شعر و شیدایی

                        

گیس گندم! با نسیمم هرچه میخاهی برقص
زیر باران گاه لبخندی بزن گاهی برقص

بیژنم که بوسه ام را سوی تو پر میدهم
با کبوترهای عاشق پیشه ی چاهی برقص

آه ای بالا بلای وسوسه! با دامنت
میکنی در حق من هرچند کوتاهی، برقص

آینه بشکن بزن تا بشکند تالار رقص
سوگلان را از حسادت ذله کن شاهی برقص

خاستی پلکی بزن تا غرق دریایت شوم
خاستی با قرمز لبهای چون ماهی برقص

موی ابرت را بروی ماه اندامت بریز
در خیالاتم شبیه سایه ای واهی برقص

برده ای دل از مکارم بس که قندی و شکر
بعد از این ها طبق فتوا آیت الاهی برقص

عشق گاهی کوه را چون کاه ویران میکند
این غزل را در میان دفتر کاهی برقص.


شهریار

عشق نمیپرسه تو کی هستی؟
فقط میگه تو ماله منی
عشق نمیپرسه اهل کجایی؟
فقط میگه توی قلب من زندگی میکنی
عشق نمیپرسه چیکار میکنی؟
فقط میگه باعث میشی قلب من یه ضربان بیافته
عشق نمیپرسه چرا دور هستی؟
فقط میگه همیشه با منی
عشق نمیپرسه دوستم داری؟
فقط میگه دوستت دارم

عشق نمیپرسه تو کی هستی؟
فقط میگه تو ماله منی
عشق نمیپرسه اهل کجایی؟
فقط میگه توی قلب من زندگی میکنی
عشق نمیپرسه چیکار میکنی؟
فقط میگه باعث میشی قلب من یه ضربان بیافته
عشق نمیپرسه چرا دور هستی؟
فقط میگه همیشه با منی
عشق نمیپرسه دوستم داری؟
فقط میگه دوستت دارم

از صورتت نقاشی کشیده ام
همانطور که دلم میخواست باشی
حالا چشمهایت فقط مرا می بیند
و لبخند همیشگی‌ات
لحظه های نبودنت را
می پوشاند
فقط مانده ام
هوس بوسیدنت را چه کنم؟

ﺯﻥ ﺗﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﻮﺩ ،
ﻧﻤﯿﺒﻮﺳﺪ ،
ﻧﻤﯿﺨﻨﺪﺩ
ﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ
ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ ...
ﺍﮔﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ،
ﺍﮔﺮ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ؛
ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ؛
ﺍﮔﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯾﺖ ؛

ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ...
ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﺍبطه تاﻥ ﻣﯿﺘﺮﺳﺪ ...
ﺍﺯ ﺩﻭﺍﻣﺶ ؛
ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﻗﺒﺘﺶ ...
ﺑﺪﺍﻥ ﺩﻟﺶ ﻗﺮﺹ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺑﺪﺍﻥ ﯾﮏ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﻨﺘﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ...
ﺑﺪﺍﻥ ﯾﮏ ﺣﺮﻓﯽ ﺳﺮ ﺩﻟﺶ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ...
ﺑﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺪ ...
بگذﺍﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﻮﺩ ....
او آرامش را از تو،
و با تو میخواهد؛
او را در آغوشت بگیر،
ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﻦ:
*ﺩﻭستت ﺩﺍﺭم*
دنیارو زیر پات می ریزد...

دلم یک روز میمیرد به جرم ساده انگاری...

شبیه دفتری کهنه ویا یک قاب دیواری...

و حقم هست میدانم تمام این شکستن ها..

نمیرنجم اگر گاهی توهم یک سنگ برداری..

نمیخواهد به دنبال بهانه این قدر باشی....

خداهم ترک من کرده....شما که جای خود داری!....،

در "نقاشی هایم" تنهاییم را پنهان می کنم...
در "دلم" دلتنگی ام را...
در "سکوتم" حرف های نگفته ام را...
در "لبخندم" غصه هایم را...
دل من...
چه خردساااااال است !!!
ساده می نگرد !
ساده می خندد !
ساده می پوشد !
دل من...
از تبار دیوارهای کاهگلی است!!!
ساده می افتد !
ساده می شکند !
ساده می میرد !
سااااااااااااااااااااااده

بدنم داغ شده مست شدم انگاری
بی مروت بده یک ذره مرا دلداری

تو چرا از نگه خیره ی من می ترسی؟
غیر یک بوسه ندارم به لبت من کاری

عاشق صورت زیبای تو شد چشمانم
نازنینم تو چه چشمان سیاهی داری!

دستم انگار که دنبال کسی میگردد
دست با سنگدلی روی دلم می ذاری

می روی با عجله سوی کسی دیگر باز
گفته بودی که مرا دوست نداری... آری

برو خوش باش عزیزم برو زیبا بدرود
نه ندارم روی این عشق دگر اصراری!🌺

بعضی ترانه‌ها را می‌توان

بارها و بارها

گوش داد ..

بعضی انسان‌ها را می‌توان

بارها و بارها

دوست داشت ..!❤️

ای مهربانترین گره ی روزگار من
غربت نشین گم شده در شام تار من

تا مرز لحظه های پر از شبهه می برد
سرمای دستهای تو از دل، قرار من

حالا که دور میشوی و دورتر عزیز
دستی تکان بده گل ایل و تبار من!


چون پنجره که نیمه گشوده ست رو به باد
پاییز ،وامدار شد از حال زار من

با اینهمه تفاوت و غم ،دوست دارمت
ای بانی طراوت سبز بهار من


مریم ناظمی

در بگشایید!

شمع بیارید!

عود بسوزید!

پرده به یک سو زنید از رخ مهتاب

شاید این از غبار راه رسیده

آن سفری همنشین گمشده باشد...

#ه_الف_سایه

درمان درد عاشقان،
صبرست و من دیوانه‌ام

نه درد ساکن میشود،
نه ره به درمان می‌برم

ای ساربان آهسته رو،
با ناتوانان صبرکن

تو بار جانان می‌بری،
من بار هجران می‌برم ...

ماه تابید و چو دید آن همه خاموش مرا
نرم بازآمد و بگرفت در آغوش مرا

گفت:« خاموش درین جا چه نشستی؟» گفتم:
بوی « محبوبه شب » می برَد از هوش مرا

بوی محبوبه شب، بوی جنون پرور عشق
وه، چه جادوست که از هوش بَرَد بوش مرا

بوی محبوبه شب، نغمه چنگی ست لطیف
که ز افلاک کند زمزمه در گوش مرا

بوی محبوبه شب همچو شرابی گیراست
مست و شیدا کند این جام پر از نوش مرا

بوی محبوبه شب جلوه جادویی اوست
آنکه کرده است به یکباره فراموش مرا

برای بودن,


گاهی لازم است که نباشی!


شاید نبودنت, بودنت را به خاطر آورد...


اما دور نباش....


دوری همیشه دلتنگی نمی آورد....


فراموشی همان نزدیکیهاست !

عاشقت گشتم ولی تو عاشقی را خط زدی

جملگی از من شدی اما تو من را خط زدی

آسمان چشم تو، آبی دریا هم نداشت

در فراقش پر گشودم، آسمانم خط زدی

خواستم با من بمانی تا که دنیایم شوی

آه ! حتی یک نفس، اما به دنیا خط زدی

باز هم من با تمام بی محلی های تو

شاعر عشقت شدم، تو شاعری را خط زدی

خواستم با خاطراتت زندگی را سر کنم

رفتی و با خط دوری خاطراتم خط زدی....

@Aalijnab

صادق هدایت چه زیبا میگوید:
در حقیقت
ما همه بشر بودیم!...
تا اینکه
نژاد!
ارتباطمان را برید!!
مذهب!
از یکدیگر جدایمان ساخت!!
سیاست!
بینمان دیوار کشید!!
و ثروت!
از ما طبقه ساخت
همه آزادی میخواهند بی آنکه بدانند اسارت چیست!
اسارت به میله های دورت نیست.
به حصارهای دور تفکرت است!

حرفم شده با آینه تصویر ندارد!
دیوانگی ام بعد تو تفسیر ندارد

رویای رسیدن به تو یک امر محال است
بی خوابی دیوانه که تعبیر ندارد!

غم می رسد از راه همان لحظه که شادی
فرصت طلبی هست که تأخیر ندارد

شاه دلم افتاده هم از اسب و هم از اصل
این درد بزرگی ست که تدبیر ندارد

لجبازی و مغرور، غرور آفت عشق است
دنیای تو ظرفیت تغییر ندارد!

عشق است و خطر هیچکس الحق و الانصاف
جز عاشق بی باک دل شیر ندارد

من از حجم این
بغض سنگین

تا ضریح چشمانت
مسافرم


جانم را نذر نگاهت کردم


شاید که معجزه ای باز کند.
دخیل تنهایی دلم را. ،.،

گاه می پرسند از من عاشقش هستی هنوز؟

بی تفاوت بودنم را گریه می ریزد به هم!

آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند

از آدم های یک ساعت دیگر میترسم

چون درگیر هزاران ثانیه اند

ثانیه هایی که در هرکدام

رنگی دگر به خود میگیرند !

صفاآورده ای باخود مزاحم چیست راحت باش
کسی جز من که مشتاق توهستم نیست راحت باش

حجابت رابه رخت آویزمان بسپار گلبانو
دراین ساعات روحانی خجالت چیست راحت باش

تو،در هر حال دلچسبی، بیا بنشین خیالت تخت
شعور آینه اندازه من نیست راحت باش

بخوان تا کوچه را با ناز آوازت برقصانی
چرا آرام میخوانی !؟سرا پا بیست راحت باش

مهستی سربده،ساقی!صدایت صوت آزادی ست
بخوان !همسایه ها خوبند شاکی کیست؟راحت باش

کسی اینجا مزاحم نیست خان م خان آزادی ست
بدور از چشم این شهرهزار آرتیست راحت باش

تو را آزاد میخواهم چه با پوشش چه بی پوشش
در اینجا بسته بودن غیر الزامیست راحت باش