شعر و شیدایی

🌸
از پشت پنجره ایمانم
خدا را می بینم
چه با عظمت خدایی است ...
در خنده هایش، داشته هایم را می بینم
آغوشش را باز می کند
نداشته هایم و غصه هایم را دور می ریزم
به سمتش می دوم
دستانش را میگیرم و
چند قدمی کنارش قدم می زنم ...
به خودم به خدا به زندگی
لبخند می زنم ...منم ،انسان
زیباترین شعر خدا...
یقین می دانم حواسش به من هست....
گرمیِ دوست داشتنش راحس میکنم....🌸