شعر و شیدایی

رفتی و ز رفتنت زمان غمگین است

پرپر زدن پرندگان غمگین است.

در گوشهء باغ ما که بلبل می خواند،

بیچاره ز گل های خزان غمگین است.

داغی که به روی زرد مهتاب زده ست،

از مرگ جوانان جهان غمگین است.

واین لاله که داغ سینه اش می بینی،

از قسمت تلخ عاشقان غمگین است.

ابری که به روز ماتمش می بارید،

بر حال غریب قهرمان غمگین است.

بی غم نبود دلی اگر گل نبود،

غم نیز ز مرگ ناگهان غمگین است.