شعر و شیدایی

آتش خاموش :
نه دل مفتون دلبندي ، نه جان مدهوش دلخواهي
نه بر مژگان من اشكي ، نه بر لبهاي من آهي /
نه جان بي نصيبم را پيامي از دلارامي /
نه شام بي فروغم را نشاني از سحرگاهي /
نيابد محفلم گرمي نه از شمعي نه از جمعي /
ندارد خاطرم الفت نه با مهري نه با ماهي /
بديدار اجل باشد اگر شادي كنم روزي /
ببخت واژگون باشد اگر خندان شوم گاهي /
كيم من ؟ آرزو گم كرده اي تنها و سرگردان /
نه آرامي نه اميدي نه همدردي نه همراهي /
گهي افتان و خيزان چون غباري در بياباني /
گهي خاموش و حيران چون نگاهي بر
نظر گاهي / " رهي " تا چند سوزم در دل
شب ها چو كوكبها / باقبال شرر نازم كه
دارد عمر كوتاهي ...... " رهي