شعر و شیدایی

                        

عشق را از حاشیه تا متن معنایش تویی
عمر اگر یاری کند امروز ، فردایش تویی

بلبلان از عشق تو، دائم به خواندن بیقرار
بلبلان را نغمه ی جان سوز آوایش تویی

سردی بهمن ندارد فرق، با گرمای تیر
جانو پودم را همه سرما و گرمایش تویی

عاقلان مشتاق عشقندو منم مشتاق تو
ماه رویان را به چشم من فریبایش تویی

یک لحظه کنارم بنشین، حرف زیاد است
بازار غــَـزل بـعـد تو بدجور کـــِـساد است!
.
کمبود تو بیماری سختی است، کشنده!
بی حسی و بی میلی و کم شعری حاد است
.
هرچند که من مـــُــرده ام از دوری ات اما،
برگرد که آغــوش تو یک جور مـــَـعاد است
.
اجــبــار نکردم که کـــنارم بــنـشـیـنـی؛
یک لحظه ولی، لطف بکن! پیشنهاد است
.
وقتی که نباشی به خدا حس غزل نیست

من هنوزم عاشقم اما تو عاشق نيستى
سينه خشك مرا حتى شقايق نيستى

آنقَدَرخواندى به گوشم تا كه ليلايت شوم
حال كه ليلا شدم مجنون سابق نيستى

من پر از عذرا و عاشق در هواى عاشقى
تو براى عشق من يك ذره وامق نيستى

وقت ديدارتو نبض ساعتم تب مى كند
لحظه ايى فكر من و نبض دقايق نیستی

هر طرف فانوس عشقت بود من چرخيده ام
زورق عشق مرا باد موافق نيستى

مدتى در قلب من بودى و حالا در سرم
ظاهرا رويايى و روح حقايق نيستی !!!!

خنده هایت چه گُلی بر سَر دنیا زده است

که خدا دَست به این خَلق مُعمّا زده است

مَـسـت بـودم ، بـه خـودم آمـدم و دیـدم
که
آتـشِ عـشـقِ تـو بـر مَـزرعـه یِ مـا زده است

گر بگویم با خیالت تا کجاها رفته ام
مردمان این زمانه سنگسارم می کنند...

رج به رج هر بیت را از روی چشمت ساختم
شعرهایم دستباف مهربانی های توست...

عطسه هایم عرصۀ پاییز را پر کرده است
حرف رفتن می زنی هی صبر می آید فقط

روی نبودت هم حسابی تازه وا کردم
یاد تو می ارزد به بودنهای خیلیها

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

یک امشبی که آمده بودی به خواب من
من از غم فراق تو خوابم نبرده بود...

فرامرز_عرب_عامرى

غم فراهم...ساقی و میخانه ای کم داشتم
بغض ها خوردم ولی پیمانه ای کم داشتم

سوختم در خود هزاران بار تا فهمیده ام
در شب دلواپسی پروانه ای کم داشتم

مثلِ مجنونِ بیابانگرد گاهی در خودم
جستجو کردم.....دلِ دیوانه ای کم داشتم

خالیِ آغوشِ این دنیا به من فهمانده است
در مسیرِ زندگی دُردانه ای کم داشتم

بارِ سنگینی به دوشم می کشیدم سال ها
خسته بودم ، خسته بودم شانه ای کم داشتم

نام زیبای پدر با سیم و زر باید نوشت
خوب و عالی با عیاری معتبر باید نوشت...

کوله بار مشکلات زندگی بر دوش اوست
ناخدای زندگی در بحر و بر باید نوشت

چرخه کار و تلاش و صنعت و سازندگیست
دستهایش پینه دارد ، کارگر باید نوشت...

با شرف ، با غیرت و کوهی پر از مردانگیست
گاهه سختی ها ، خدایی یک سپر باید نوشت...

صورتش را سرخ می دارد ز سیلی زمان
در حقیقت ، نام او اهل هنر باید نوشت...

خانه را باشد ستون و مثل سروی استوار
کوه صبر و معرفت خواهی ، "پدر" باید نوشت...

برکت نان و نمک از همت والای اوست
این چنین گویم که نامش ، "تاج سر" باید نوشت...

آبرویم را نریزی، دل!

ای نخورده مست!

لحظه دیدار

نزدیک است…

#اخوان_ثالث

گفته بودی ازمحبت خارها گل میشود
ای بسوزد ریشه ضرب المثل های دروغ!!!

می شود از عشق تو دیوانه شد دیوان نوشت
صد غزل از آن نگاه و دیده و مژگان نوشت

هرچه زیباروی اگر در محفلی گردند جمع
می شود اسم تو را در صدر این خوبان نوشت

نازنینا! چشم ما مهمان بکن بر یک نظر
ورنه باید این دل آباد را ویران نوشت

آب اگر ریزی به مژگان و چکد بر صورتت
می توان زیبایی این صحنه را باران نوشت

کاش می شد چند واحد درس عشق
تا به دانشگاه چشمان شما مهمان نوشت

نازنین زیبای من قدری به من نزدیک شو
دل که بردی! می توان جان را به تو قربان نوشت

ریاضیات نمی خواهد!
دلتنگ که باشی؛
٬٫ یک ٬٫
فرد ترین عدد دنیاست...

ای غزال رمیده از جوانی ام
آخر به کجا مرا می کشانی ام

مویم سپید و شعرم سپید شد
عمرم برفت و رویت ندیده ام

#گردیوز

همه فکر می‌کننداین شعرها برای توست

حال آن‌که من هنووز

برای از تو نوشتن

مشق می‌کنم.



#رضا_کاظمی

من گلوی زخمی فریادهای زخمی ام
زوزه ی جا مانده ای از بادهای زخمی ام

مثل رمالی که از فردا بگوید نیستم
مثل آلبوم بازگوی یادهای زخمی ام

نیش زالوهای شالیزار یادم رفته است
من حریف زخمی جلادهای زخمی ام

با من از شیرینی عشق زمینی ها نگو
بیستونی خسته از فرهادهای زخمی ام

از زمین دل کنده ام با آسمان بیگانه ام
از دو سو وا مانده ی میعادهای زخمی ام

علیرضا شتابی

دردناک است که عاشق به مرادش نرسد
در پی یار شود پیر و به یارش نرسد

روز و شب منتظر لحظه ی موعود شود
دلخراش است که آخر به مرادش نرسد

در میان همه گل ها ، گل دلخواه خودش
خود بکارد ولی آخر به گلابش نرسد

جان گداز است که شب تا به سحر گریه کند
چه الیم است که معشوق به دادش نرسد

گریه دار است چو بینی دل عاشق خون است
خون به چشمش برسد هرکه به یارش نرسد.

اينجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است!

اکسیر من! نه اینکه مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست
در شعر من حقیقت یک ماجرا کم است

تا این غزل شبیه غزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی تو را کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است!

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست
آیا هنوز آمدنت را بها کم است!🍂


#محمد_علي_بهمني

💕💕

ﺭﺍﺯِ ﺩﻝِ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻧﮕﻮیید"
ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻟﺐ ﻳﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻏﻴﺎﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ "

ﺍﺯ ﺑﻴﺨﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺧﺮﺍﺑﺎﺕ ﻣﭙﺮﺳﻴﺪ"
ﺑﺎﺩﻝ ﺳﻴﻪ ﻫﺎﻥ ﻗﺼﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ"

ﺑﻮﻳﻰ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ"
ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ"

ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﺤﻖ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﻭﺍﻗﻒ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ"
ﮔﺮ ﺳﺮ ﺑﺮﻭﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺩﺍﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ"

ﺭﺍﺯﻯ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﻧﻬﺎﺩﺳﺖ "
ﺍﺯ ﻣﺴﺖ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ"

ﭼﻮﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺨﻨﻰ ﺟﺰ ﺳﺨﻦ ﻳﺎﺭ"
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﺨﻨﻰ ﺟﺰ ﺳﺨﻦ ﻳﺎﺭﻧﮕﻮﻳﻴﺪ

چشمهايت را ببند ،
در دلت با خدا سخن بگو ،

به همان زبان ساده ي خودت سخن بگو ؛
هرچه ميخواهي بگو ، او ميشنود . . .

شايد بخواهي تورا ببخشد ،
يا آرزويي داري ،
شايد دعايي براي يک عزيز و يا شُکرش ،
بــگو ميشنود . . .

اين لحظه ي زيبا را براي خودت تکرار کن ؛
پــرواز دلـت را حـس خواهـي کـرد . . .

کدخدا گفته: که این دهکده، عاشقکده نیست
هر که عاشق شده، از دهکده ى ما برود!


"کوزه بر دوش" سرِ چشمه نیا! با این وضع،
باید از دهکده، یک دهکده رسوا برود..!

󾭩💖 💖


بگذار به احوال دلم زار بگریم
از شدت کمبود تو بسیار بگریم

خالی شده از بار غمم شانه ی عالم
در عزلت خود تکیه به دیوار بگریم

هر چند که سرمایه ی اشک عقده گشا نیست
منعم نکن از گریه و بگذار بگریم

جرمی که شدم مرتکب آن قدر بزرگ است
از اینکه تقاصش نشود دار، بگریم

با مولوی از رفتن شمسی که تو باشی
"اندر خم یک کوچه" ی عطار بگریم

گفتی که مرا اشک رساند به تو آخر
تا وقت ملاقات چه مقدار بگریم؟


󾭩

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﻃﺮﺍﻓﺖ ﻧﺒﺎﺷﻪ ! ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﯽ ! ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﺩﻣﯽ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮ ﻭ ﻣﻨﺰﻭﯼ ﺑﺎﺷﯽ ! ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﻪ ! ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷﯽ ! ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ! . . . ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ، ﯾﻪ ﺣﺲ ﺩﺭﻭﻧﯿﻪ ! ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪﻩ !!..