، چند توریست عراقی، کارمند یک پارک آبی در مشهد و ... گفتگو کرده و آنها را دستمایه گزارش خود قرار داده است.
صحبت از فساد و مسائل جنسی از گفتگوی گزارشگر مجهولالهویه گاردین با یک راننده تاکسی در فرودگاه مشهد آغاز میشود.
گاردین به نقل از این راننده – که ظاهراً مهدی نام دارد –مدعی میشود مردان عراقی مشتری پر و پا قرص جمعیت فاسد (سکس ورکرها) هستند. این روزنامه انگلیسی به نقل از مهدی مینویسد: آنها در جستوجوی فاحشه هستند.
البته مهدی از این موضوع ناراحت است و گفته با توریستهای که در این باره از او سوال کنند برخورد میکند.
گاردین مدعی است:
دهها هتل پنج ستاره و مسافرخانه از میدان برق (بسیج) تا حرم وجود دارد. بسیاری از مدیران این مراکز اقامتی تأیید میکنند که درخواست مشترک گردشگران عراقی عبارت است از جایی که زنان فاسد را بیابند.
طبق قوانین ایران صراحتاً حضور زن و مرد نامحرم در اتاق هتل ممنوع است، اما افراد راههایی برای رفع این مانع پیدا کردهاند. مرد جوانی به نام علیرضا یکی از ترتیبدهندگان ملاقات برای عراقیهایت که در پی اجاره زنان فاسد هستند. بسیاری از شاغلان در هتلها و مغازهداران شماره تلفن علیرضا را به متقاضیان عراقی میدهند.
این فرد گفته است: تنها عراقیها نیستند که چنین خواستهای دارند. در برنامه هر سفر خوب، سکس آیتمی است که نمیتوان آن را فراموش کرد. تنها چون تنفروشی اینجا غیرقانونی است، باید خلاق باشیم.
علیرضا میگوید که در شهر تعدادی از زنان فاسد را میشناسد و خوشحال است که وقتی عراقیها با او تماس میگیرند، چنین ملاقاتی را فراهم میکند.
اما چگونه مکان امنی را تأمین میکند؟ علیرضا میگوید: مشکلی نیست. این زنان در قاسمآباد و بلوار معلم آپارتمانهایی دارند. تبادلات آنجاها صورت میگیرد.
علیرضا توضیح میدهد که میانگین قیمت برای یک شب ... بین دو تا سه میلیون ریال معادل حدوداً 70 تا 105 دلار است. بعضی از مشتریان ثروتمند برای یک هفته فرد را اجیر میکنند. برای مثال، ممکن است آنها یکی از این زنان فاسد را با خود به شیراز و شاید شمال کشور یا اصفهان ببرند. برای یک هفته همراهی بین 20 تا 30 میلیون ریال میپردازند.
گرچه علیرضا حاضر نشد مصاحبه رو در رو با یکی از این زنان را فراهم کند و یا شماره تلفن آنها را در ازای پرداخت پول به من بدهد، اما موافقت کرد که از طریق تلفن با آنها صحبت کنم. پس از یک گفتگوی کوتاه، گوشی را به من داد، پرسیدم در مورد مشتریهای عراقی چه حسی دارد و برخورد عراقیها چگونه است.
او پاسخ داد: روی هم رفته، عراقیها واقعاً مردم خوبی هستند. بعضی از آنها بسیار محجوب هستند، اما در کل دست و دل باز و مهربان هستند. هنگام خداحافظی، بسیاری از آنها حتی پولی بیش از مبلغ توافق میپردازند تا از طریق وایبر و فیسبوک در تماس باشیم.
این روزنامه انگلیسی در ادامه به موضوع تغذیه و رستورانهای مشهد و پارک آبی در این شهر پرداخته و مینویسد: با تمام این اوصاف، سکس تمام چیزی نیست که در مشهد ارائه میشود. رستورانهای اطراف مشهد در شاندیز و طرقبه بسیار از عراقیها را جذب میکند، همچنین پارک آبی.
در صورت صحت این گزارش باید پرسید:
براستی طرح چنین مضمون مبتذلی به صورت یکطرفه و سیاه در تبیین وضعیت پایتخت معنوی ایران اسلامی با چه هدفی صورت می گیرد ؟
چرا نام نویسنده گزارش ذکر نشده است و به ذکر «دفتر تهران» ذیل نام گاردین بسنده شده است؟
حضور توریست در هر کشور فرصتی است مغتنم برای «شناساندن خود و شناختن دیگری»؛ آیا نباید اصناف مختلفی که با توریست سروکار دارند – از جمله رانندگان تاکسی و صنف دست اندرکاران هتل ها – آموزش ببینند؟ با چنین روندی پس از چند سال چه تصویری از ایران – و به ویژه پایتخت معنوی آن – در کشورهای همسایه ایجاد خواهد شد؟
در حالی که چندی پیش عربستان از سفر دختران دانشجوی مجرد به این کشور ممانعت کرد، آیا وقت آن نرسیده که مسئولان ملّی، استانی و شهری فکر و تدبیری برای درمان چنین آسیبهایی کنند و برای نمونه شاید به صرفه و صلاح ما باشد که صرفاً به خانوادههای بیگانه اجازه سفر و حضور در کشورمان را صادر کنیم؟
در ضمن بواقع جایگاه نظارت های ما کجاست و به چه میزان نظارت و ساماندهی بر گردشگران کشورمان، محقق می شود؟! میزبانان زائران و مسافران به چه میزبان آموزش و آمادگی آبرو داری دارند و برنامههای فرهنگی ما برای میزبانی برازنده چیست؟! آیا نمیشود الگوی زیارت و گردشگری گروهی یا تورهای زیارتی مشتاقان را ساماندهی و با نظارتهای نامحسوس اجرایی نمود و میزبان میهمانان نخبه و باهویت و باشخصیت خارجی شد و البته سد راه فساد بود و تحریف و تخریب چهره کلانشهر مذهبی جهان ، مشهد مقدس را تدبیری شایسته کرد تا زینت اهل بیت باشیم و آیینه دار منشور زیبای مدینه رضوی در شهری باشیم که عنوانپایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال 2017 نیز زیبندهاش شده است.
