شعر و شیدایی

فنجان ھاے کافہ ے خیالم را
با یاد "تــــو" پر کردہ ام..
بگذار من ھم بہ اندازہ ے سہم خود طعم خوش این روزگار را بہ کامم بچشانم..
خستہ ام
از قہوہ ھاے تلخ
در این فنجانہاے یخ ...
این بارخیالم کمے زیاد هواے بودنت را در این زمستان کردہ...
هوایے مےخواہــد بہ گرمیہ نفس ھایت در آشیانہ اے سرد،و قہوہ اے
بہ شیرینے یادت،،
در لحظہ ھاے تلخ...
بیا و بمان
کہ یادم را جز تو خیالے نیست...