۱۴:۲۰ ۱۳۹۴/۱۰/۱۹
ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺑﯽ ﮐﺒﻮﺗﺮ، ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺳﻮﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺯ
ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ، ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻏﺎﺯ
ﻓﺮﯾﺐ ﺁﺏ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ، ﭘﻬﻨﻪ ﯼ ﺩﺍﻡ
ﻧﻘﺎﺏ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﺯﺩ ﺯﺧﻤﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﺯ
ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ
ﻧﺸﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﺮﯾﻒ ﻗﻮﻡ ﺷﺐ ﺗﺎﺯ
ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﺣﺘﯽ ﺑﺎﻝ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﺭﻫﺎ ﺷﻮ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﻧﻮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺮ ﮐﻦ ﺯ ﻧﻮ ، ﺑﺎﺯ.
