نوستالژی های زمان ما

یاد اون روزها بخیر ...........

یه اعتراف میکنم :
من خیلی گیج بودم وقتی راهنمایی بودم ..حالا میگم چرا ..یه بار با مقنعه سفید رفتم مدرسه ناظممون یه نمره ازم کم کرد
فردا صبحش یکی از بچه هامون رو با دوست پسرش دیدم زرتی رفتم پیش ناظممون لوش دادم تا اون یه نمره رو بهم بده
اون یه نمره رو بهم نداد هیچ ...یه شری هم به پا کردم که نگو

صبا من بابام ارتشی بود اوج جنگ ما دزفول یودیم ..من 66 و 67 دزفول بودم ..با اون پناهگاه های ترسناکش ..هنوز یادم نرفته تو پناهگاه قورباغه داشت

الهــــــــــــــــــه؟؟!!! ساواکـــــــــــــــــ یازی؟؟!!

صبا یادته وقتی یه پسری بهمون متلک مینداخت چقدر لب و لوچه مون رو کج و کوله میکردیم و چپ چپ نگاهش میکردیم
طرف به غلط کردن میافتاد که دهنش رو باز کرده

شبایی که اعلام میکردند باید خاموشی باشه و توشهر نباشید.. میرفتیم خارج از شهر!
مث پیک نیک شبانه!! من رو صندلی عقب میخوابیدم...مامان و بابا رو صندلیهای جلو...داداشم تو بغل مامانم!
خداییش اوضاع رخت خواب من بهتر از بقیه بود!!!

مرسییی بچه ها!
من دیگه برم
خیلییی حس قشنگی بود ... سفر به به خاطرات کودکیی
فعلاً بای

بای صبا/صبا

یادتونه اون موقع ها شلوار مخصوصا برا پسرها به راحتی نابود نمی شد ..زانوهاش که پاره میشد وصله اش میکردند و چه ساده و بی ریا همه با شلوار وصله شده مدرسه میرفتن

آره تازه از هفتاد تا خان که رد میشد، بازم بازنشسته نمیشد !
تبدیل میشد به شلوار کوچه. میرفتیم کلی بازی های جورواجور میکردیم. بعد لب سایه که از لب جدول کنار خیابون رد میشد، نوبت فوتبال بود.
وقتی هم هوا تاریکک میشد، میشستیم تو جوب و وقتی اجازه داشتیم با هم حرف میزدیم.

 بهزااااااااااد بیا شروع شد.

الهه جان فکر کنم شما دایره المعارف سایت شدی هزار ماشاالله به این حافظه وذوق و شوقت با این کارت همه رو به گذشته بردی همه ذوق زده شدندخیلی خوب بود مرسی عزیزم

 یادش بخیر ..جوجه های رنگی و سر و صداشون و کثیف کاریشون .........

من یه جوجه داشتم تو حیاط حمومش کردم بیچاره جان به جان آفرین تسلیم کرد ....

 امتحان در دهه 60
البته از ما دخترا اینطوری امتحان نمی گرفتن ...

یادتونه موقع امتحان صدای پاشنه کفش مراقب ها چطور رو اعصابمون بود؟؟؟
یادتونه چطوری تقلب میکردیم ...البته من تقلب هم بلد نبودم چون فوری رنگم میپرید و چشمام گرد میشد و چنان بر بر به مراقبه نگاه میکردم که طرف شک میکرد ....

 چه  ساده سرگرم میشدیم

با صدای آآآآآآ جلوی پنکه
بچه های الان با لپ تاپ و آی پد اینقدر که ما ذوق میکردیم ذوق نمی کنن و سرگرم نمیشن

الحق نسل سوخته یعنی مــــــــــــــــــــــــــــــــــا

 ای جان من
یادتونه بعد این کارتون مثل مورچه خوار میگفتیم : سلام مورچه!!!!

 همسایه مادر بزرگ از این دمپایی ها داشت
وقتی پاره شده بود با نخ به هم دوخته بودش .....

اون وقت الان النا با لباس تو خونه ای تو حیاط ساختمان نمیره و میگه : مامان ست نیست ..زشته لباس خونه برا خونه است

من می مونم که واقعا این سه سال و ده ماهشه آیا؟!!!!

من عاشق این تاپیک هستم(ااااااااااااااااااااااااااااااااالهی)

 این ماژیک ها رو یادتونه؟
یه ذره زیاد فشار میدادیم نوکش میرفت تو
اما با همینا هم چه آثار هنری خلق میکردیم...