شعر و شیدایی

                        

شعرهایم را
با دیگران مقایسه نکن
من
شاعر نیستم
نقاشم
تورا نقشم میکنم
بوم نقاشیم خیال تو
واژهایم
رنگهایست که
که تورا تصویر میکند
عشقم را
با دیگران مقایسه نکن
من
عاشقت نیستم
کاشف توام
از ریشه تا شاخه
به دنبال درک تو
من
از تو
آغاز میشوم.....


#امیرا_اخوان

عاقبت روزی مزار سرد من

معبد دنجی برایت میشود

عکس من با آخرین لبخند من

شاهد شب گریه هایت میشود

میگذاری سر به روی قبر من

سنگ قبرم میشود دنیای تو

از تمام آنچه با هم داشتیم

یاد من می ماند و فردای تو

گم شدم در خود ندانم من، کی ام یا چیستم!
قالبم، عقلم، حیاتم، جان گویا چیستم؟

آدمی نامم ولیکن آدمی در اصل چیست؟
معنی ام یا صورتم، یا مسما چیستم؟

در چنین صورت که من دارم چه گویم وصف خویش؟
آتشم، خاکم، نسیمم، آب دریا چیستم؟

عاقلم، دیوانه ام، در فراقتم یا در وصال
نیستم، هستم، نه بر جایم، نه بی جا چیستم؟

عاشقم، معشوقم، عشقم، سالکم، پیرم، مرید؟
راهبم، یارم، صلیبم یا مسیحا چیستم؟

مرده ام، یا زنده ام یا زنده بی جسم و جان؟
نور و ظلمت، زهر و نوش و زشت و زیبا چیستم؟

آه ازین وادی حیرت، آه ازین دریای ژرف
کشتی ام یا بحر یا لولوی لالا چیستم؟

بی نشانی شد نشان و بی زبانی شد زبان!
بی نشان و بی زبان گویا و بینا چیستم؟

ورکسی پرسد زمن، تو کیستی یا چیستی؟
من چه دانم، کاین چنین حیران و شیدا چیستم

اما
نمی دانی
چه شب هایی سحر کردم؛
بی آنکه یک دم
مهربان باشند
با هم پلک های من،
در خلوت خواب گوارایی . . .



#مهدی_اخوان_ثالث

همین که پیش هم باشیم،همین که فرصتی باشه
همین که گاهی چشمامون،تو چشم آسمون واشه
همین که گاهی دنیار و با چشمای تو می بینم
همین که چشم به راه تو میون آینه می شینم
بازم حس می کنم زنده ام
بازم حس می کنم هستم
بگو با بودنت دل رو
به کی غیر تو می بستم
(دکتر افشین یدالهی)

اینبار هم که
تاول پاهایم خشک شود
دوباره عاشقت میشوم
دوباره راه میافتم
دوباره
گم میشوم ...
(کیکاوس باکیده)

از امروز ،نامت با من است
با گلی که می چینم،با درختی که برگ برگ فرو می ریزم
با چکامه ای ،که می نویسم از تو!
ولحظه هایی که مدام،خشاب عوض می کنددر خیل گلوله هایی،
که پروانه وار ،،دل به آتش می زنند.
این گل که بوی تو می دهد،عقل مرا ،
پاره پاره می کند
(سلبی ناز رستمی)

❣❣❣
چقدر
تسکینم میدهد
این درد هزار لایه تنهایی
که شاعرم دارد و...
در خلوت یاد
آشفته عاشق.!!....

گویا فیروزکوهی

سایه ات سنگین شده چون رفته ام ازیادتو
بیقرارت مانده ام، با آن همه بیداد تو

بی وفایی می کنی، گویا فراموشت شده
تا که شیرین میشدی من میشدم فرهاد تو

توی ایوان می نشستم، روبروی خانه ات
خانه ات آباد بود و، خانه ام آباد تو

حال و روزی داشتم، باکوچه هایت بیوفا
روزگارت شاد بود و، روزگارم شاد تو

بوسه بازی های زلفت، با تمنای نسیم
من تماشا می شدم، در حنجره فریادتو

هرزمان ازمشرق شعرم، نمایان میشدی
با چه شوقی میشدم، صید رخ صیاد تو

گرچه پیر افتاده ام، اما خرابت مانده ام
دیده بر در منتظر، چشم انتظار یاد تو

آرام بگیر امشب،ما هر دو پر از دردیم
در آتش و یخبندان ،داغیم ولی سردیم

داغیم،نمی فهمیم تا فاجعه راهی نیست
سردیم،نمی خواهیم از فاجعه برگردیم

از مرهم یکدیگر تا زخمی هم بودن
راهی ست که بی مقصد،با عشق سفر کردیم

شعریم و نمی خوانیم،شوقیم و نمی خواهیم
چشمیم و نمی بینیم، سبزیم ولی زردیم

این فصل پریشان را برگی بزن و بگذر
در متن شب بی ماه،دنبال چه می گردیم؟

بیداری رویایی،دیدی که حقیقت داشت
ما خاطره هامان را از خواب نیاوردیم

تردید نکن در شوق،تصمیم نگیر از خشم
آرام بگیر امشب،ما هر دو پر از دردیم.

دوش دیوانه شدم! عشق مرا دید و بگفت:
آمدم! نعره مزن! جامه مَدَر! هیچ مگو!


گفتم ای عشق من از چیز دگر می ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو!


#مولانا

ظاهرم قصر است. اما از درون، ویرانه ام ...
من صدای خسته ی پروانه ای بی خانه ام ...

عاشق صیادم و عمدا به دام افتاده ام ...
آه...او پنداشت من دنبال آب و دانه ام ...

باد،میزد شانه مویش را !!!... تلافی میکنم ...
گیسوان او،فقط مال من است و شانه ام ...

باد در مویش روان و من روانی میشوم ...
با همین عاشق کشی ها میکند دیوانه ام ...

عاشقم...دیوانگی های مرا جدی بگیر ...
آنقدر دیوانه،حتی با خودم بیگانه ام ...

⠀ظاهرم قصر است. اما از درون، ویرانه ام ...
من صدای خسته ی پروانه ای بی خانه ام ...

عاشق صیادم و عمدا به دام افتاده ام ...
آه...او پنداشت من دنبال آب و دانه ام ...

باد،میزد شانه مویش را !!!... تلافی میکنم ...
گیسوان او،فقط مال من است و شانه ام ...

باد در مویش روان و من روانی میشوم ...
با همین عاشق کشی ها میکند دیوانه ام ...

عاشقم...دیوانگی های مرا جدی بگیر ...
آنقدر دیوانه،حتی با خودم بیگانه ام

چون شورشی که سلطه ی خان را به هم زده است
گل های دامن تو خزان را به هم زده است

حل میشود تمام تنت در مسیر باد
رقص تو باز نظم جهان را به هم زده ست

لب های سرخ توست پر از واژه ی جدید
این واژه نامه هات زبان را به هم زده ست

هی شاخ گل به دست گرفتی دم اذان
گل دسته هات نظم اذان را به هم زده ست

در هر قمار چشم تو برگ برنده ایست
چشم تو هرچه سود و زیان را به هم زده ست

دست از هدایت من بی دین بکش برو
موسی! صدات خواب شبان را به هم زده ست

#سعید_رستگار_مند

اندر احوالات عشق ما همین یک جمله بس!
من تو را بسیار میخواهم..تو ، من را......بگذریم


محمد_مهدی_شفیعی

زن حقیقت عشق را
زود تشخیص می دهد
باحس نیرومندزنی
واگردبه درمی آورد
ازآنست که عشق هم
برایش کافی نیست
اوبیش ازعشق میطلبد
جان تو را

#محمود_دولت_آبادی

آفاق را گردیده ام
مهر بُتان ورزیده ام

بسیارخوبان دیده ام،
اما تو چیز دیگری

#امیر_خسرو _هلوی

در دایره قسمت
ما نقطه تسلیمیم

لطف آن چه تو اندیشی
حکم آن چه تو فرمایی

#حافظ

گفتی چه خبر؟ از تو چه پنهان خبری نیست
در زندگی ام، غیر زمستان خبری نیست
در زندگی ام، بعد تو و خاطره هایت
غیر از غم و اندوه فراوان خبری نیست
انگار نه انگار دل شهر گرفته ست
از بارش بی وقفه ی باران خبری نیست
ای کاش کسی بود که می گفت به یوسف
در مصر به جز حسرت کنعان خبری نیست
از روز به هم ریختن رابطه ی ما
از خاله زنک بازی تهران خبری نیست!
گفتند که پشت سرمان حرف زیاد است
از معرفت قوم مسلمان خبری نیست!
در آتش نمرود تو می سوزم و افسوس
از معجزه ی باغ و گلستان خبری نیست!
در فال غریبانه ی خود گشتم و دیدم
جز خط سیاهی ته فنجان خبری نیست
گفتی چه خبر؟
گفتم و هرگز نشنیدی
جز دوری ات ای عشق، به قرآن خبری نیست...

امید صباغ نو

گفتی چه خبر؟ از تو چه پنهان خبری نیست
در زندگی ام، غیر زمستان خبری نیست
در زندگی ام، بعد تو و خاطره هایت
غیر از غم و اندوه فراوان خبری نیست
انگار نه انگار دل شهر گرفته ست
از بارش بی وقفه ی باران خبری نیست
ای کاش کسی بود که می گفت به یوسف
در مصر به جز حسرت کنعان خبری نیست
از روز به هم ریختن رابطه ی ما
از خاله زنک بازی تهران خبری نیست!
گفتند که پشت سرمان حرف زیاد است
از معرفت قوم مسلمان خبری نیست!
در آتش نمرود تو می سوزم و افسوس
از معجزه ی باغ و گلستان خبری نیست!
در فال غریبانه ی خود گشتم و دیدم
جز خط سیاهی ته فنجان خبری نیست
گفتی چه خبر؟
گفتم و هرگز نشنیدی
جز دوری ات ای عشق، به قرآن خبری نیست...

امید صباغ نو

حرف بسیار است اما اهل گفتن نیستم!
با دلم درگیرم... آری! با تو دشمن نیستم!

ساده می‌گویم... تو را این‌روزها گم کرده‌ام!
چند روزی می‌شود در قید بودن نیستم!

این که از او می‌نویسم در غزل‌هایم تویی!
آن که از او می‌نویسی همچنان من نیستم!

روح بی‌آلایشم را چشم‌هایت حس نکرد!
هیچ‌گاه این را نفهمیدی فقط تن نیستم!

حرف‌هایم را سکوتم می‌زند این روزها!
شاعر این بیت‌های نیمه‌جان من نیستم