شعر و شیدایی

درد یعنی که ترک بر تن دیوار شدن
مثل دل بستن و لب بستن و بیمار شدن

درد یعنی بدوی پشت سر خاطره هات
خسته در پیچ و خم خاطره تکرار شدن

هق هق گریه شود بغض، بگیرد نفست
شانه ات خم شود از این همه آزار شدن

تا سحر در دل کابوس فقط بودن و بعد
غرق آشفتگی و دلهره بیدار شدن
درد یعنی بدوی دست به دستش نرسد
از خودت از همه از فاصله بیزار شدن

درد یعنی همه ی قافیه ها تنگ شوند
بین صد حرف به دل مانده گرفتار شدن

شاعری باشی و یک شعر به دادت نرسد
هی غزل گفتن و هی گفتن و انکار شدن

#علی_نیاکوئی_لنگرودی