شعر و شیدایی

                        

سالها رفت و هنوز؟
یک نفر نیست بپرسد از من،
که تو از پنجره عشق چه ها می خواهی؟
صبح تا نیمه ی شب منتظری،
همه جا می نگری،
گاه با ماه سخن می گویی،
گاه با رهگذران،
خبر گمشده ای می جویی،
راستی گمشده ات کیست؟کجاست؟
صدفی در دریا است؟
نوری از روزنه فرداهاست؟
یا خدایی است که از روز ازل پنهان است؟
بارها آمد و رفت،
بارها انسان شد،
و بشر هیچ ندانست که بود،
خود او هم به یقین آگه نیست،
چون نمی داند کیست،
چون ندانست کجاست ،چون ندارد خبر از خود که خداست....

دور که می شوی
مغول ها حمله می کنند
دورتر که می شوی
مجلس را به توپ می بندند
موهایت که پریشان می شود
یعنی
قیام جنگل
دلت که می گیرد
کودتا...

مرا اسیر تاریخ کرده ای
منی که تنها
به فاصله ی دو لبخندت زنده ام

نمی دانم زندگی
تو را برای کدام روزِ مبادای من
کنار گذاشته ؟!

چه روزی مباداتر از امروز
که حتی خودم را هم
ندارم...

دل تنگم
دلتنگ.....
عزیزت بودن....
همدمت بودن...
دل تنگ تمام شب هایی که مرا به خیال آغوشت میکشیدی
دل تنگ وقت هایی که سرحال بیدار میشدی و سر به سرم میذاشتی و آخر میگفتی با همه این داستان ها دوستت دارم
دلم تنگ شب بخیر های تو
سر
ساعت
عاشقی
است ...
دلم ...

پاسی از شب رفت وقتش شد که بی تابت کنم
آمدم با شعر های تازه بدخوابت کنم

چشم در چشمم که باشی کار دستم می دهی
مثل قندی دوست دارم در دلم آبت کنم

شاعران از خال هندوی تو خیلی گفته اند
من به فکر سوژه ای هستم که نایابت کنم

حرفی از لبخند مرموز مونالیزا نبود
قبل از آن که سینه ی دیوارمان قابت کنم

یک غزل،یک بیت،یک مصراع حتی کافیست
در نگاه نسل های بعد جذابت کنم

ترسم از آن است با دست خودم آخر تو را
قرن ها مانند یک ضرب المثل بابت کنم

بهتر است از خیر شعر و شب نشینی بگذریم
قبل ازاین باید فقط با حیله ای خوابت کنم...

🌵


روزی که نوشتی
زندگی یعنی :
من _ تو
به اندازه ی آن خطِ باریک و کوچک
دلتنگت شدم
و امروز
آن خط باریک
به اندازه ی خط کشی خیابان هاییست
که از تو دور شده ام ...

※※※※※※※※※※※※※※※
https://telegram.me/joinchat/A2knBDwYy7AHRdRG0zVmKw
کانال ناب ترین اشعار
※※※※※※※※※※※※※※※

تو که هستی غزل از عاطفه لبریزتر است
نفست از نفس صبح دل انگیزتر است

آمده فصل خزان موسم دلتنگی ها
بی تو ای هم نفس این فصل چه پاییزتر است!

چشم خورشید به تو قبل همه روشن شد
می شود کامروا هر که سحرخیزتر است

پلک بر هم مزن از لشگر بی رحم مغول
به خداوند قسم چشم تو چنگیزتر است

نه فقط ابر به حال دل من می گرید
پای درد دل من چشم خدا نیز تر است

#حسین_علاءالدین 

بزن باران بزن دیوانه ام کن
بزن باران بزن ویرانه ام کن

بزن باران که احساسم کند درد
بزن باران بزن نم نم ولی سرد

بزن باران که چترم را باد برده
بزن باران بزن عشقم مرا از یاد برده

بزن باران که ناودانها بخوانند یکصدا اواز شرشر
بزن باران بزن گم کرده ام راز تظاهر

بزن باران که خاک کوچه ها را غم گرفته
بزن باران که بازم رد پاها را غم گرفته

بزن باران بزن این دم کمی لب خنده باشم
بزن باران که داند بیت بعدی زنده باشم

دامنی دو خته ام ، با گل زیبای غزل
تا بپو شی همه شب ، دامن رویای غزل  

کو تهش  کردم ، اگر خواب  مرا دید  تنت 
شب به آغوش بگیری ، به درازای غزل  

جای یک بو سه کم آورده ،  نخ خا طره ام 
هر که پر سید بگو ، سّر و معمای غزل  

تحفه  ای  نیست  کلام  غزلم  در  خور تو 
مثل ماهیست که افتاده ، به دریای غزل  

ماهت  افتاده به مینای  خیالم  همه  شب 
نگرانم نر سد عشق ، به مینای غزل

در محاصره گیسوانت
دست و پا میزنم

درست مثل کبوتری
که بدام افتاده

سنجاقی میخواهم
تا دلواپسی هایم را

پیوست کند به سری
که سرگردان است و
بدنبال شانه ای می گردد...


💘

بی تو باران بزند خیس ترین رهگذرم
تا به صد خاطره با چتر خیانت نکنم

بی تو با خاطره ات هم سر دعوا دارم...
قول دادم به کسی غیر تو عادت نکنم !

🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹
گم شد جوانیم همه در آرزوی عشق
اما رهی نیافتم آخر به کوی عشق

از حجب و از غرور دل خرده‌سنج من
شد بهره‌ور ز عشق ولی ز آرزوی عشق

درد سنگین , سینه غمگین .. باز هم اشعار ِ عشق
مانده ام انگشت بر لب , روز و شب در کار ِ عشق

عین و شین و قاف را , بالا و پائین کردم و
عاقبت هم در نیاوردم , سَر از اسرار عشق

چشم ظاهربین ما , از چشم ِ دل افتاده پیش
عاشقان را جمله میبیند فقط , بَر دار ِ عشق

معنی عشق حقیقی چیست یا معشوق کیست؟
چشم ِ دل را بازتر کُن , بر در و دیوار ِ عشق

مال و یار و دیگری , بوی مجازی میدهند
در حقیقت هست اینجا نکته ی دشوار عشق

عشق غیر از ذاتِ حق , محکوم در اصل فناست
مطلبی ارزنده شُد حاصل در این گفتار ِ عشق

بیتِ آخر , جمع بندی میکنم مقصود را
نیست لایق عشق را , غیر از خدا دادار ِ عشق

وای اگر عشق ب من قدرت ایمان بدهد

جرات لمس لب از آن لب خندان بدهد

لذت بوسه و یک عمر پریشانی و آه

مثل آن گندم ممنوعه که شیطان بدهد....

ﻫﻤﻪ ﺟـــﺎ ﻫﺴﺘﯽ
.
.
ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻢ
ﺩﺭ ﺧﯿـــــــــﺎﻟﻢ
...
ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯾـــــــــﻢ
ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺑﺎﯾــــﺪ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﻧﺪﺍﺭَﻣﺖ
ﮐﻨــــــﺎﺭَﻡ ﺍﺳﺖ...

شبها گذرد که دیده نتوانم بست
مردم همه از خواب و من از فکر تو مست




باشد که به دست خویش خونم ریزی
تا جان بدهم دامن مقصود به دست

غرور من...
که به ملک سخن
خدایی کرد
دریغ در طلب آشنایی با تو
"وفا و عشق" تو را
چون گدا
گدایی کرد

استکان ِ چاي من بوي ِ لبانت ميدهد
جرعه جرعه عشق را دارد نشانت ميدهد

قل قل ِ قلبم به جوش آورده خون ِ سرد را
گرم باد اين دم، دمادم جان به جانت ميدهد

گرم تر از استکانْ تو، داغ تر از چايْ من
دور ِ من تشکيل ِ حلقه، بازوانت ميدهد

خاطراتِ بوسه هامان را همين يک استکان
مو به مو چيزي شبيه گيسوانت ميدهد

با ولع مينوشم اين چاي لبالب عشق را
طعم ِ قندِ خنده هاي توأمانت ميدهد

لب به لب های تو و....ای وای غوغا می شود
آسمان می ترکد و آشوب برپا می شود

از لبان بسته ام با مُهر لب هایت ببین

صرف فعل دوستت دارم چه زیبا می شود

آمدی روی لبم سایه ی اعجاز زدی
خم شدی..مست شدی.. سیب مرا گاز زدی

با لبت یک شبه کم بود قیامت بشود
شعرهایم همه از دم قد وقامت بشود..

ناگهان کوچه به هم ریخت تلاطم شده بود
سیب من کنج لبت بود.. ولی گم شده بود