شعر و شیدایی

ﺩﺭ ﻗﺎﺏ ﺩﻟﻢ ﻋﮑﺲ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ
ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﻭ ﺁﻫﻲ ﮐﺸﻢ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺴﻮﺯﻡ

ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﺍﻧﻪ ﺭﻭﺩ ﺩﺍﻡ ﺑﻤﺎﻧﺪ
ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﻗﻔﺲ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺕ ﭼﺸﻢ ﺑﺪﻭﺯﻡ

ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺁﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻦ
ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺧﺎﻟﻲ ﺯﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﻡ

ﺷﻮﺭﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺖ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺗﺎﺭ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺳﻮﺯﻡ ﺯﺩﻝ ﻭ ﺑﻲ ﮐﺲ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻔﺮﻭﺯﻡ

ﺑﻲ ﺗﻮ ﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﺩﻝ ﺁﺯﺍﺭ
ﺩﯾﺮﻭﺯ ﭼﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ ﭼﻮ ﺭﻭﺯﻡ

ﮔﺎﻫﻲ ﮔﻠﻪ ﻣﻨﺪﻡ ﺯﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﻋﻬﺪ ﮔﺴﺴﺘﻲ
ﮔﻪ ﻧﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﯾﻦ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮﺳﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ

ﺩﺍﻭﺭ ﺍﺩﯾﺐ