شعر و شیدایی

شدہ عشقے بہ دلت باشد و انڪار ڪنے
یا ڪہ از بودن او در دلت اقرار ڪنے

شدہ صدبار بمیرے و شبت روز شود
باز هر بار همین ڪار، تو تڪرار ڪنے

شدہ از روزہ ے لبهاے ڪسے خستہ شوے
برسد روز ملاقات و تو افطار ڪنے

شدہ تنها بشوے بغض تو باران بشود
از تَهِ قلب خودت باز تو اصرار ڪنے

شدہ یارت بشود دور ز چشمت و تو باز
نتوانے ڪہ غمت بر همہ اظهار ڪنے