شعر و شیدایی

ﺍﺯ ﮐﻔﺮ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﯾﻦ ﺗﻮ ، ﺭﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺩﻟﺨﻮﺵ ﺑﻪ ﻓﺎﻧﻮﺳﻢ ﻣﮑﻦ ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﮕﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ؟...

ﺑﺎ ﺣﺲ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﯿﺎ ... ﺗﺎ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﻦ
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ، ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻃﻮﻃﯽ ﻭﺍﺭ ﻣﻦ

ﺑﯽ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺣﺘﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﯽ ﻋﻤﻞ ﻭﻫﻢ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ


ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺁﻧﺴﻮﯼ ﺧﻄﺮ ، ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﺱ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪ ... ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺠﺎﻝ ﺩﺭﺱ ﻧﯿﺴﺖ

ﮐﺎﻓﺮ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﺩ ﺑﯽ ﭘﺮﺩﻩ ﻣﻮﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ... ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺷﺎﻋﺮ : ﺍﻓﺸﯿﻦ ﯾﺪﺍﻟﻠﻬﯽ