شعر و شیدایی

                        

هوای قلب من امشب...

هوای سرد تنهاییست...

دل من یاد تو افتاد...

چقدر جای دلت خالیست...

حضورت گر کنارم نیست...

نگاهت گر به سویم نیست...

ولی جای قدمهایت هنوزم...

در دلم باقیست..

پروانه شدم ، بال زدم ، سوخت دو بالم
دیوانه شدم ، داد زدم ، وای به حالم

بیخود شدم از خویش و از این گردش ایام
نومید و سر افكنده از این طالع و فرجام

مستانه شدم ، باده زدم گاه به گاهی
دل خسته ز می ، باز شدم غرق تباهی

خندیدم و گفتم شود از باده حذر كرد!
از كوچه مستان به چنین حال گذر كرد!

حال این منم و حال من و سوخته بالی
دیوانه و بیخود شده ای ، رو به زوالی

نومیدی و مستی ، به چنین درد دچاری!
دل خسته ای و خنده كنان ، باز خماری!

اینبار بسازم به همین بی پر و بالی
عاشق شوم و عشق رسانم به كمالی

گل من با که نشستی که مرا یادت رفت

از نگاهم چه سبب فرصت دیدارت رفت

چه کسی بود در اندیشه ات ای مونس جان

که سحرگاه چنین خفته و بیدارت رفت

به کجا بود تو را زمزمه ای خوشتر از عشق

کاین چنین ساده تو را خاطر دلدارت رفت

از غمت سینه کجا چاک نموده ست کسی

تا که این دلشده از دیده بیمارت رفت

گرمی دست که دلگرمی شبهایت گشت

تب عشق چه کسی بر رخ تبدارت رفت

هوس روی که بوده ست که دلخواهت کرد
اشک هجران که بر دیده خونبارت رفت

یار باشد، ماه باشد ، آسمان مهتاب باشد
در دل شوریده ی من ،شعر بکرو ناب باشد

باد باشد ، آن گل یاسی که دادی ، باز باشد
تار باشد ، در کنارت ، قند در دل آب باشد

آن دو چشمت مست باشد ، مثل گلهای بهاری
عکس تو در سینه ی من ، عکس من در قاب باشد

کاش گاهی در بهار بی خزان زندگی
سر به زانویت گذارم ، قلب من بی تاب باشد

کاش یکشب مست گردم تنگ در آغوش تو
آسمان تاریک باشد ، هم خدا در خواب باشد..

دوست دارم ساعتی با چشم تو خلوت کنم
در کنارت جا بگیرم با لبت صحبت کنم
محو رویت، روبرویت، دوست دارم، ماه من!
از دل بی‌تاب خود پیش دلت غیبت کنم
چون تو یک دل، یار همدل، کی؟ کجا پیدا شود؟
دوست دارم با دلِ یک رنگ تو بیعت کنم!!
قلب من هر لحظه با شوق تو نبضش می¬زند
بی حضور تو چرا با زندگی وصلت کنم؟
بوی اندوه مرا در چشم غمگینم ببین
از من ای آرام جان! هرگز مخواه ترکت کنم
بزم عشقی چیده‌ام در قلب مجروحم، تو را
با تمام عاشقی در بزم خود دعوت کنم
جان من مملو از تکرار یادت دم به دم
این محال است من به دوری از غمت عادت کنم

شده عشقت به کسی بیشتر از حد باشد

هرچه خوبی بکنی با دل تو بد باشد

تو به ایمان برسی اینکه کسی جز او نیست

او بر عکس تو به هرچیز مردد باشد

تو به هر در بزنی تا که به دست آوریش

و جوابش به تو یک عمر فقط رد باشد

بنشینی دو سه تا شعر بگویی که مگر

یکی از این همه شعری ،که بخواهد باشد

همه دلداده ترین فرد تو را بشناسند

او به دلسنگ ترین فرد زبانزد باشد

شده از نم نم باران دلت خیس شوی؟

دایما مشق تو آن مرد نیامد باشد؟

تو ندیدی که چه سخت است بیبینی عشقت

پیش چشمان تو با او که نباید؛باشد...

چه کنم با دل دیوانه که با این همه باز..

سعی دارد که به این عشق مقید باشد
...

بهتر این است که من هم بپذیرم آری
بپذیرم که محال است و باید باشد

ﺑﻬــﺎﻧﻪ ﯼ " ﺗـــﻮ " ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ !!!
ﺗــــﻮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧــﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﭼﯿﺴﺖ؟!!!
ﺑﻬــﺎﻧﻪ،ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺧﯿﺲ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﺯﺩﺩ ...
ﺑﻬــﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ...
ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯿـﺎﻥ ﺍﻧﺒـﻮﻫﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﭘـــﯽ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ .
ﺑﻬــــﺎﻧﻪ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺻﺒﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺳﮑـــﻮﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ؛
ﺗﺎ ﮔﻼﯾﻪ ﺍﯼ ﻧﮑﻨﻢ ﺍﺯ " ﻧﺒـﻮﺩﻧﺖ "

عاشقی جرم قشنگیست گرفتارم کرد
خواب بودم که شبی عشق تو بیدارم کرد

آمدم گریه کنم تا تو نگاهم بکنی
چون ستاره به تماشای شب تارم کرد

آمدی خواب مرا از چه پریشان کردی
گفتی عاشق شده ام عشق تو بیمارم کرد

آمدی خانه ی ویرانه گلستان کردی
بوسه ای از لب تو شهره ی بازارم کرد

آمدی دل ببری؛ یا بخری؛ فهمیدم
وقت خواب آمدی و عطر تو شکارم کرد

خنده های نمکینت تو چه دانی که چه کرد
خشک بودم چو کویر لطف تو گلزارم کرد

تا تو را دیدم و دل را به تو دادم آنشب
مست بودم که به شب مهر تو دلدارم کرد

خانم ! شما که مانده دلم مات "چشم" تان

یعنی شدم مزاحم اوقات چشم تان



امروز درس مان غزلی تازه از شماست

فصلی جدید از ادبیات چشم تان



فصلی که با رسیدنش انگار می رسند

دستان من به دامن "سادات" چشم تان



فصلی که فرصت سفری عاشقانه است

از اصفهان دل به محلات چشم تان



خانم ! اجازه هست بمیرم، که بعد از آن

جانم جوان شود به کرامات چشم تان؟



با چند "لهجه" اشک بریزم، نمی برید

یک نیمه شب مرا به ملاقات چشم تان؟



یک نیمه شب که توبه کنم چشم خویش را

مومن شوم به "سبز"ی آیات چشم تان



اوضاع رو به راه تر از این نمی شود

ما و شما و "خواب" و خیالات چشم تان...

ناصر حامدی

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم

آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم

با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند

یاسم و باران که می بارد معطر می شوم

در لباس آبی از من بیشتر دل می بری

آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم

آنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تو

می توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم

میل - میل توست اما بی تو باور کن که من

در هچوم باد های سرد پرپر می شوم

دل پاییــــز نـــدارد غـــم جانكــــــاه مـرا

رفتنــــی هستـــم ،اگرباز كنـــی راه مرا

رفتـــــم،اما نرســیدم به تو،دریا نشــــدم

مانـــــدی،اما نرســـانـدی به خــدا آه مرا

تو فقط پلك بزن،كار تو جـاری شــدن است

بغض اگر هست فشرده اسـت گلوگاه مرا

بازهم پلك بزن،چشم تو لحنش آبی است

نقــل كن در همــه جا قصــه ی كوتاه مرا

خاطرم نیست به چشم توچه شعری زیباست

كمــی آواز بخــــوان گریه ی دلخـــــواه مرا

*******

شب خوبی ست،هوا طعــم قشنگی دارد

نی بـزن باز كـه بدمســت كنــی مـاه مـرا

ناصر حامدی

کم مانده تا از دوریت پایان بگیرم

تا کِی سراغت را از این و آن بگیرم؟!

حالا تَقاصِ سادگی هایم رقم خورد

باید که از قلبِ خودم تاوان بگیرم

پس زد مرا دریایِ شورانگیزِ چشمت

رودی اسیرم که نشد جریان بگیرم

تصویرِ ماتی از خودم در ذهن دارم

جزءِ محالات است اگر سامان بگیرم

در چشمِ تو من کافری بِالفِطره هستم

حتی اگر رویِ سرم قرآن بگیرم

تویِ نگاهم بغضِ سنگین در کمین است

باید که سهمی از دلِ باران بگیرم
پیراهنی را که اُتو کردی نَشُستم

شاید که از عطرِ حضورت جان بگیرم

قلبِ صبورم تسلیت ، باید پس از این

حقِ تو را از عشقِ بی وجدان بگیرم
محمد مهدی امیری

باید چه کرد با غم دیگر ندیدنت؟
مَردَم! بد است گریه کنم بر ندیدنت!
آدم به عادت است،ولی چشمهای من
عادت نمی‌کنند به دیگر ندیدنت!
تقویم را ورق زدم و باورم نشد...
چندین شب است زنده ام و در ندیدنت-
-دارم به کارهای خدا فکر می‌کنم
لابد مقدر است... مقدر! ندیدنت
این زخم کهنه مثل خوره می خورد مرا
زخمی که تازه می شود از هر ندیدنت!
جز گریه چیست مرهم این قلب سوخته ؟
بنگر چگونه شعله ورم در ندیدنت!!!
شعرم برای هیچ کسی جز خود تو نیست
بانو! چگونه صبر کنم بر ندیدنت؟!
‫#‏عبدالمهدی_نوری

سخت است که دلتنگ شوی، خنده نباشد
مهمان تو جز حسرت ناخوانده نباشد

در برکه ی تنهایی تو ، نیمه شبی سرد
جز زورق مهتاب فریبنده نباشد

سخت است که عمری بدوی، لحظه دیدار
آن دم که رسیدی، نفسی مانده نباشد

در گوشه ای از نصف جهان، خاطره ای دور
رودی که دگر جاری و زاینده نباشد

سخت است که با بغض بخندی که نبینند
در چشم تو جز شبنم لغزنده نباشد

با عشق بچینید شبی ، سفره ی احساس
سهم تو فقط لقمه ی ته مانده نباشد

سخت است که بازی بخوری از همه دنیا
نقش تو به جز مهره ی بازنده نباشد

دل بسته شوی مثل بیابان به کمی ابر
یک سایه ی موهوم ، که بارنده نباشد

سخت است دم چوبه ی اعدام ، ببخشی
آن قاتل احساس ، که شرمنده نباشد

برگشت کند پست، تمام غزلت را
در آدرس شعر تو ، گیرنده نباشد

سخت است که دلتنگ شوی چاره نباشد
ای کاش به این حال کسی، زنده نباشد.

به نام آنکه دلم را ، به نام عشق تو کرد
کلام هر شب من را ... کلام عشق تو کرد

هر آنچه در همه عمرم ، ... به دست آمده بود
ز من ربود و مرا ، ... طفل خام عشق تو کرد

رمیده بودم و وحشی ... غریب و نا آرام
مرا اسیر و گرفتار ٍ دام عشق تو کرد

تمام هستی من ، ... غصه بود و ماتم بود
تمام هستی من را ... به کام عشق تو کرد

مرا به عقل و تفکر ، نخوان ! ، ... نمی شنوم
که هر چه می شنوم را ... پیام عشق تو کرد

" غلام همت آنم که زیر چرخ کبود "
مرا ز غم گذراند و ... غلام عشق تو کرد

به دستبوسی او می روم ، ... همین امشب
به شکر آنکه دلم را ، ... به نام عشق تو کرد

میان دفتر شعرم ،
......... مرا گم کردی و رفتی .
نوشتم بی تو میمیرم ،
.......... تبسم کردی و رفتی .

نوشتم بی تو غمگینم ،
........ نوشتم بی تو افسرده ،
مرا با این صفتها هم ،
........ تجسم کردی و رفتی .

نوشتم بعد تو شبها ،
دل من ماندِ و غمها ،
تو با غمهای این شبها ،
....... تفاهم کردی و رفتی .

شنیدی عشق در قلبم ،
عمیق و بی نهایت بود ،
گمانم بر دل کوچک ،
....... ترحم کردی و رفتی .

نوشتم بین صد واژه ،
مرا پیدا کن و برگرد ...
میان شعرها اما ،
.... مرا گم کردی و رفتی ...

میان کوچه می پیچد صدای پای دلتنگی
به جانم می زند آتش غم شبهای دلتنگی
چنان وامانده ام در خود که از من می گریزد غم
منم تصویر تنهایی منم معنای دلتنگی
چه می پرسی زحال من؟ که من تفسیر اندوهم
سرم ماوای سوداها دلم صحرای دلتنگی
در آن ساعت که چشمانت به خوابی خوش فرو رفته
میان کوچه های شب شدم همپای دلتنگی
شبی تا صبح با یادت نهانی اشک باریدم
صفایی کرده ام در آن شب زیبای دلتنگی..

به سوي تو به شوق روي تو
به طرف کوي تو سيپيده دم آيم
مگر تو را جويم بگو کجايي
نشان تو گه از زمين گاهي
از آسمان جويم ببين چه بي پروا
ره تو مي پويم بگو کجايي
کي رود رخ ماهت از نظرم
نظرم، به غير نامت کي نام دگر ببرم
اگر تو را جويم
حديث دل گويم بگو کجايي
به دست تو دادم دل پريشان دگر چه خواهي
فتاده ام از پا بگو که از جانم
دگر چه خواهي
يک دم از خيال من نمي روي اي غزال من
دگر چه پرسي ز حال من
يک دم از خيال من نمي روي اي غزال من
دگر چه پرسي ز حال من
تا هستم من اسير موي توام
به آرزوي تو ام
اگر تو را جويم حديث دل گويم
بگو کجايي
به دست تو دادم دل پريشانم
بگو کجايي
فتاده ام از پا بگو که از جانم
دگر چه خواهي

به سوی تو ، به شوق روی تو ، به طرف کوی تو
سپیده‌ دم آیم ، مگر تو را جویم ، بگو کجایی
نشان تو ، گه از زمین گاهی ، ز آسمان جویم
ببین چه بی‌ پروا ، ره تو می‌ پویم ، بگو کجایی

♫♫♫♫♫♫

کی رود رخ ماهت از نظرم نظرم
به غیر نامت کی نام دگر ببرم
اگر تو را جویم ، حدیث دل گویم ، بگو کجایی
به دست تو دادم ، دل پریشانم ، دگر چه خواهی
فتاده‌ا م از پا ، بگو که از جانم ، دگر چه خواهی

♫♫♫♫♫♫

یک دم از خیال من ، نمی‌ روی ای غزال من
دگر چه پرسی ز حال من
تا هستم من ، اسیر کوی توام ، در آرزوی توام
اگر تو را جویم ، حدیث دل گویم ، بگو کجایی
به دست تو دادم ، دل پریشانم ، دگر چه خواهی
فتاده‌ا م از پا ، بگو که از جانم ، دگر چه خواهی
اگر تو را جویم ، حدیث دل گویم ، بگو کجایی
به سوی تو ، به شوق روی تو ، به طرف کوی تو



دانلود آهنگ

لبـــــــریز غزلهای عجیب است نگاهت
تلفیق شراب و شب و سیب است نگاهت

اکنون عرق شرم به آیینه نشسته ست
ازبسکه نجیب است و نجیب است نگاهت

دشتی ست پر از شعر و غزل،برکه و باران
ماوای غزالان غـــــــــــریب است نگاهت

گیسوی بلنــــــد تو شبیه شب عشق است
باجلوه ی مهتــــــاب رقیب است نگاهت

تو وسوسه انگـــــــــیزترین شعر خدایی
چون آیه ی آییــــــنه و سیب است نگاهت