شعر و شیدایی

                        

تا عشق در اندیشه ی ما خانه بسازد
با عقل بگو با دل دیوانه بسازد


در سینه ی ما شوق به اندازه ی غم نیست
این پیله محل است که پروانه بسازد

این دوری و دلبستگی بین من و تو
از دوست قرارست که بیگانه بسازد

در عشق شکوفا شو و در عشق فرو ریز
تا کوزه گر از خاک تو پیمانه بسازد


سهراب! شکایت نکن از حربه ی رستم
تقدیر تو را کشت که افسانه بسازد..

مگر تو روی بپوشی
و
فتنه باز نشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

سعدی

صدایت زدم ،
گفتی؛
"جانم"
...
این کلمه "جانم" را ،
مثل بهار سر زده در زمستان
به هیجان ناخواسته ای مبدل می کند ...
که فقط بادو کلمه آرام میگیرد ...
"..."
....
اما این دو کلمه را نمیگویم ،
. میگذارم تا لحظه ی دیدار ،
آنگاه که برق چشم هایت را دیدم ،

در زرورق احساسم پیچیده
تقدیم نگاه مهربانت کنم .
.
"جانت بی بلا عزیزم". ...
.

#شبنم_نادری

خلاصه ..
بهاری دیگر
بی‌حضور تو از راه می‌رسد
و آنچه که زیبا نیست،
زندگی نیست
روزگار است..

تا شدم بی خبر از خویش ،
‏ خبرها دیدم...
‏
‏بی خبر شو ، که خبرهاست ،
‏ در این بی خبری ...
‏

ﺑﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺯﺍﻧﺠﺎ ﻫﻮﺍﯼ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ
ﺟﻤﺎﻝ ﮐﻌﺒﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﺷﻌﺎﺭ ‏(ﭘﺮﺩﻩ ‏) ﭼﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺳﯿﺎﻩ،ﺩﺳﺖ ﺗﻤﻨﺎ
ﺩﺭﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻌﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﭼﻮ ﺣﻠﻘﻪ ﯼ ﺩﺭ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻧﯿﺎﺯ ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﺩﻋﺎﯼ ﺣﻠﻘﻪ ﯼ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﻣﺸﮑﺒﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺧﻠﻖ ﺣﺮﻡ ﺳﻮﯼ ﮐﻌﺒﻪ ﺭﻭﯼ ﻋﺒﺎﺩﺕ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ،ﺭﻭﯼ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﻏﯿﺮ ﺗﻮ ﮔﺎﻣﯽ
ﻃﻮﺍﻑ ﻭ ﺳﻌﯽ ﮐﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ ﺟﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻒ ﻋﺮﻓﺎﺕ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺧﻠﻖ،ﺩﻋﺎ ﺧﻮﺍﻥ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻋﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ،ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ

ﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻫﻞ ﻣﻨﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﻣﻨﯽ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪ
ﭼﻮ ﺟﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻓﺎﺭﻍ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﻡ......!!

دلم شکست..کجایی که نوشخند زنی؟
به یک اشاره دلم را دوباره بند زنی؟

دوباره وصله ای ازبوسه های دلچسب ات
برین سفال ترک خورده ام به چند زنی؟

اگر به دست تو باشد چه فرق این یا آن؟
دمی ضماد گذاری... دمی گزند زنی

مباد دود دل من به چشم غیر رود
مخواه بیشتر آتش درین سپند زنی

منم که پیش تو از بید سر به زیرترم
تویی که طعنه به هر سرو سربلند زنی

دوباره همهمه افتاده است در کلمات
که در حوالی این شعر دیده اند زنی

زنی که وصفش در این غزل نمی گنجد
زن از حریر..از ابریشم..از پرند..زنی..

این نیزبگذرد

اما بعضی چیزاهست که هرچقدرهم که بگذرد

نمی گذرد و داغشان تا ابد بر دل آدم می ماند

خواستم چشمانت را ازپشت بگیرم

دیدم طاقت اسم های که می گویی را ندارم

امشب از بوی اقاقی ؛ سر خوشم ...
وز شراب چشم ساقی ؛ سرخوشم ...

من خراب چشم مستت ؛ ساقیا !!!
می بده ؛ قربان دستت ساقیا !!!

حیرتم ؛ آیینه دارم دلبر است ...
مستیم ؛ امشب ز جایی دیگر است !!!💫🍃

مولانا

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من وتوست


این همه قصه فردوس وتمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان منو توست

#هوشنگ_ابتهاج

‌‌ فال میخواهم بگیرم میشود نیت کنــے
میشودبااین غزل،احساس سنخیت کنـے

منطق لب هاے تـــــو،شد علت "اشعار" مــن
میشودبـابـــــوسه ای اثبات علیت کنے

طبع مـن گــرم است،عشق مـن نداردحدومرز
تــــوزرنگی ، میشود آن رامدیریت کنـے

شعرمـن بــے تــواهمیت ندارد نــازنـیـن
یک نـظرکـن تـاغـزل راپــراهمیت کنـے

عـذرمیخواهـم!حواسم چند بیتی پرت شد
فال میگیرم دوبــاره میشود نیت کنـے؟

محمدحسین

جاده‌ی موی تو پر پیچ تر از آنی بود


که منِ ناشیِ بیچاره در آن چپ نکنم

حال عجیــــــبی دارد این روزهای مــــن ...

گیر کرده ام...

بین "ســــاعتی" که "نمیــــگذرد و ...

"عمــــــری" که به سرعــــت "میــــــگذرد"

" فروغ فرخزاد "
نه آرامشت را
به چشمـﮯ
وابسته كن،
نه دستت را
به گرماے دستـﮯ
دلـــــــــخوش...
چشمها بسته ميشوند و
دستــها مشت ميشوند...
و تو مـﮯمانـﮯ و
يك
دنــــــــيا
تــــــــــنهائي...

بگو که عاشقم هستی، دلم تکرار میخواهد
برای باتو بودنها، دلم اصرار میخواهد
🌹
بدون تو پریشانم، پناه خستگی هایم
بگو که بی تو دلتنگم، دلم اقرار میخواهد
🌹
دگر شعری نمیگویم که لکنت دارد احساسم
برای شرح هجرانت دوصد طومار میخواهد

دیگر ای دنیا به نامم قرعه ای را وا نکن
امتحان پس داده ای را دلخوش فردا نکن

اسمان وقتی نمیبارد به بخت شور من
بی نصیبی را برایم مصلحت معنا نکن

برسر اینکه غرورم را چگونه بشکنی
این همه با خستگی های تبر دعوا نکن

بعدازاینکه می تکانی شاخ و برگ باورم
ریشه هایم را اسیر شعله ی سرما نکن

دل بریدیم ما اگر از هر امید و بایدی
ذهنمان را این همه بازیچه ی اما نکن...

ناگهان دیدم سرم آتش گرفت
سوختم خاکسترم آتش گرفت

چشم وا کردم سکوتم آب شد
چشم بستم بسترم آتش گرفت

در زدم کس این قفس را وا نکرد
پر زدم بال و پرم آتش گرفت

از سرم خواب زمستانی پرید
آب در چشم ترم آتش گرفت

حرفی از نام تو آمد بر زبان
دست هایم دفترم آتش گرفت

#قیصر_امین_پور

حرف من این است:
قطره ها باید آگاه شوند
که به هم کوشی بی شک
میتوان بر جهتِ تقدیری فایق شد
بی گمان نا آگاهیست
آنچه آسان جو را وا میدارد
که سراشیبی را
نام بگذارد تقدیر
و مقدر را
چیزی پندارد
که نمی یابد تغییر."

:seedling:احمد شاملو:seedling:
کوتاه از شعرِ "پیغام دفترِ مدایحِ بی صله

در ساعت صفر عاشقی اما
این بار جز من کسی در تکاپوست
شب غریو می کند
و زورق بر گل نشسته در آب می شود
پریسان دخترک بر زورق می نشیند
و در اقیانوس زمان محو می شود
و اینگونه باد در ساعت صفر عاشقی
در گوش بادبان کشتی شکسته ی من
می خواند سرود رفتن را
بی آنکه از این شعر بی معنی درنگی کند
در ساعت صفر عاشقی ...