در تلویزیون دنیا معمولا از سریال های موفق چند فصل ساخته می شود زیرا سازندگان بر این باورند که یک قصه موفق باید ادامه پیدا کند. در واقع رمز توفیق یک شبکه در جلب بیننده بیشتر این است. آنان بر این باورند که سریالی که در فصل اول موفق باشد مخاطبان خود را هم به دست آورده است. با آنکه هنوز این فرآیند به طور کامل در ایران نهادینه نشده اما به نظر می رسد مدیران تلویزیون هم کم کم به دنباله سازی روی آورده اند. پس از تجربه موفق «پایتخت» حال سری دوم «دردسرهای عظیم» هم ساخته شده است.
سریال «دردسرهای عظیم» سریالی طنز با درون مایه ی اجتماعی بود. سریالی که بعد از ماه رمضان گذشته در شبکه سه سیما به نمایش درآمد و مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد.
این سریال اولین تجربه کارگردانی تلویزیونی برزو نیک نژاد بود. کسی که البته نامش چندان هم برای اهالی سینما و رسانه ناآشنا نیست. او پیش از این برنامه ریز و دستار کارگردان افرادی همچون محمدحسین لطیفی بوده است. اما مهمتر از همه این ها موفقیت او در مقام نویسندگی سریالی همچون «دودکش» بود که نامش را بر سر زبان ها انداخت. تکه کلام هایی که تا مدت ها در میان مردم رایج بود نشان از توانایی او در خلق موقعیت های طنز داشت.
این بار اما او بر روی صندلی کارگردانی نشست و سعید جلالی و علیرضا کاظمی پور برای نوشتن داستانی دیگر دست به قلم شدند. علیرضا کاظمی بور که بارها نامش را در تیتراژ سریال ها دیده بودیم و سعید جلالی که آخرین نوشته اش «آوای باران» به تازگی از شبکه سه سیما پخش شده بود.
وقتی در کنار این گروه نام هایی همچون مهدی هاشمی و جواد عزتی هم قرار گرفتند نوید ساخته ای موفق را می دادند.
قصه فیلم در مورد جوانی بود به نام لطیف که عاشق سینماست و آرزو دارد بازیگر شود. اما در این راه ناخواسته دچار مشکلات و دردسرهای عجیب و غریب فراروانی شده و جریان زندگی اش تغییر می کند.
از آن طرف فرحان مرد میانسالی است که قصد دارد با زد و بندهایی در ادارات از بساز و بفروشی درآمدی هنگفت کسب کند.
نقطه اصلی ماجرا از وقتی شروع می شود که لطیف به استخدام شهرداری درآمده و در بهشت زهرا برای نعش کشی مامور می شود. گم شدن جنازه فرحان سرآغاز این دردسر عظیم برای لطیف است که هم از یک سو از کارش معلق می شود و هم مادر دختر مورد علاقه اش با ازدواج آنها مخالفت می کند.
فضای کلی داستان همچون یک سریال قدیمی بود؛ لوکیشنی در یک خانه بزرگ حیاط دار با چندین اتاق و خانواده های زیادی. هر اتاق در اختیار یکی از افراد بود و زندگی روزمره این آدم ها هم به هم وابسته. آنان در ارتباط با یکدیگر جریان زندگی شان هم رقم می خورد.
سریال «دردسرهای عظیم» پر از داستان های پر فراز و نشیب بود و پربازیگر و پر لوکیشن. چیزی شبیه سریال «دودکش» و فضایی که خود نیک نژاد آن را خلق کرده بود. یعنی خلق فضاهای شلوغ و پر از کنش و واکنش.
مهدی هاشمی پس از گذشت هشت سال دوری از تلویزیون و بازی در سریال «روزگار قریب» در این مجموعه حاضر شده بود. البته او در این مدت چند تله فیلم و یک تئاتر هم برای تلویزیون بازی کرده بود. حضور او یکی از نقاط قوت این اثر نامیده شد.
خود هاشمی این شخصیت را پیچیده دانسته و گفته: «فرحان در درجه اول از نظر سنی به من نزدیک است. به هر حال من و چند بازیگر دیگر در سینما و تلویزیون هستیم که از نظر شرایط سنی به این نقشها نزدیک هستیم و باید هم ایفای نقش آنها را برعهده بگیریم.»
در کنار او جواد عزتی بسیار توانمند حاضر شد و به گفته منتقدان نسبت به بقیه بازیگران و شخصیت های این مجموعه در موقعیت های حسی ـ عاطفی بیشتری قرار گرفت و درواقع نقش دراماتیکتری از بقیه ایفا کرد. خنده، گریه، ترس و خشم از جمله کنش ها و واکنش هایی بود که در موقعیت های مختلف برای او تکرار شده تا این نقش فرصتی باشد تا عزتی توانایی های خود را به اثبات برساند.
مهران رجبی در همان نقش کلیشه ای همیشگی اش را بازی کرد. شهین تسلیمی در نقش صاحبخانه زنی عبوس و بداخلاق که به سادگی از حق اجاره خانه اش نمیگذرد و اگر لازم باشد در خانه را به روی «لطیف» می بندد. الناز حبیبی در نقش دختر مورد علاقه لطیف، بهاره حاضر شده است و مادر بهاره (مریم سعادت) هم زنی بود که هیچ لطافتی نداشت و همیشه با لحنی تند و تحکمآمیز با دیگران رفتار می کرد.
شخصیتهایی که در خانه سنتی منیر خانم که بیشتر فضای سریال را تشکیل داده بود، جمع شدند آدم هایی جدی بودند که در موقعیت های طنزآمیز قرار گرفته اند. همین نکته «دردسرهای عظیم» را نه به یک سریال طنز که به سریال اجتماعی و حتی ملودرام با لحنی طنز تبدیل کرد.
آنچه بیش از همه این سریال را از طنزی مطلق جدا کرد آن بود که «لطیف» یک جوان معمولی بود که توانایی خاصی نداشت و به خاطر دست و پاچلفتی بودن و خجالتی بودن خیلی وقت ها نمیتوانست حقش را از بقیه بگیرد. یک شخصیت معمولی و ملموس که شبیه آن را کم در دور و اطراف خودمان ندیده ایم.
به گفته «سعید جلالی» نویسنده» «متن این سریال با بقیه فیلمنامه های طنزی هم که نوشته ایم فرق دارد. زیرا نوع نگاه کارگردان آن هم تفاوت دارد و اجتماعی تر است. لایه های درام و ملودرام در متن بیشتر دیده می شود و صرفا نمی توان آن را اثری طنز دانست.»
علاوه بر حضور این گروه تقریبا حرفه ای، دو تهیه کننده با تجربه به گروه پیوستند که خود این امر باعث می شد که از مشکلاتی که ممکن بود در روند تولید پیش بیاید راحت تر عبور کنند.
مهران مهام از تهیهکنندگان باسابقه تلویزیون است که همه با آثار او آشنا هستند، تهیهکننده ای که سال هاست با همکاری ایرج محمدی دومین زوج تهیهکنندگان تلویزیونی را پس از زندهیاد مسعود رسام و بیژن بیرنگ تشکیل داده و آثار پر مخاطبی را نیز روانه آنتن تلویزیون کرده اند.
با آنکه این سریال اولین تجربه نیک نژاد در مقام کارگردان بود هرچند کمی دیر اما بعد از چند قسمت بالاخره توانست مخاطبان مورد نظرش را جذب کند. خودش گفته: «هرچه بلد بودم را در سریال رو کردم.»
خودش ترجیح می دهد که بگوید سریال «دردسرهای عظیم» کاری اجتماعی است و گروه تنها سعی کرده قصه را بانمک تعریف کند.
با آنکه سریال «دردسرهای عظیم» مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و آنان با موقعیت های کمیک اما همراه با درام اجتماعی آن ارتباط برقرار کردند اما نقدهایی هم به آن از سوی منتقدان وارد شد.
برخی آن داستانی تکراری و تنها با پرداختی متفاوت نامیدند. حتی در این میان از نمونه هایی همچون «پیامک از دیار باقی» هم نام برده شد. با این تفاوت که در این سریال شخصیت بساز و بفروش با عنوان جعلی، مردهای را دفن میکند تا از دست طلبکاران نجات یابد.
به گفته برخی منتقدان هم گاهی آنچنان حجم شاخ و برگ های داستانک های فرعی زیاد می شد که نیازی به وجود آنان نبود. اتفاقی که باعث می شد در بعضی قسمت ها قصه دچار پراکندگی و چند پارگی شود.
به گفته منتقدان حتی به واسطه همکاری برزو نیک نژاد با محمد حسین لطیفی در گذشته، ساخته او در بسیاری از موارد به سبک کار لطیفی نزدیک شده است. البته نویسندگی نیک نژاد در دودکش و شباهت فضا و اتمسفر و روند اتفاقات با دردسرهای عظیم این گفته را بیشتر پر رنگ کرد.
با تمام این انتقادها اما بیشتر نظرها بر این باور بودند که دردسرهای عظیم هرچند اتفاق خارق العادهای در میان سریال های تلویزیونی به شمار نمی آید، اما تیم بازیگری و سادگی روایت و داستان باعث شد تا مخاطب راحت بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
به این ترتیب سریال کمدی نیک نژاد هم به یکی از گزینه های سریال های دنباله دار تلویزیون تبدیل شد. قرار بر آن شد که داستان لطیف و دردسرهایش برای بار دوم هم ادامه پیدا کند و این بار در روزهای ماه رمضان از شبکه سوم سیما پخش شود. این سریال اولین سریالی است که بلافاصله پس از اذان مغرب به روی آنتن می رود.
نویسندگی این سری را علیرضا کاظمی پور و امیر عربی همزمان با تصویربرداری برعهده دارند و در خلاصه داستان آن آمده: با پیدا شدن بچهای در ماشین و آمدن خانواده لطیف از شهرستان و دعوت از خانواده پدری بهار، آن دو دچار دردسرهای فراوانی میشوند. فرحان که خود را مدیون کمکهای لطیف و بهار میداند، سعی میکند مشکلات پیش آمده برای آنان را حل و فصل کند، اما... .
علاوه بر گروه بازیگران سری قبل این بار حسین محب اهری، فریده سپاه منصور، سولماز غنی و امیرحسین صدیق هم به بازیگران اضافه شده اند.
