شعر و شیدایی

                        

شعر میگویم ولی
معشوقه ای در کار نیست
آه

من دیوانه ام
دیوانه بودن عار نیست

باید مرد باشی تا بفهمی

احساس یک زن،

فروشی نیست،

هدیه ست ...



#احمد_شاملو

با عشق، با تمام دلم، نازنین!سلام
چیزی نمانده از دل من، جز همین سلام

دیری است بی تو مانده من با تو بودنم
ای بامن همیشه ی من همنشین، سلام

با اولین سلام تو کارم تمام شد!
آغاز شد تمام من از آخرین سلام

فرقی نمی کند _ تو کجا راه می روی
کردم به جای عرش خدا با زمین سلام

یک نقطه چین ، کنار سلام تو چیده بود
بر نقطه نقطه نقطه ی آن نقطه چین سلام

#مجید_عابدی

دل من تنگ تو شد، کاش که پیدا بشوی
که بیایی و در این تنگیِ دل جا بشوی

تو فقط آمده بودی که دل از من ببری؟
بروی، دور شوی ، قصه و رویا بشوی؟

من پس انداز دلم را به تو دادم که تو هم
بیمه ی عمر دلم روز مبادا بشوی

غرق عشق تو شدم ، بلکه تو شاید روزی
دل به دریا بزنی ، عازم دریا بشوی

نم باران ، لب دریا ، غم تو ، تنگ غروب
دل من تنگ تو شد ، کاش که پیدا بشوی...

یک لحظه دلم خواست که پهلویِ تو باشم
بی محکمه، زندانیِ بازویِ تو باشم

پیچیده به پایِ دلِ من پیچش مویت
تا باز زمین خورده یِ گیسویِ تو باشم

کم بودنِ اسپند در این شهر سبب شد
دلواپسِ رویت شدنِ روی تو باشم

طعمِ عسلِ عالیِ لبهات دلیلی ست
تا مشتریِ دائمِ کندویِ تو باشم

تو را دوست میدارم . . .

بی آنکه . . .

علتش را بدانم !!

دوست داشتنی . . .

که علت . . .

داشته باشد . . .

یا احترام است . . .

یا ریا . . .

در مکتب مان ، واژه ی تسلیم نداریم
برخیز! که ما ، سجده و تعظیم نداریم

تا گرم ترین منطقه آغوش من و توست
از دوزخ و آتشکده اش بیم نداریم

گفتی : به توافق نرسیدیم ... ولیکن ...
در مورد موهای تو تحریم نداریم

تصمیم گرفتم که لبم را به لبت ، حیف ...
بر ماندن این رابطه تصمیم نداریم

گفتی که : قرار من و تو ، آخر اسفند
روزی که ... گلم ... ، داخل تقویم نداریم

" ﺷﯿﺮﯾﻦ " ﺍﯾﻨﻘﺪﺭﻫﺎ ﻫﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﺍﻣﺎ " ﻓﺮﻫﺎﺩ " ﺑﻪ ﻫﻮﺍﯾﺶ ﮐﻮﻩ ﮐﻨﺪ
ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ...
ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮﯾﻦ " ﺷﯿﺮﯾﻦ " ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ " ﻓﺮﻫﺎﺩﺕ " ﻫﻮﺍﯾﯽ ﻧﺸﻮﺩ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻮﻩ ﮐﻨﺪﻩ...

به نگاهی ربودم نفس ثانیه ها را
تا به 00:00:00 رسیدم
خجل شدند عقربه ها
کسی دست خالی نیامد از عاشقی
کاش بماند همیشه صفر عاشقی
و نهایت باهم بودن

مبارک باد 00:00:00 عاااااشقی

همه خفتنــد و مــن دلــشــده را خـــواب نــبــرد

همه شب دیده ی من بر فلک استاره شمرد

خـــوابم از دیـــده چنان رفت که هــرگــز نایــد

خـــواب مــن زهــر فـراق تــو بنوشید و بــمــرد

#مولانا

خنده ی تو می چکد از خوشه ی لب ها
بیچاره بمی ها و غم نرخ رطب ها

دنبال دو رج بافه از ابریشم مویت
تبریز شده قبر عجم ها و عرب ها

قاجاری چشمان تو را قاب گرفته است
قنداق تفنگ همه مشروطه طلب ها

از عکس تو و بغض همینقدر بگویم
دردا که چه شب ها که چه شب ها که چه شب ها

قلیان چه کند گر نسپارد سر خود را
با سینه ی پر آه به تابیدن تب ها

گفتم غزلی تا ننویسند محال است
ذکر قد سرو از دهن نیم وجب ها

#حامد_عسکری

آنقدر حافظ گشودم در پی تو شب به شب



جانِ حافظ زین همه بی مهریَت آمد به لب

#ندا_دارابیان

چه‌قدر من دیدنَ‌ت را دوست دارم ؛
در خواب
در غروب
در همیشه‌یِ هر جا
هرجایی که بِتوانْ تو را دید
صدا کرد
وَاز انعکاسِ نامَ‌ت
کیف کرد!
چه‌قدر من
دیدنِ تو را دوست دارم

#افشین_صالحی

عاشقی جرم قشنگی ست مرا دار نزن
شده ام عاشق تو، عشق مرا جار نزن
ای که از راز دل عاشق من با خبری
عشق پنهان مرا تهمت انکار نزن
شده ام بسته به عشقت ،به یقین میدانی
پس تو هم قلب مرا زخمه بسیار نزن
خواستم تا که شوم عاشق شیرین صفتت
عشق شیرین مرا ، مهر خریدار نزن
عاشقم باش عزیزم تو نگو عشق خطاست
به خطا زخم براین عاشق تبدار نزن
من که دیگر شده ام عاشق و دلبسته تو
تو بیا سنگ به این خسته بیمار نزن

فکر می کردم در آغوشش بگیرم بهتر است
بعدها دیدم در آغوشش بمیرم بهتر است
گرم آغوشش شدم ،دست و دلش لرزید و گفت:
شاید از دستت دلم را پس بگیرم بهتر است
از قفس، هرکس رهایت می کند، عاشقتر است
این که من با آن که آزادم، اسیرم، بهتر است
عشق من ! این روزهــا آزادگان زندانی اند
زندگی، بی عشق، زندان است، گیرم بهتر است!
عشق من! ای کاش بودی، عشق من ای کاش بود
زندگی،این طور اگر باشد،بمیـرم بهتر است...???

حق ندارم به کسی از تو شکایت بکنم
داستانی که دروغ است روایت بکنم
شکل بوییدن تو با دل من کاری کرد
که به یک شاخه گل سرخ حسادت بکنم!
سالها زنگ غزل را زدم و در رفتم
تا بیایی دم در سیر نگاهت بکنم
دوستت دارم و تنها شده ام مثل خودت
با کسی جز تو روا نیست رفاقت بکنم
گرچه بیمار منم آمده ام تا که تو را
در تن زخمی این شعر عیادت بکنم
ناگهان وقت غزل می شود و تنهایی
تا می آیم به نفس های تو عادت بکنم!

باز هم آمده ای تا دل من خام شود
عشق تو در سر من باعث سرسام شود
قلمم خسته شد از بسکه ز تو شعر نوشت
اندکی دیر بیا تا قلم آرام شود
آمدی این دل سرکش به تو وابسته شود
سخت باشد که دلم بار دگر رام شود
سالها یاد تو رسوای جهانم کرده ست
نوبت عشق تو شد شهره و بدنام شود
قلب من سخت شکستی و دعا کردم تا
قلب بی رحم تو هم عاجز و ناکام شود
بین عشق من و تو کار تمام است، مگر
معجزه رخ بدهد تا که به فرجام شود

کاش تا دل میگرفت و میشکست

دوست می آمد کنارش می نشست!

کاش میشد روی هر رنگین کمان

می نوشتم "مهربان " با من بمان

کاش می شد قلب ها آباد بود

کینه و غم ها به دست باد بود

کاش می شد دل فراموشی نداشت

نم نم باران هم آغوشی نداشت

کاش می شد کاش های زندگی

تا شود در پشت قاب بندگی

کاش میشد کاش ها مهمان شوند

درمیان غصه ها پنهان شوند

کاش می شد آسمان غمگین نبود

رد پای کینه ها رنگین نبود

((نیما یوشیج))

ساده بگویم

نگاه زاده‌ی علاقه است

وقتی دو چشم روشن عشق

به تو نگاه می‌كند

تو دیگر از آن خود نیستی

كودك می‌شوی ، جوان هستی و جوانی نمی‌كنی

رد می‌شوی ، پیر هستی ، می‌مانی

همیشه در پی آن گمشده‌ای هستی كه با تو هست و نیست

باز در پی آن علاقه‌ی پنهان

آن نگاه همیشه تازه هستی

از آن دو چشم روشن عشق را

در غبار بی‌امان زمان ، جستجو می‌كنی

غافل از اینكه

او دیگر تكه‌ای از تو شده است

سایه‌ای خوش بر دل تو

گوشه گوشه این خراب

سرشار از عطر نگاه توست ، عزیز

((محمد علی بهمنی))

در كتاب چار فصل زندگی
صفحه ها پشت سرِ هم می روند

هر یك از این صفحه ها، یك لحظه اند

لحظه ها با شادی و غم می روند...

گریه، دل را آبیاری می كند

خنده، یعنی این كه دل ها زنده است...

زندگی، تركیب شادی با غم است

دوست می دارم من این پیوند را

گر چه می گویند: شادی بهتر است

دوست دارم گریه با لبخند را