سلام دوستان
من خواننده خاموش این تاپیک بودم
من 2 تا داستان اول رو خوندم
راستش باید صادقانه بگم که اصلا موقع خوندن داستان اول حس خوبی نداشتم.
هیچ حس همراهی در من ایجاد نمی کرد و دقیقا به خاطر اینکه خودم اهل این جور ریسک کردنا نیستم قاعدتا شرح حال کسایی هم که با دلگرم کردن خودشون به یه سری نشانه ها ریسک می کنن برام دلنشین نیست
اما خب باید بگم که هرچند ایده ی این داستان بهاره رهنما برام دوست داشتنی نبود اما جملات ، فضاسازی داستان خوب بود.
از اونجایی که داستان اول کتاب مالیخولیای محبوب منو دوست نداشتم، این شد که بلافاصله داستان بعدی که عنوان جالبتری هم داشت شروع کردم . چون دلم می خواست با یه حس بهتری کتابو کنار بگزارم تا دفعه ی بعد زودتر بیام سراغ ادامه ش
و امـــــــــــــــــــــــــــا داستان دوم عالی بود که میگزارم وقتی نوبتش شد مفصل نظرمو میدم
