شعر و شیدایی

ﻣﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺳﺒﺒﯽ ﻧﯿﺴﺘﯽ
ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ
ﺻﻠﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﯼ
ﺍﯼ ﻏﺰﻝ؟
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﺪﺍﻡ ﺳﻼﻣﯽ
ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺍﺯ ﺩﺭﯾﭽﻪ ﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ؟
ﮐﻼﻡ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ
ﺧﻮﺷﺎ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ
! ﭘﺲ ﭘﺸﺖ ﻣﺮﺩﻣﮑﺎﻧﺖ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺪﺍﻡ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ، ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻟﺒﺎﻥ ﺑﺮﺁﻣﺎﺳﯿﺪﻩ ﯼ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟
ﻭﺭﻧﻪ،
ﺍ ﯾﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎﺯﯼ
ﺣﺎﺷﺎ
ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺪﻫﮑﺎﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻤﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
. ﭼﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !
ﻭ ﺩﻟﺖ
ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺁﺗﺸﯽ ﺳﺖ،
ﺩﺭ ﺧﻮﻥ ﺗﭙﯿﺪﻩ
ﺑﻪ ﺑﺎﻡ ﺗﻠﺦ .
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ
ﭼﻪ ﺑﺎﻻ
ﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ

احمد شاملو