گندم زارهای طلایی 🌾🌾
قسمت بیست و سوم
بخش دوم
گفت : بله ... وقتی بی حجابی مثل تو بدون شوهر باشه , نفوذ هم پیدا می کنه ... پسرای جواد خان کلاهشون رو بذارن بالاتر ...
پس بگو لیلا رو می خوای مثل خودت بکنی ... پسر منم کلاهشو بذاره بالاتر ...
خاله گفت : بله , بله , چون نمی خوام مثل تو بشه ...
عزیز خانم دوباره داد زد : برای بار آخر میگم لیلا , اگر نیای برای علی زن می گیرم ... نگی نگفتی ...
یکم صبر کرد ... صدایی نشنید ...
گفت : بیا بریم علی , من حجت تموم کردم ... تو سر سگ بزنی زن پیدا می شه , برات یکی می گیرم مثل دسته ی گل ... حالا لیلا خانم هم می تونه بیاد عروسی ...
و همین طور که می رفت طرف در , سرشو برگردوند و با حرص گفت : برا عروسی خبرت می کنم , تشریف بیارین ...
علی نگاهی به خاله کرد و با التماس گفت : چیکار کنم خاله ؟ به دادم برس ... آوردمش اینجا راضیش کنین , چرا دعوا کردین ؟ ...
خاله خنده ی تمسخرآمیزی زد و گفت : برو زن بگیر بی عرضه ... تو که نمی تونی از پس مادرت بر بیای زن می خوای چیکار ؟
علی گفت : نگو خاله تو رو خدا , خوب مادرمه نمی تونم ولش کنم که ...
خاله گفت : برو محکم وایستا بگو می خوام اثاثم رو ببرم ... وقتی در مقابل کار انجام شده قرار گرفت , بعدا یک کاریش می کنیم ... اونطوری بهتر راضی می شه ...
علی با اوقاتی تلخ رفت ولی من دلم شور افتاد ... احساس می کردم دوستش دارم و دلم نمی خواد زن بگیره ...
می خواستم برگرده ...
حتی متوجه شدم وقتی اومدم تو این خونه اصلا یاد هرمز نکردم ... پس حتما خاطر علی رو می خوام ...
خیلی دلم گرفته بود و خاله هر کاری می کرد سر حال نمی اومدم ...
تا ملیزمان با شوهرش اومد به خاله سر بزنه و چشمش افتاد به من ... داد زد : تو اینجا چیکار می کنی ؟ وای , باورم نمی شه ...
منم خیلی از دیدنش خوشحال شده بودم ...
هوشنگ , شوهر ملیزمان , جوونی بود همسن و سال علی ... و خیلی از نظر قیافه از ملیزمان سر بود ....
تا اون موقع ندیده بودمش چون عزیز خانم اجازه نداد به عروسی اون برم ... دعوایی راه انداخت و علی از خونه زد بیرون و طبق معمول نصف شب برگشت خونه و من تمام شب رو گریه کرده بودم ...
ناهید گلکار
