داستان KFC یا مرغ سوخاری کنتاکی چیزی بیشتر از یک تاریخچه از تولد و رشد یک برند فروشی غذا و خوراکی است. سرگذشت KFC را که شاید شما هم کم و بیش چیزی در مورد آن شنیده باشید امروز در خیلی از دوره های آموزشی و کتابهای موفقیت به عنوان الگوی تلاش و تفکر برای رسیدن به موفقیت شرح داده می شود. داستانی که بیشتر خلاصه می شود به سرگذشت سرهنگی بازنشسته که می خواست هر طوری که شده به موفقیت برسد.
سرهنگ هرلاند دیوید ساندرز (Harland Darid Sanders) در 9سپتامبر1895 در خانه محقر در حومه شهر Henry Ville در ایالت Indiana به دنیا آمد. فرزند بزرگ خانواده ای ایرلندی که پدرشان به دلیل سانحه هنگام کار و شکستگی پا و کمر خیلی زود از کار افتاده شد و کار کشاورزی را کنار گذاشت و به حرفه قصابی رو آورد.
تا اینکه یک روز پدر با تب و لرز شدید به خانه آمد و چند روز بعد هم از دنیا رفت. هرلاند، پسر بزرگ خانواده که بعد از فوت پدر مسئولیت خانواده را همراه با مادر بر دوش می کشید بعد از ازدواج دوم مادرش رابطه خوبی با ناپدری اش برقرار نکرد و 12ساله بود که از مدرسه اخراج شد و برای ادامه زندگی به خانه عموی خود رفت.
ساندرز جوانی خود را مدتی در ارتش سپری کرد و تجربه ناموفق آن به اخراج از ارتش منتهی شد. بعد از طی 3-4 سال چندین شغل را تجربه از کار در کشتی و فروشنگی بیمه گرفته تا کار در راه آهن و کشاورزی. دومین تجربه ناموفق ساندرز ازدواج او بود. سامدرز در 1908 با ژوزفین کینگ ازدواج کرد اما بعد از مدتی که از ازدواج شان او از کار اخراج شد و ژوزفین که تحمل زندگی با مرد بیکار را نداشت. زمانی که هرلاند در سفر بود، خانه را ترک کرد و بچه ها و لوازم خانه را هم با خود برد.
انگار زندگی سازگاری با او نداشت به یاد می آورد از کودکی هرچه بلا و بدبختی بود بر سر او می آمد.
سال 1930 بعد از تجربه چند شکست شغلی دیگر، یک ایستگاه خدماتی در شهر Corbin از ایالت کنتاکی راه اندازی کرد. او خوراکهای مرغ، همبرگر و استیک به مردم می فروخت. در این محل او جایی برای نشستن مردم نداشت برای همین وقتی کمی محبوب تر شد کافه ای به نام Sanders Cafe راه انداخت که 142 صندلی داشت.
واقعیت داستان زندگی هرلاند ساندرز شاید کمی با آنچه شنیده اید متفاوت باشد. بعضی ها می گویند ساندرز پیرمرد 65 ساله بعد از سالها بیکاری یک دستور پخت ابتکاری را سالها به همه پیشنهاد داد تا در نهایت به ثروت و شهرت رسید.
اما واقعیت ماجرا کمی متفاوت از این افسانه دهان به دهان گشته است. او 9سال کافه ساندرز را اداره کرد و این مدت زمان مناسبی بود تا هرلاندساندرز فرمول محرمانه تهیه مرغ سوخاری را تهیه کند، روشی برای تهیه مرغ سوخاری در سرخ کن تحت فشار به جای سرخ کن تابه ای.
مرغ سوخاری جدید ساندرز آنقدر خوشمزه و متفاوت بود که خیلی زود به یکی از محبوبترین غذاهای شهر تبدیل شد. وقتی یکی از معروف ترین منتقدین و ارزیابان غذا و رستوران آمریکا برای اولین بار مرغ سوخاری ساندرز را خورد به حدی هیجان زده شد که اسم این غذا را در لیست در فهرست "ماجراجویی غذاهای خوب" قرار داد و همین باعث شهرت چندین برابری مرغ های سوخاری هرلاند ساندرز شد. با استقبال بی نظیر از غذای جدید او، فرماندار ایالت کنتاکی عنوان "Kentueky colonel" یا سرهنگ کنتاکی را به او اهدا کرد.
سال 1950 بود که سرهنگ ساندرز تصمیم مهمی برای خلق و معروف کردن نام و نشان تجاری خود کرد. و در تصمیم نامعمول چهره خود را به عنوان نشان تجاری خود انتخاب کرد.
برای این کار او یک تغییر در چهره خود داد و سبیل بلند و ریش بزی گذاشت و چهره ای از خود ساخت که بعد از بیش از 60 سال شما را تنها به یاد چیزی می اندازد و آن مرغ سوخاری است.
همچنین او یک کت و شلوار و پیراهن سفید با یک کروات پاپیونی مشکی زد که بعد از آن و تا آخر عمر هیچ وقت در محافل عمومی با لباسی غیر از آن ظاهر نشد.
در هفته آینده شرح بیشتری از نحوه رشد کسب و کار و افتتاح شعب KFC خواهید خواند.
