درمان بدون دارو

اینجا هر چیزی که درباره طب سنتی شنیدیم بنویسیم تا از اطلاعات و راهنمایی های هم استفاده کنیم.

ابتدا تعریفی از طب سنتی:

طب سنتی مجموعه ی علوم نظری و علمی است که در تشخیص ، پیشگیری و درمان بیماری های جسمی و روحی به کمک ما می آید.طب سنتی ایران تقریبا به 3000 سال قبل بر می گردد.کتاب های طب سنتی افرادی چون زکریای رازی و مخصوصا ابن سینا شهرت زیادی دارد تا جایی که قریب به 500 سال در دانشکده های اروپایی و آسیایی توسط اساتید تدریس شده است. اصول طبابت در این آثار طب سنتی، بر چهار طبیعت مزاج انسان یا اخلاط اربعه بوده از جمله: بلغم، صفرا، سودا و خون و نیز بر گرمی و سردی مزاج وبا توجه به نوع مشخصات بیمار، فرد درمان می شده است.

طب سنتی برای پیشگیری از بیماریها به روش زندگی صحیح تاکید دارد . طب سنتی بر این اصل، که بر افراد لازم است تا تغذیه ای متناسب با مزاج و مشخصات خود داشته باشند، استوار است . طب سنتی معتقد است، هر فرد اگر طبیعت مزاج یا ارگانیسم بدنش را نسبت به غذاهای سرد ‏یا گرم تشخیص دهد و در مصرف آنها اعتدال داشته باشد، دچارعوارض گوارشی ‏و … نخواهد شد.

سیب زمینی گیاه بومی آمریكای جنوبی است و هنوز هم بصورت وحشی در شیلی و آرژانتین می رویددر قرن شانزدهم بوسیله اسپانیولی ها به اروپا برده شد و اكنون در اروپا و آمریكا از نظر مصرف اولین سبزی است . سیب زمینی درتمام طول سال وجود دارد . سیب زمینی بدلیل داشتن مقدار سرشاری ویتامین C ضد بیماری اسكوربیت است و كشورهائیكه از این گیاه استفاده می كردند هیچگاه مردم آنجا به این بیماری دچار نمی شدند . ساقه هوایی سیب زمینی دارای بریدگیهایی مركب از 7 تا 12 برگچه اصلی است و در فواصل این برگچه نیز برگچه هایی كوچكتر وجود دارد . انواع مختلف سیب زمینی بر حسب رنگ گل و پوست غده های زیر زمینی آن تقسیم بندی می شود . در روی پوست سیب زمینی سوراخهای كوچكی وجود دارد كه دارای جوانه است و این جوانه ها ست كه منشاء گیاه تازه است .

تركیبات شیمیایی:
سیب زمینی دارای اسیدهای آلی مانند اسید سولانئیك ، اسید نپتوتانیك و ساید فولیك می باشد . در صد گرم سیب زمینی خام مواد زیر موجود است :
آب 75 گرم
انرژی 60 كالری
پروتئین 1/8 گرم
چربی 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 18 گرم
سلولز 1/5 میلی گرم
كلسیم 6 میلی گرم
فسفر 50 میلی گرم
پتاسیم 500 میلی گرم
آهن 0/6 میلی گرم
سدیم 4 میلی گرم
ویتامین آ 10 واحد
ویتامین ب 1 0/1 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/35 میلی گرم
ویتامین ب 3 1 میلی گرم
ویتامین ث 15 میلی گرم
سیب زمینی نارس و همچنین برگ ، گل و میوه سیب زمینی دارای كمی آلكالوئید سمی بنام سولانین است بنابراین باید از مصرف سیب زمینی نارس و نیز برگ و گل و میوه سیب زمینی خودداری كرد .
خواص داروئی:
1) برگ و میوه سیب زمینی بعلت داشتن سولانین مخدر و آرام بخش است ولی بعلت سمی نبودن نباید مورد مصرف داخلی قرار گیرد و باید فقط بعنوان ضماد و استعمال خارجی استفاده شود .
2) سیب زمینی بعلت داشتن ویتامین C زیاد برای مقابله با بیماری اسكوربیت بكار می رود .
3) برای تسكین سوختگی ها ، سیب زمینی خام را رنده كرده وبه عنوان ضماد روی قسمت سوختگی بگذارید و هر چند دقیقه آنرا عوض كنید و ضماد تازه روی آن قرار دهید .
4) سیب زمینی دارای آنزیم مهار كننده می باشد بنابراین ضد سرطان وضد ویروس است مخصوصا سیب زمینی در این مورد از شیر یا سویا قوی تر است .
5) پوست سیب زمینی مانند پوست میوه ها و سبزیجات دارای ماده آنتی اكسیدان است بنابراین از پیر شدن سلولها و نیز از بوجود آمدن سلولهای سرطانی جلوگیری می كند .
6) سیب زمینی بهترین دارو برای آنهایی است كه بدنشان اسیدی است و اینگونه اشخاص باید سیب زمینی را با پوست و با بخار پخته و بخورند زیرا سیب زمینی آب پز و سرخ شده برعكس سیب زمینی با بخار پخته شده تولید اسید در بدن می كند .
7) سیب زمینی داروی خوبی برای از بین بردن تورم است . برای این منظور سیب زمینی را طبقه طبقه كرده و در سوپ بیاندازید و بگذارید تقریبا نیم پز شده و سپس آنرابخورید .
8) سیب زمینی بعلت دارا بودن پتاسیم زیاد تمیز كننده كبد نیز می باشد .
9) سیب زمینی بدن را جوان می كند .
10) سیب زمینی داروی بیماریهای قلب نیز می باشد .
11) سیب زمینی قرمز درمان كننده بواسیر خونی و دردناك می باشد . برای این منظور سیب زمینی را بطور باریك بریده و بصورت شیاف درآورید و روی آن كمی روغن ویتامین E و یا وازلین مالیده و پس از قضای حاجت بداخل معقد بگذارید . این عمل را اگر چند روز ادامه دهید بواسیر برطرف می شود .
12)برای درمان اسهال سوپ سیب زمینی را با شیر بپزید و آنرا میل كنید . اسهال سریع متوقف می شود .
طرز استفاده:
برای استفاده از سیب زمینی اگر آنرا تكه می كنید باید فورا از آن استفاده كنید زیرا خیلی زود اكسیده می شود و خواص خود را از دست می دهد . سیب زمینی را همیشه باید با بخار و یا در فر بپزید و یا خام آنرا میل كنید زیرا خواص آن دست نخورده باقی می ماند . سیب زمینی سرخ شده غیر از اینكه خاصیتی ندارد بلكه برای بدن مضر هم است زیرا سرخ كردن سیب زمینی با روغن آنرا ثقیل الهضم می سازد و باعث بیماریهای مختلفه می شود .
مضرات :
سیب زمینی برای اشخاصی كه مبتلا به قند هستند مضر است زیرا بعلت داشتن نشاسته قند خون را بالا می برد و اینگونه اشخاص اگر بخواهند از فوائد سیب زمینی استفاده كنند باید آنرا تحت نظر پزشك یا متخصص تغذیه مصرف كنند ویا از مصرف آن خودداری كنند .

سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله كه ساقه آن بطور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود . این گیاه بصورت وحشی در جنگل های كم درخت ، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید . سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده بطرف آن میرود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازدو از بوی آن مست می شود.

گلهای سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و بصورت خوشه ای می باشد . قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی كه بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود .
سنبل الطیب پس از خشك شدن برنگ قهوه ای در می آید . طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است . عطر آن پس از خشك شدن بیشتر می شود .
تركیبات شیمیایی:
ریشه سنبل الطیب حاوی 1% اسانس است . این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و بتدریج كه ریشه خشك می شود مقدار اسانس آن كاهش یافته ولی بوی آن قوی تر می شود . اسانس تازه برنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ میشود . آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشك شده آن است . سنبل الطیب باید در حرارت كم خشك شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می رود .
خواص داروئی:
ریشه سنبل الطیب از نظرطب قدیم ایران گرم و خشك است خواص مهم آن به شرح زیر می باشد :
1) اثر ضد تشنج دارد
2) در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است
3) ضد اسپاسم و آرام بخش است
4) تب بر است
5) در معالجه صرع اثر مفید دارد
6) بیخوابی را درمان می كند
7) ضد كرم معده و روده است
8) گاز معده را از بین می برد
9) ضد هیجان است
10) میگرن را برطرف می كند
11) سرددرهای ناشی از سیگار كشیدن و مصرف الكل را رفع می كند
12) برای برطرف كردن دلهره ، تشویش و نگرانی مفید است
13) در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد
14) در برطرف كردن درد سیاتیك موثر است
15) درد معده را برطرف می كند
16) سكسكه مداوم را از بین می برد
17) تقویت كننده نیروی جنسی است
18) ترشح ادرار را زیاد می كند
19) درد سینه را برطرف می كند
20) استفراغ را برطرف می كند
21) دهان را خوشبو می كند
22) در معالجه مرض قند موثر است
23) گرد سنبل الطیب را روی زخم ها بپاشید تا التیام یابند .
طرز استفاده:
1)گرد سنبل الطیب : ریشه سنبل الطیب را خرد كرده و در حرارت 40 درجه خشك كنید . سپس آنرا آسیاب كنید و از الك ریز در كنید . این گرد بعنوان ضد تشنج بكار می رود . مقدار مصرف آن 5-10 گرم در روز است .
2) مخلوط سنبل الطیب : 4 گرم گرد ریشه سنبل الطیب را با 4 گرم رازیانه و 4 گرم قند سائیده و مخلوط كنید این مخلوط را چهار قسمت كرده و در طول روز بفواصل مساوی بخورید .
3)تنطور والریان : 100 گرم ریشه سنبل الطیب را خرد كرده و در نیم لیتر الكل طبی 60 درجه بریزید و بگذارید بماند . هر روز چند بار آنرا بهم بزنید و پس از 15 روز آنرا صاف كرده و در شیشه دربسته نگهداری كنید . مقدار مصرف آن 10-30 قطره می باشد.
مضرات :
چون سنبل الطیب برای كلیه مضر است باید آنرا با كتیرا خورد .

سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله كه ساقه آن بطور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود . این گیاه بصورت وحشی در جنگل های كم درخت ، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید . سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده بطرف آن میرود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازدو از بوی آن مست می شود.

گلهای سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و بصورت خوشه ای می باشد . قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی كه بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود .
سنبل الطیب پس از خشك شدن برنگ قهوه ای در می آید . طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است . عطر آن پس از خشك شدن بیشتر می شود .
تركیبات شیمیایی:
ریشه سنبل الطیب حاوی 1% اسانس است . این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و بتدریج كه ریشه خشك می شود مقدار اسانس آن كاهش یافته ولی بوی آن قوی تر می شود . اسانس تازه برنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ میشود . آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشك شده آن است . سنبل الطیب باید در حرارت كم خشك شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می رود .
خواص داروئی:
ریشه سنبل الطیب از نظرطب قدیم ایران گرم و خشك است خواص مهم آن به شرح زیر می باشد :
1) اثر ضد تشنج دارد
2) در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است
3) ضد اسپاسم و آرام بخش است
4) تب بر است
5) در معالجه صرع اثر مفید دارد
6) بیخوابی را درمان می كند
7) ضد كرم معده و روده است
8) گاز معده را از بین می برد
9) ضد هیجان است
10) میگرن را برطرف می كند
11) سرددرهای ناشی از سیگار كشیدن و مصرف الكل را رفع می كند
12) برای برطرف كردن دلهره ، تشویش و نگرانی مفید است
13) در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد
14) در برطرف كردن درد سیاتیك موثر است
15) درد معده را برطرف می كند
16) سكسكه مداوم را از بین می برد
17) تقویت كننده نیروی جنسی است
18) ترشح ادرار را زیاد می كند
19) درد سینه را برطرف می كند
20) استفراغ را برطرف می كند
21) دهان را خوشبو می كند
22) در معالجه مرض قند موثر است
23) گرد سنبل الطیب را روی زخم ها بپاشید تا التیام یابند .
طرز استفاده:
1)گرد سنبل الطیب : ریشه سنبل الطیب را خرد كرده و در حرارت 40 درجه خشك كنید . سپس آنرا آسیاب كنید و از الك ریز در كنید . این گرد بعنوان ضد تشنج بكار می رود . مقدار مصرف آن 5-10 گرم در روز است .
2) مخلوط سنبل الطیب : 4 گرم گرد ریشه سنبل الطیب را با 4 گرم رازیانه و 4 گرم قند سائیده و مخلوط كنید این مخلوط را چهار قسمت كرده و در طول روز بفواصل مساوی بخورید .
3)تنطور والریان : 100 گرم ریشه سنبل الطیب را خرد كرده و در نیم لیتر الكل طبی 60 درجه بریزید و بگذارید بماند . هر روز چند بار آنرا بهم بزنید و پس از 15 روز آنرا صاف كرده و در شیشه دربسته نگهداری كنید . مقدار مصرف آن 10-30 قطره می باشد.
مضرات :
چون سنبل الطیب برای كلیه مضر است باید آنرا با كتیرا خورد .

زنجبیل از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران ، هند و چین بوده است .

خواص داروئی:
این گیاه همراه با گیاهان دیگر بعنوان تقویت كننده معده و بدن بادشكن و ضد نفخ بكار میرود . همچنین پزشكان چینی جدیداً كشف كرده اند كه شربت زنجبیل بهترین دارو برای معالجه زخم معده می باشد.
زنجبیل تازه وشربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید كرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائیكه عادت ماهیانه آنها عقب می افتند تجویز شده است . زنجبیل بهترین داروی سرماخوردگی و گلو درد میباشد . هنگامی كه حس كردید دچار سرماخوردگی شده اید چند بار چای زنجبیل بنوشید و اگر گلو درد دارید علاوه بر آنكه چای آنرا میل می نمائید با آن نیز قرقره كنید . زنجبیل را حتی برای كمپرس نیز می توان استفاده كرد كه سموم بدن را خارج می سازد . برای این منظور ابتدا چای زنجبیل استفاده كنید دستمالی را با آن آغشته و آب اضافی آنرا فشار داده در محل زخم یا درد بگذارید . شربت زنجبیل برای زخم معده بسیار مفید است .مبتلایان به زخم معده باید هر روز قبل از غذا یك قاشق چایخوری از این شربت را همراه با كمی آب بنوشید زخم معده آنهاپس از مدتی التیام خواهد یافت .
طرز استفاده:
یك قاشق چایخوری پودر خشك زنجبیل و یا دو قاشق چایخوری زنجبیل رنده شده تازه را در داخل قوری ریخته روی آن آب جوش بریزید و به مدت پنج دقیقه آنرا با حرارت ملایم دم كنید و سپس آنرا با عسل شیرین كرده و میل كنید . چای زنجبیل هر چقدر بیشتر بماند و دم بكشد تند تر می شود .حتی می توان چای زنجبیل را بعد از سرد شدن در داخل یخچال گذاشت و خنك كرد و مانند یك نوشابه سرد استفاده نمود . برای تهیه شربت زنجبیل یك قسمت زنجبیل رنده شده را با سه قسمت عسل مخلوط كرده و در شیشه دربسته در یخچال نگهدری كنید و هر موقع خواستید مصرف كنید . برای درست كردن تنتور زنجبیل می توانید از الكل 50 درجه استفاده نمائید . یك قسمت زنجبیل رنده شده را با سه قسمت الكل 50 درجه مخلوط كرده و داخل یك شیشه تیره رنگ بریزید و بمدت چهارده روز آنرا چند بار در روز تكان دهید . بعد ازاین مدت آنرا صاف كرده و در جای خشك و خنك نگهدری كنید .
مضرات :
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است.

زالزالك در اروپا، به ویژه در آلمان برای معالجه بیماران مبتلا به فعالیت نامنظم قلب مورد استفاده قرار می گیرد. زالزالك در دمان آنژین، سفتی رگها و برخی از انواع خفیف بی نظمی ضربان قلب نیز مؤثر است. اگر پزشك معالج شما مصرف زالزالك را برایتان توصیه كرده است، احتمالاً از بیماری قلبی خیلی جزئی رنج می برید و مطالعات به عمل آمده نشان می دهد كه زالزالك می تواند در كنترل آن به شما كمك كند.

معرفی گیاه :
زالزالك یك گیاه تیغ دار معمول است كه طول آن به پنج پا می رسد و در دامنه كوهها و اراضی جنگلی آفتابی در سرتاسر جهان می روید. گلهای این گیاه در ماه “می” شكوفه می دهد اما به رغم اینكه زالزالك جزو تیره گیاهان طبی مانند انواع رز است لیكن گلهای این گیاه معطر نیست. گلهای آن در بوته های كوچك رشد می كنند و به رنگ سفید، قرمز یا صورتی هستند. دانه های كوچك این گیاه كه به آنها زالزالك گفته میشود پس از شكوفایی گلها رشد می كنند. میوه این گیاه معمولاً پس از رسیدن رنگ قرمز به خود می گیرند اما رنگ سیاه آن نیز یافت میشود. برگهای زالزالك درخشان است و به اشكال و اندازه های گوناگون رشد می كنند.
تركیبات گیاه :
تهیه دارو از زالزالك از برگها، دانه و گاهی اوقات از گلهای آن (فقط گلهای سفید خواص درمانی دارند) آغاز میشود. این قسمتها خشكانده میشوند و سپس به پودر تبدیل می شوند. پودر تهیه شده به صورت انواع كپسول در می آید یا توأم با آب به الكل یا گلیسرین (مایعی شیرین و غلی الكلی) اضافه میشود. در نتیجه نوع مایع آن را نیز می توان تهیه كرد. اگر الكل و آب با مواد گیاهان طبی مخلوط و مایع دارویی از آن تهیه شود، در آن صورت الكل و آب تركیبی قابل هضمتر را تشكیل خواهند داد.
اشكال موجود :
زالزالك به صورت انواع كپسول، تنتور، عصاره های مایع استاندارد یا عصاره های جامد عرضه میشود. می توان از برگها، گلها و دانه های زالزالك خشك چای نیز درست كرد.
نحوه مصرف :
درصدد تهیه و مصرف فرآروده های استاندارد زالزالك باشید. در پی مصرف نوعی محصول زالزالك باشید كه برچسب روی آن مؤید محتوای استاندارد حاوی ۴ تا ۱۰ میلی گرم فلاونویی یا ۳۰ تا ۱۶۰ میلی گرم پروسیانیدین الیگومریك و یا ۱/۸ درصد رامنوسید ویتكسین یا ۱۰ درصد پروسیانیدین باشد. اگر برای نارسایی یا آنژین قلبی ناگزیر به مصرف زالزالك هستید، لازم است مصرف آنرا حداقل قبل از احساس هر نوع نتیجه ای به مدت شش هفته و روزی سه بار ادامه دهید.
نكات احتیاطی :
انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریكا زالزالك را از نظر بی خطر بودن درجه ۱ ارزیابی كرده است كه این ارزیابی نشاندهنده این است كه گیاه مزبور ضمن میزان بالای مصرفی خیلی بی خطر است. حتی با وجود این حالت، همواره عاقلانه خواهد بود اگر دستورالعمل دوز مصرفی آن رعایت شود. در صورت باردار بودن از مصرف زالزالك پرهیز شود. توجه به هر نوع تغییری كه در طول مصرف زالزالك احساس می كنید فوق العاده حائز اهمیت است. درد زیاد، حملات زیادتر آنژین، تحلیل و ضعف بیشتر در طول قدم زدن یا ورزش كردن جملگی دلایل خوبی دال بر ضرورت اجتناب از مصرف زالزالك است و لازم است بلافاصله با پزشك معالج خود مشورت كنید. اگر با هیچكدام از این علایم بیماری مواجه نیستید، در صورت حصول بهبود پس از شش هفته درمان با زالزالك با پزشك معالج خود صحبت كنید. روند پیشرفت شما حتی اگر احساس می كنید دارید بهتر می شوید باید تحت نظر پزشك باشد.
تداخل های احتمالی :
زالزالك اثرات درمانی دیژیتالیس دیگوكسین را تشدید می كند و از اینرو در صورت مصرف دیژیتالیس از مصرف توأم زالزالك بپرهیزید. زالزالك می تواند در كنار سایر تقویت كننده ها (نظیر منیزیم یا ویتامین B۶) یا گیاهان دارویی (مانند سیر یا قارچ خوراكی) در درمان سیستم قلبی- عروقی اثرات مثبتی بر جای گذارد .

دم اسب گیاهی است كه از 270 میلیون سال پیش در روی زمین وجود داشته است و بعنوان گیاه داروئی در اروپا و چین بكار رفته است . دم اسب چون دارای مقدار زیادی سیلیس می باشد بنام سیلیس Silica نیز معروف است . دم اسب دو نوع ساقه هوایی دارد .ساقه ای كه برنگ قرمز است و در اوائل بهار ظاهر می شود و دیگری ساقه نازا كه برنگ سبز بوده و بعد از آن رشد می كند و مصرف طبی دارد . دم اسب در كشورهای اروپا ، آسیا و ارتفاعات هیمالیا و شمال ایران بطور خودرو می روید.

تركیبات شیمیایی:
گیاه دم اسب دارای اسید سالسیلیك ، اسید لیوئیك ،‌اسید مالك ،‌اسید اگزالیك ، اكویس تونین ، اسید اكویس تیك ، دی متیل سولفون ، اكوتی نیك ، یك ماده تلخ ، یك ماده رزینی ، چربی ، ساپونین و همچنین دارای مقدار زیادی (در حدود 70%) سیلیس می باشد آزمایشات متعدد نشان می دهد كه دم اسب مقدار بسیار كمی طلا نیز دارد .
خواص داروئی:
1- برا ی رفع گلو درد و ورم گلو جوشانده دم اسب را غرغره كنید .
2- كمپرس آن برای برطرف كردن دردهای آرتروز و ورم مفاصل مفید است .
3- برای درمان التهاب چشم ،‌چشمان خود را با جوشانده دم اسب بشوئید .
4- ضرب خوردگی قسمتهای بدن را با كمپرس دم اسب التیام دهید .
طرز استفاده:
دم كرده : یك قاشق مربا خوری از گیاه خشك را در یك لیوان آب جوش ریخته و برای مدت 10 دقیقه دم كنید .
جوشانده : مقدار 100-80 گرم گیاه خشك را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید برای مدت نیمساعت بجوشد سپس آنرا صاف كرده و بمقدار یك فنجان قبل از هر غذا بنوشید .
گرد دم اسب : گیاه خشك شده را در آسیاب برقی بریزید تا بصورت پودر درآید . مقار مصرف پودر یك گرم قبل از هر غذا است .
مضرات :
این گیاه را نباید اطفال خردسال و زنان حامله مصرف كنند مقدار مصرف زیاد آن نیز ممكن است باعث ناراحتی معده و اختلال در دستگاه هضم و اسهال شود.

ناراحتی پیشابراه و بیماریهای مفصل در قرون وسطی با استفاده از گزنه دوپایه درمان می شدند. درانگران بومی آمریكا به دستها و پاهای بیماران فلج با شاخه های این گیاه می زدند تا عضلات آنها فعال شود. روش شلاقی كه شالق زنی نیز نامیده میشود، می تواند اعضای بدن را تحریك كند و سبب تسكین درد عضلات ملتهب و سایر اعضای بدن گردد. گزنه دو پایه در طول قرنهای متمادی بدین طریق مورد استفاده قرار گرفته است. كركهای گزنده روی گزنه دو پایه شبیه غدد كوچكی است و در درون خود دارای عناصر شیمیایی است كه سبب خارش پوست میشود. تماس با كركهای این گیاه دردناك است اما اگر سبب تحریك و بخشی از بدن كه قبلاً درد كرده است شود، عناصر شیمیایی مزبور واقعاً درد اولیه را كمتر می كند. اگر با گزش این گیاه مواجه شدید، می توانید گزشهای دردناك این گیاه را با استفاده از مایع گزنه روی پوست بدنتان تسكین بخشید.

معرفی گیاه
گزنه دو پایه عنوانی است كه به گزنه معمولی، گزنه باغی و تلقیح این دو گونه اطلاق میشود. این گیاه كه ابتدا در مناطق شمالی سردتر اروپا و آسیا می رویید، امروزه به عنوان نوعی گیاه طبی در تمامی نقاط دنیا رشد می كند. گزنه دو پایه در خاكهای غنی از نیتروژن به خوبی رشد می كند و بین ماههای ژوئن و سپتامبر شكوفه باز می كنند و طول آن به ۳ پا می رسد. ساقه های شاخه دار این گیاه در زیرزمین تكثیر می یابد و دارای شاخ و برگ متعدد و چندگانه است. برگهای این گیاه به شكل قلب، با دندانه های منظم است كه در قسمتهای انتهایی باریكتر میشوند. كل گیاه پوشیده از كركهای گزنده ریز است كه عمدتاً روی برگها و ساقه آن قرار دارد.
تركیبات گیاه
فرآورده های گزنه دوپایه معمولاً از ریشه یا برگهای آن تهیه میشوند. در برخی موارد، تمامی بخشهای گیاه كه بالاتر از سطح زمین می رویند در تهیه داروهای گیاهی مورد استفاده قرار می گیرند. داروهای گیاهی تهیه شده از برگ این گیاه در درمان ناراحتیهای كلیه و مجرای ادرار مفید واقع میشوند. فلاون و پتاسیم موجود در برگهای گزنه دوپایه با احتمال زیاد منشأ خاصیت پیشابزایی برگهاست. فرآورده های دارویی تهیه شده در كاهش برخی از علایم هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) مؤثر واقع می شوند اما روند رشد پروستات را كند نمی كنند.
اشكال موجود
گزنة دو پایه به صورت برگ خشكانده شده و همچنین تنتور ریشة این گیاه (تنتور عبارت از محلولی از گیاه در الكل است) قابل دسترسی است.
نحوه مصرف
برای درمان التهاب جزئی مجرای ادرار و پیشگیری از درمان سنگهای كلیه می توان از گزنه دوپا و فرآورده هی دارویی تهیه شده از برگ آن استفاده می كرد. گزنه را اگر توأم با آب كافی مصرف كنید نقش یك داروی پیشابزا را بازی می كند.
اگر در اثر پروستات بزرگ شده با مشكل ادراری مواجه هستید، فرآورده دارویی تهیه شده از ریشه گزنه می تواند در این زمینه مفید واقع شود. برای درمان التهاب جزئی مجرای ادرار و انواع سنگهای كلیه به میزان ۸ تا ۱۲ گرم چای برگ این گیاه را توأم با آب زیاد (روزانه حداقل دو لیتر) می كنید. برای درمان پروستات بزرگ شده از تنتور ریشه به مقدار روزانه ۴ تا ۶ گرم استفاده كنید. قبل از مصرف ریشه گزنه دو پایه برای درمان BPH با پزشك معالج خود مشورت كنید.
نكات احتیاطی
گزنه دو پایه اگرطبق دستورالعمل مربوط مصرف شود،‌ گیاه دارویی بی خطری است. اما در صورت ضرورت جابجایی این گیاه همیشه دقت كنید. اگر این گیاه با پوست شما تماس گیرد، ممكن است كهیر پیدا كنید كه سبب سورش پوست بدن شما خواهد شد. اما اگر از ریشه گزنه دو پایه استفاده می كنید، ممكن است با پاره ای عوارض جانبی نظیر ناراحتی معده ای - روده ای خفیف، مایعات اضافی یا دفع كم ادرار مواجه شوید. اگر باردار هستید، از مصرف هر نوع فرآورده حاصل از گزنه اجتناب ورزید. اگر شیر می دهید از مصرف این گیاه بپرهیزید. گزنه دوپایه همچنین می تواند سیكل دوره ‌قاعدگی را تغییر دهد. همواره سؤالات و نگرانیهای خود را در این باره با پزشك معالج خود در میان بگذارید.
تداخل های احتمالی
اگر داروی ضد افسردگی سیستم عصبی مركزی یا داروهای ضد دیابت، میزان قند خون بالا یا قند خون پایین مصرف می كنید، از مصرف میزان بالای گزنه دوپایه اجتناب ورزید .

کشمش میوه‌ای است که از خشک کردن انگور بوسیله نور خورشید و یا طی فرایند شیمیایی حاصل می‌شود. کشمشها بسیار کوچک هستند، پوستی چروکیده و مزه‌ای شیرین دارند. کشمشها با توجه به نوع آنها رنگهای متفاوتی دارند.

فواید کشمش
حمایت آنتی اکسیدانی از فنولها
دیده شده است که فنولهایی که در میوه ها یافت می‌شوند، فعالیتهایی آنتی اکسیدانی دارند و از تخریبهای سلولی که در بدن رخ می‌دهند و پایه‌ای اکسیژنی دارند جلوگیری می‌نمایند. فلاونولزی (نوعی از فنول که از خانواده فلاونوئید می‌باشد) در کشمش وجود دارد و طی فرایند تبدیل انگور به کشمش کمتر می‌شود.
بروم برای سلامت استخوانها
اگر چه خیلی کم از خواص بروم شنیده ایم، اما باید بدانیم که بروم ماده معدنی است که رابطه‌ای مستقیم با سلامتی دارد و در سلامت استخوان زنان نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. بروم ماده‌ای است که برای تبدیل استروژن و ویتامین D به شکلهای فعال آنها، مورد نیاز است. بعد از یائسگی در زنان میزان استروژن کاهش می‌یابد و باعث حساس شدن استخوانها می‌گردد تا آنجا که هورمون پاراتیروئید دستور به برداشت کلسیم از استخوانها را می‌دهد. مطالعات نشان داده است که بروم از آرتروز استخوانی و پوکی استخوانها جلوگیری می‌کند و تاثیرات مفید استروژن درمانی در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند را افزایش می دهد. کشمش بین 50 میوه ایست که حاوی بروم می‌باشد.
کشمش سلامت دندان و لثه را افزایش می‌دهد
کشمشها با اینکه شیرین و چسبنده هستند اما باعث خراب شدن دندانها و بیماریهای لثه نمی‌شوند بلکه سلامت آنها را بهبود می‌بخشند. یکی از موادی که در کشمش وجود دارد به نام اسید اولنولیک،‌ برای از بین بردن باکتریهایی که باعث خراب شدن دندانها می‌شوند و همچنین بیماریهای مربوط به دندان ، بسیارموثر می‌باشند. کشمش علاوه بر شکر، حاوی فروکتوز و گلوکز نیز می‌باشد که بر خلاف ساکاروز که عامل اصلی بیماریهای دهانی است هیچ دخالتی در خراب شدن دندانها ندارند. بنابراین سعی کنید در غذاهای روزانه خود کشمش مصرف نمایید. کشمش علاوه بر فوایدی که گفته شده از مبتلا شدن به کم‌سویی چشم در بزرگسالان نیز جلوگیری می‌نماید .

خاكشیر گیاهی است علفی یكساله یا دو ساله كه ارتفاع ساقه آن تا یك متر نیز می رسد . پائین گیاه كرك دار است در حالیكه بالای آن بدون كرك می باشد . تخم این گیاه كه همان خاكشیر است ریز و كمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد یكی از آنها قرمز كه دارای طعم كمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می باشد .

تركیبات شیمیایی:
خاكشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیك ،‌اسید لینولنیك ، اسید اولئیك ،‌اسید پالمتیك و اسید استئاریك می باشد . ضمنا در خاكشیر اسانس روغن فراری وجود دارد كه دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است .
خواص داروئی:
خاكشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است .
1)التیام دهنده زخم و جراحات است .
2)جوشانده خاكشیر برای رفع اسهال های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است .
3)خاكشیر ادرار آور است .
4)خاكشیر تب بر است .
5)برای دفع كرم مفید است .
6)التهاب كلیه را برطرف می كند.
7)سرخك و مخملك را دوا می كند .
8)خاكشیر صدا را باز می كند .
9)برای از بین بردن كهیر و التهابات پوستی از خاكشیر استفاده كنید .
10)از گلها و برگهای گیاه می توان برای رفع بیماری ناشی از كمبود ویتامین C استفاده كرد .
11)سنگ كلیه را دفع می كند.
12)برای دفع سنگ كلیه می توان خارشتر ،‌خاكشیر و ترنجبین را با هم مخلوط كرده وصبح ناشتا خورد .
13)برای برطرف كردن جوشهای صورت كه بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می شود باید جوشانده یك قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاكشیر مخلوط كرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا میل میل كنید تا جوشها از بین برود.
مضرات :
بعضی از افراد هنگامیكه خاكشیر می خورند ممكن است سردرد بگیرند اینگونه اشخاص باید خاكشیر را با كتیرا بخورند .

تمبر هندی كه از Tamaria Hindi مشتق شده و به معنای میوه هندی می باشد . تمبر هندی درختی است بلند كه منشا آن از هند و آفریقای شمالی بوده است ولی امروزه در بیشتر مناطق گرمسیر دنیا پرورش می یابد .برگهای آن متناوب و مركب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزدیك بهم است . گلهای آن به رنگ زرد مایل به قرمز و به شكل خوشه در انتهای ساقه ظاهر می شود .میوه آن شبیه باقلا به شكل غلاف و نیام و با كمی خمیدگی است . این غلاف به طول 10 سانتیمتر می باشد كه در آن بین 3 تا 10 دانه قرار دارد . برای تهیه تمبر هندی ها میوه ها را شكافته و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بیرون آورده و خشك می كنند . خشك كردن تمبر هندی طرق مختلفی دارد و در هر منطقه فرق می كند . مثلا در جزایر آنتیل قسمت گوشتدار آنرا در ظرف بزرگی كه دارای شربت غلیظی در حال جوش است وارد می كنند تا شربت در منافذ میوه نفوذ كرده و آنرا حل كند .

تركیبات شیمیایی:
قسمت گوشتدار میوه دارای كمی قند و پكتین و همچنین اسید سیتریك ، اسید مالیك ، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد . در پوست درخت تمبر هندی مقدری تانن وجود دارد . سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامین های گروه B می باشد.
خواص داروئی:
تمبر هندی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است .
1)خوردن تمبر هندی باعث پائین آمدن تب می شود .
2) به هضم غذا كمك می كند .
3)تمبر هندی خنك كننده بدن است .
4)برای رفع تشنگی مفید است .
5)دل بهم خوردگی و تهوع را برطرف می كند .
6)پوست تمبر هندی قابض و رفع كننده اسهال است .
7)بهترین طریقه استفاده از تمبر هندی این است كه این ماده را درآب خیس كنید و سپس آنرا صاف كرده و با نبات بخورید .
8)دم كرده تمبر هندی نیز اثر ملین دارد . برای تهیه دم كرده یك قاشق غذا خوری تمبر هندی را با نیم لیتر آب جوش مخلوط كرده و به مدت یك ساعت بگذارید بماند سپس این دم كرده را در طول روز مصرف كنید .
9)تمبر هندی را بپزید و ضماد از آن درست كنید . این ضماد را روی ورم و قسمتهای دردناك بدن بگذارید.
مضرات :
تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی كه ریه و طحال ضعیف دارند ممكن است تولید اشكال كند . اینگونه اشخاص بهتر است كه تمبر هندی را با كتیرا و یا خشخاش بخورند.

امروزه گیاه كتان در منطقه وسیعی از اروپا و آسیا می روید . ازاین گیاه استفاده های زیادی بعمل می آید. از الیاف آن برای بافتن پارچه استفاده می شود . پارچه كتان برای البسه مخصوصا در تابستان نوعی مناسب بشمار می رود . كتان گیاهی است كه از قدیم الایام شناخته شده و بكار میرفته است . حتی پرورش آن در مصر در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح معمول بوده است .

تركیبات شیمیایی:
از دانه های كتان در اثر فشار و بدون حرارت دادن روغنی بدست می آید كه به روغن كتان ( برای اینكه با روغن برزك اشتباه نشود) نامیده می شود .
خواص داروئی:
روغن تخم كتان علاوه بر داشتن Omega-3 دارای ویتامین E نیز می باشد و حتی اگر بمقدار بیش از احتیاج ( یك قاشق چایخوری در روز ) مصرف شود عوارض جانبی نخواهد داشت .
خاصیت مهم دیگر روغن كتان اثر ضد تورم آن می باشد . میگرنهای دردناك را شفا داده و عادات ماهانه دردناك را از بین می برد .
مطالعات جدید نشان داده است كه روغن تخم كتان حتی می تواند مصونیت بدن را در مقابل بیماریها بالا ببرد . استفاده از این روغن از سرطان جلوگیری می كند .
تخم كتان بعلت داشتن موسیلاژ زیاد نرم كننده بسیار خوبی است و در رفع یبوست می توان از آن استفاده كرد . بدین منظور باید تخم كتان را روی زبان ریخت و با مقداری آب آنرا بدون جویدن بلعید و یا می توان تخم كتان را در آب خیس كرده و صبح ناشتا خورد .
دم كرده تخم كتان نیز معجزه گر است . دم كرده آن علاج بیماریهای مجاری ادرار ، زخم معده و وروم روده ، یبوست ، ورم مثانه ، سنگ كلیه ، ‌سرفه ، دردهای پریود و حتی مرض قند می باشد .
می توان تخم كتان را با مقداری آب جوشانید و سپس جوشانده آنرا در داخل وان حمام ریخت و در آن دراز كشید . خارش پوست را فورا از بین می برد .
طرز استفاده:
روغن تخم كتان بنام Flax Seed Oil نامیده می شود و می توان آن را از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریداری كرد كه البته در یخچال نگهدری شود و باید دقت كرد كه تاریخ مصرف آن نگذشته باشد .
مضرات :
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .

نارگيل


عمل هضم را آسان می كند.
انرژی زاست.
ذخیره انسولین را بهبود می بخشد و گلوكز خون را مورد مصرف قرار میدهد.
فشار پانكراس و آنزیم ها را كاهش می دهد.
به راحتی جذب می شود و افرادی كه مشكل هضم چربی یا مشكل كیسه صفرا دارند، میتوانند نارگیل مصرف كنند.
جذب كلسیم و منیزیم را برای رشد استخوان و دندان و محكم كردن آنها افزایش می دهد.
به جذب مواد معدنی و ویتامین های محلول در چربی كمك می كند.
از سایر چربیها كم كالری تر است.
فعالیت تیروئید را تنظیم می كند.
به سیستم ایمنی كمك می كند و بدن را در برابر باكتری های بیماری زا، ویروس ها، مخمرها، قارچها و انگلها ایمن می كند.
برای سلامت قلب مفید است، كلسترول خون را افزایش نمی دهد و سبب چسبندگی پلاكتها نمیشود.
روغن نارگیل رادیكال آزاد تولید نمی كند و در دمای پخت ثابت می ماند.
از بدن در برابر آسیب رادیكالهای آزاد محافظت می كند.
پوست را نرم و لطیف می كند.
نیاز به اسیدهای چرب ضروری را كم می كند.
برخلاف چربیهای اشباع نشده، مدت مصرف طولانی دارد.

موز گیاهی است علفی كه مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر می رسد . گلهای آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید . موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت می شده است . در سال 1482 پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا كردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا كشت می شود . موز را هنگامیكه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند. موز انواع مختلف دارد یك نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است كه مزه شیرینی دارد . در كشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در كشورهای آمریكای لاتین موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك می كنند. هنگامیكه موز انتخاب می كنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لكه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .

تركیبات شیمیایی:
قندی كه در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است
در صد گرم موز مواد زیر موجود است
انرژی 100 كالری
آب 70 گرم
پروتئین 0/8 گرم
چربی 0/2 گرم
قند 6/5 گرم
كلسیم 8 میلی گرم
فسفر 25 میلی گرم
آهن 0/7 میلی گرم
سدیم 1 میلی گرم
پتاسیم 370 میلی گرم
ویتامین آ 190 واحد
ویتامین ب1 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/06 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/07 میلی گرم
ویتامین ث 10 میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و كاته چولامین وجود دارد .
خواص داروئی:
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می كند . موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای كودكان و اشخاص مسن می باشد .
1)بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد
2)موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است
3)موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و كم خون حتما باید موز بخورند
4)موز تقویت كننده معده و نیروی جنسی است
5)موز درمان زخم معده و روده می باشد
6)گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن كلسترول است
7)شیره گلهای موز درمان كننده اسهال خونی است
8)جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد
9)ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است
10)ریشه موز دفع كننده كرم معده است
11)موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می كند برای رفع این عارضه باید پس از موز كمی نمك خورد
12)موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
13)برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید
14)موز مدر است
15)موز بعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط كنند.

قند گلابى بهترین قندهاست زیرا به آسانى جذب مى شود. اصل گلابى از آسیاى شرقى است كه در زمانهاى بسیار قدیم به اروپا وارد شده است . كشفیات باستانشناسى در شهرهاى دریاچه اى ثابت مى كند كه در زمانهاى قدیم هم مردم گلابــى را مى شناختند و مصرف مى كردند زیرا نقش گلابى در روى سنگ این شهرهاى قدیمى وجود دارد و به دست آمده است .دكتر هانرى لوكلر در كتاب خود به نام معالجه امراض با گیاهان مى نویسد: به نظر مى رسد كه در میوه گلابى طبیعت نیك نهاد آب زمین را تقطیر كرده و با عملیات شیمیایى خیلى عجیب و حیرت انگیز آن را به نوشابه اى تبدیل كرده است كه خوردن آن گوارا و لذیذ و خوشمزه است ولى معلوم نیست به چه علتى پزشكان قرون وسطى براى گلابى خواص قبض كننده قائل بودند و عقیده داشتند كه گلابى میوه اى است ثقیل ، مانع شكم ورى ، سنگین و گس كه موجب پیدایش میگرن و باد سینه مى شود.

ارزش غذایى گلابى :

بیش از 83 درصد گوشت گلابى را آب تشكیل مى دهد و داراى املاح معدنى و مخصوصا منگنز است گلابى از میوه هاى خیلى شیرین محسوب مى شود یعنى هشت درصد آن قند است . قند گلابى یا لوولوز بهترین قندى است كه حتى اشخاصى كه مرض قند دارند مى توانند آن را بخورند زیرا به آسانى هضم و جذب مى شود. پوست گلابى از نظر تانن غنى است و هم چنین با مواد پانتوزان آهك دانه هایى را به وجود مى آورد كه در درون گلابى این دانه هاى ریز زیاد است و موجب پاك كردن روده ها مى شود. پوست گلابى كه در معرض نور خورشید قرار مى گیرد از نظر ویتامینها و دیاستاز از گوشت آن غنى تر است .

نوعى گلابى را كه پوست آن نازك و لطیف است مى توانید با پوست بخورید ولى البته كسانى كه از روده ها علیل هستند نباید گلابى را با پوست بخورند زیرا پوست گلابى در روده ها تحریكاتى ایجاد مى كند كه باعث زحمت مى شود. برگ درخت گلابى خواص ادرار آور دارد. جوشانده برگ درخت گلابى را براى رفع اختلالات مجارى ادرار و كیسه مثانه و مخصوصا به هنگام درد مثانه مصرف مى كنند.

چه كسانى باید گلابى بخورند؟

همه ، حتى بچه هاى كوچك مى توانند گلابى بخورند به شرط آنكه كاملا رسیده باشد. گلابى هایى كه كاملا نرسیده است ، مواد تحریك كننده دارند و گلابى هایى كه زیاد رسیده باشند قسمتى از خواص غذایى خود را از دست مى دهند. كسانى كه نمى توانند میوه هاى خام را بخورند مى توانند كمپوت گلابى بخورند زیرا كمپوت گلابى نیز مثل میوه گلابى تمام خواص غذایى این میوه را در خود دارد .

كيوي
میوه كوچك بیضی شكل با پوست قهوه ای، گوشت نرم و سبز است و دانه های سیاه دارد. پیدایش آن در چین می باشد اما تولید آن در نیوزلند توسعه یافت.

كیوی حاوی آنزیم تجزیه كننده پروتئین است. این ماده به عمل هضم كمك می كند به طوری كه اگر با گوشت، مخلوط شود، آن را برای كباب كردن و سرخ كردن بسیار ترد و مناسب می كند. اگر كیوی را با لبنیات مخلوط كنیم، آبكی می شوند. اگر كیوی را بپزیم ( مثل كمپوت )، این آنزیم دیگر فعال نخواهد بود.
كیوی میوه نیمه گرمسیری است و می توان آنها را در یخچال نگهداری كرد.
برای تسریع رسیدن میوه می توان آن را در یك كیسه پلاستیكی در بسته در كنار سیب، موز یا گلابی گذاشت. این میوه ها گاز اتیلن تولید می كنند كه رسیدن كیوی را تسریع می كند.
كیوی یك میوه بسیار مغذی است، استرس را كاهش می دهد و ضد سرطان است. سبب كاهش كلسترول می شود. فنل كه سم زدای طبیعی است و مانع بسیاری از بیماریهای قلبی می شود، در كیوی وجود دارد.
پوست كیوی شبیه سیب زمینی است. قابل خوردن است و به تاثیر میوه در بدن كمك می كند. كیوی دو برابر پرتقال، ویتامین C و به اندازه موز پتاسیم دارد.

شاهي
از سبزیهایى كه با آمدن بهار در دسترس ما قرار مى گیرد ترتیزك است .از زمانهاى بسیار قدیم ، سبزى ترتیزك معروف بوده و خواص خود را به عنوان غذا و دواى انسانها ثابت كرده است . اكتشافات جدید علمى هم این خواص را تاءیید كرده و عقاید گذشتگان را درباره این سبزى مفید، تصدیق نموده است .پروفسور لئون بینه ، شیره شاهى را گرفته و به صورت انژكسیون به بدن موشهایى كه به سرطان مبتلا بوده اند تزریق كرده و مشاهده كرده است كه این كار، رشد سلولهاى سرطانى را در این موشها متوقف كرده است .پروفسور بینه ثابت كرده است كه یك گرم شاهى اگر در هر روز به موشهایى كه دچار كمبود ویتامین ث شده اند داده شود، خیلى زود عوارض كمبود ویتامین ث را در بدن آنها برطرف كرده و سلامتى كامل آنها را باز خواهد گردانید. شاهى یا ترتیزك ، علاوه بر ویتامین ث داراى مقدار زیادى ویتامین آ و ب 1 و ب 2 است .شاهى همچنین داراى مقدار زیادى كاروتن است به طورى كه از این حیث با هویج برابرى میزند. شاهى را وقتى از سبزى فروش مى خرید باید به دقت پاك كنید و با آب جارى خوب بشویید تا گل و لاى آن بكلى پاك شود.

شاهى داراى روغنهاى مایع گوگرد دار است كه براى مخاط دستگاه تنفسى ما مفید است . كسانى كه برونشیت دارند یا سرفه هاى سختى مى كنند و یا به سیاه سفره و یا سل ریوى مبتلا شده اند هر روز شصت تا صد و پنجاه گرم شیره ترتیزك را كه به آن چكیده ترتیزك مى گویند مصرف نمایند. مصرف چكیده ترتیزك علاوه بر معالجه امراض دستگاه تنفسى ، كرمكش ‍ نیز مى باشد. املاح معدنى ترتیزك عبارتند است از: آهن ، كلسیم ، فسفر، ارسنیك ، منگنز، مس ، روى و گوگرد. شاهى با این املاح معدنى كه دارد غذایى است كه براى اشخاص كم خون و كسانى كه مبتلا به آسم هستند فوق العاده مفید است .

ترتیزك ، اشتها آور، مقوى ، تصفیه كننده خون و ادرار آور است و در عین حال ثقل معده و كبد را هم برطرف مى سازد. كسانى كه شن و سنگ كلیه و مثانه دارند یا مبتلا به اگزما و امراض پوستى شده اند یا مرض قند دارند و یا درد گوش گرفته اند مصرف ترتیزك براى آنها توصیه شده است . در تمام این موارد ترتیزك را به طور خام و یا به صورت سالاد باید خورد، كسانى كه نمى توانند این سبزى را خام بخورند باید آب آن را بگیرند و به صورت چكیده بخورند. در اینجا باز هم باید تصریح كنم كه بسیارى از خانمها و دخترها گاه به گاه مى بینند كه بى جهت از لثه هاى آنها خونریزى مى شود. براى دفع این خونریزى باید برگهاى شاهى تازه را بخورند و فرو دهند. جویدن برگهاى تازه ترتیزك لثه ها را محكم و سالم مى كند. خانمهایى كه دچار ریزش موى سر شده اند باید آب شاهى را به پوست سر خود بمالند و آن را مالش دهند.

زرشك درختچه ای است دارای ساقه ای خاردار كه ارتفاع آن تا 4 متر نیز میرسد . چوب این درخت قهو ه ای ، قرمز و یا زردرنگ می باشد . برگهای آن بیضی شكل با دندانه های اره ای و گلهای آنخوشه ای و زردرنگ است ا

شاخه های زرشك تیغ زیادی درد . میوه زرشك قرمز رنگ ، گوشتی بیضوی شكل و دارای طعمی ترش است

قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه ، پوست رشه و ساقه ، برگ گل و میوه آن است .

خواص طبی زرشك :

زرشك از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است میوه زرشك خواص زیر را دارد:

1)قابض است

2)تقویت كننده قلب و كبد است

3)بواسیر خونی را درمان می كند

4)خونریزی را برطرف می كند

5)برای برطرف كردن بیماریهای كبدی مفید است

6)صفرا بر است

7)دم كرده زرشك را برای برطرف كردن ناراحتی های دهان غرغره كنید .

خواص ریشه و پوست ساقه :

1)صفرا بر و مسهل است

2)كبد را پاك و تقویت می كند

3)اعمال دستگاه گوارش را منظم می كند

4)سوء هاضمه را از بین می برد

5)بی اشتهایی را برطرف می كند

6)برای رفع یبوست مفید است

7)در درمان یرقان و زردی موثر است

8)نقرس و رماتیسم را برطرف می كند

9)خانم هائیكه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند باید برای برطرف كردن آن از ریشه و ساقه زرشك استفاده كنند .

10)آنهائیكه مبتلا به ورم طحال هستند می توانند برای معالجه از این گیاه كمك بگیرند .

11)واریس را درمان می كند .

12)برای معالجه بواسیر نافع است .

13)برای برطرف كردن سوزش ادرار مفید است .

14)فشار خون را پائین می آورد

15)برای شست شوی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه و زرشك استفاده كنید .

خواص برگ زرشك :

1-آب آوردگی بدن را برطرف می كند .

2-اسهال های مزمن را درمان می كند .

3-برگ زرشك دارای مقدار زیادی ویتامین C می باشد بنابراین در درمان بیماری اسكوربوت اثر مفید دارد .

4-جویدن برگ زرشك باعث محك شدن لثه و دندان می شود .

5-درموقع آنژین و گلو درد ، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنید .

طرز استفاده :
جوشانده زرشك : مقدار 20-10 گرم پوست ریشه یا ساقه و یا میوه زرشك را در یك لیتر آب ریخته و آنرا بجوش بیاورید سپس آنرا از روی اجاق برداشته بگذارید برای مدت 10 دقیقه بماند . این جوشانده را صاف كرده و با شكر یا عسل شیرین كنید . مقدار مصرف روزانه آن سه فنجان در فاصله بین غذاهاست .
تنطور زرشك : این تنطور را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریداری كنید . مقدار مصرف آن 20-10 قطره سه بار در روز می باشد .
دم كرده زرشك : مقدار 40 گرم زرشك را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید مدت 10 دقیقه بماند سپس آنرا با شكر یا عسل مخلوط كنید . مقدار مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بین غذاهاست .
مضرات :
مصرف مقدار زیاد زرشك و یا ساقه و برگ آن برای زنان حامله مناسب نیست زیرا رحم را تحریك می كند و ممكن است باعث سقط جنین شود.

ریحان گیاهی است علفی یكساله و معطر كه ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد . برگهای آن بصورت متقابل بیضوی و نوك تیز با كناره های دندانه دار می باشد . گلهای آن معطر و كوچك به رنگهای سفید، قرمز و گاهی بنفش مشاهده می شود . تخم آن سیاه و ریز است . برگ ریحان و سرشاخه های جوان آن بمصرف تغذیه می رسد ریحان در ایران و افغانستان بطور خودرو میروید در اكثر نقاط دنیا كاشته می شود .

تركیبات شیمیایی:
از ریحان اسانسی تهیه می شود بنام اسانس بازیلیك یا روغن ریحان كه معروف است و مصارف درمانی مختلفی درد . اسانس ریحان شامل موادی مانند استراگول واوس من دارد . دانه ریحان دارای ماده روغنی است كه حالتی روان دارد .
خواص داروئی:
چون ریحان بسیار معطر است بنابراین برای معطر ساختن غذاها از آن استفاده می شود ریحان از لحاظ قدیم ایران كمی گرم و خشك است .
1)دم كرده برگ ریحان اثر ضد تشنج دارد مقوی و مدر است .
2)دم كرده برگ ریحان معالج سردردهای میگرن و عصبی است .
3)خوردن ریحان دستگاه هاضمه راتقویت می كند .
4)نوشیدن یك فنجان دم كرده ریحان نفخ و گاز معده را از بین میبرد .
5)برگ ریحان درمان كننده ناراحتی های حاصل از نیش حشرات است كافی است كه محل گزش حشرات را با برگ ریحان ماساژ دهید خارش و درد را برطرف می كند.
6)جویدن برگ ریحان برای زخم های دهان مفید است .
7)جوشانده ریحان تب بر است .
8)دم كرده تخم ریحان مسكن است .
9)اگر تخم ریحان را بكوبید و با صمغ عربی مخلوط كنید داروی خوبی برای درمان اسهال است .
10)تخم ریحان برای رفع دل درد مفید است .
11)برگ ریحان اثر زیا كننده شیر دارد و مادران شیر ده حتما باید از این گیاه استفاده كنند .
12)دم كرده دانه ریحان برای درمان ورم كلیه و ترشحات زنانه بكار می رود .
13)دم كرده برگ ریحان درمان كننده سرگیجه است .
14)برگ ریحان را همراه غذا بخورید در هضم غذا موثر است .
15)اگر گلدان ریحان را جلوی پنجره بگذارید حشرات و مگس را فراری می دهد و آنها وارد خانه نخواهند شد .
طرز استفاده:
اسانس ریحان را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا Helath Food خریداری كنید این اسانس بنام Essential Oil Basil معروف است لطفا دقت كنید كه این اسانس بسیار قوی است و نباید بیش از 2 تا 3 قطره آنرا مصرف كنید و همیشه هم باید آنرا با آب رقیق كنید .

چغندر را از قدیم می شناختند و حتی در حدود چهار قرن قبل از میلاد باخواص درمانی آن آَشنا بوده و از آن استفاده می كرده اند. چغندر بطور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا كشت می شود . چغند دو نوع می باشد یك نوع آن چغندر معمولی است برنگ بنفش تیره و یا قرمز است و نوع دیگر آن چغندر قند است برنگ زرد روشن می باشد كه بمقدربسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شكر آن شكت می شود . چغندر خوب آن است كه زیاد در خاك نمانده باشد و یا باصطلاح جوان باشد زیرا چغندری كه زیاد رسیده باشد سفت می شود .چغند پیر معمولا گردنی باریك درد و شیارهایی روی آن بوجود می آید .

تركیبات شیمیایی:
چغندر بسیار مغذی است و سرشار از مواد معدنی و ویتامین ها است .
در جدول زیر مقدر مواد آن در صد گرم چغندر آمده است .
انرژی 33 كالری
پروتئنی 1/2 گرم
چربی 0/06 گرم
هیداروكربن 7/2 گرم
كلسیم 11/1 میلی گرم
فسفر 20 میلی گرم
آهن 0/8 میلی گرم
ویتامین آ 5000 واحد
ویتامین ب 1 0/015 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/025 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/33 میلی گرم
ویتامین ث 17/62 میلی گرم
خواص داروئی:
برگ چغندر خواص درمانی بسیاری درد
1-بعنوان ملین و رفع یبوست بكار می رود
2-تقویت كننده كلیه است
3-درمان كننده التهاب مجاری ادرار است
4-بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود.
چغندر مخلوط با آب هویج دفع كننده سنگ كیسه صفرا نیز هست .
شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت كننده بدن و دافع سموم بدن است .
طرز استفاده:
برای درست كردن شربت چغندر با آب میوه گیری آب سه تا چهار چغندر خام

جو گیاهی است علفی و یكساله كه ارتفاع آن بسته به انواع مختلف آن تا یك متر می رسد . برگهای آن متناوب و باریك و دراز و به رنگ سبز تیره می باشد . جو از نظر كاشت به دو دسته تقسیم می شود : جو بهاره و جو پائیزه . جو بهاره در بهار كشت می شود و احتیاج به سرمای زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه می دهد در حالیكه جو پائیزه در پائیز كشت می شود و محتاج سرمای زمستان است .

تركیبات شیمیایی:
در صد گرم جو مواد زیر موجود است :
آب 11 گرم
پروتئین 8گرم
مواد نشاسته ای 78 گرم
كلسیم 16 میلی گرم
فسفر 189 میلی گرم
آهن 2 میلی گرم
سدیم 3 میلی گرم
پتاسیم 160 میلی گرم
ویتامین ب 1 0/12 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 3 3 میلی گرم
ضمنا جو دارای مقدار بسیار كمی آرسنیك می باشد .
خواص داروئی:
جو معمولا به سه صورت در بازار عرضه می شود
1) جو پوست نكنده كه هنوز سبوس آن جدا نشده
2)جو پوست كنده كه پوست آن گرفته شده است
3)جو سفید كه پوست و سبوس آن گرفته شده است و بنام جو مرواریدی معروف است .
جو از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است
مواد مقوی آن كمتر از گندم بوده ولی قابض و خشك كننده است .
1)غذایی بسیار مقوی برای افراد ضعیف است .
2)خاصیت نرم كننده دارد .
3)در قدیم از جو برای سقط جنین استفاده می كردند .
4)برای نقرس مفید است .
5)جوشانده جو داروی خوبی برای مبتلایان به تب و كم خونی و سوء هاضمه است .
6)ماء الشعیر برای درمان سل ،‌زخم های ریوی و سردرد گرم مفید است .
7)ماء الشعیر خون ساز است و زود هضم می شود.
8)ماء الشعیر با خشخاش كوبیده برای سردرد مفید است .
9)برای درمان نقرس پماد جو را با آب بر روی قسمت های دردناك بگذارید .
10) جو را با شكر مخلوط كرده غذای خوبی برای اطفال است .
11)بیسكوبیت جو بهترین دارو برای درمان یبوست است و حتی نفخ و شكم درد را از بین می برد.
12)سرد مزاجان باید جو را با شكر بخورند.
13)كشك الشعیر برای مزاج های گرم و اسهال های صفراوی مفید است .
14)برای برطرف كردن گلو درد و ورم گلو كشك الشعیر را قرقره كنید .
15)برای پائین آوردن كلسترول از جو استفاده كنید .
16)جو چون دارای پروتئاز می باشد بنابراین از سرطان جلوگیری می كند .
طرز استفاده:
سمنو یا مالت جو : جو را می توان مانند دیگر غلات خیس كرده و در حرارت معتدل نگاهداری كنید تا جوانه بزند و هنگامیكه جوانه به حد معینی رسید از آن مالت نگهداری كنید . مالت جو دارای ویتامین C است .
ماء الشعیر : جو پوست كنده و جو پوست نكنده را خوب می شویند سپس آن را در آب جوش ریخته و چند دقیقه می جوشانند و آنقدر آنرا می پزند تا دانه های جو كاملا باز شود و بعد آنرا با پارچه بدون اینكه له شود صاف می كنند و می گذارند تا سرد شود و از آن استفاده می كنند .
كشك الشعیر : جو پوست كنده را با آب مخلوط كرده و آنرا آنقدر می جوشانند تا كاملا باز شود سپس آنرا له می كنند و صاف می كنند كه خود جو نیز داخل آب شود كشك الشعیر شبیه آَش جو می باشد .
عصاره مالت جو : از جوشاندن مالت جو در آب و غلیظ كردن مایع حاصل در خلاء عصاره مالت جو بدست می آید كه دارای مقدار 60 درصد مالتوز ، 10 درصد ساكاروز ، 20 درصد دكسترین و مقدری مواد معدنی و ویتامین های B1 و B2 است.