شعر و شیدایی

من این روزها
در سطر سطر شِعرهایَم
میخندَم
با صدایی بلند
با دِلی خوش
از صدای شُر شُر بــاران مست میشوَم
و
از بویِ خاکِ برخاسته ی بعد از آن
دل گرم
اما نمیدانم چرا
هرچه که می نویسم
آخرَش……


هیس حرف نزنم بهتره!!؟؟