شعر و شیدایی

رُز نمي خواهم، مرا اركيده اي از لب ببخش
بر دلم پس لرزه هايي ماندگار از تب ببخش

كل دنيا را ببخشم تا زني پلكي به من
آسمانها زير پايت ، بر سرم كوكب ببخش

خون ِ دلها ميكشم تا با غزل رسوا شويم
من كه از عشقت بگويم، شعر خود مطلب ببخش

دين و ايمانم فراري مي شوند از ناز ِ تو
كرده اي تاراجم ، از خود لقمه اي مذهب ببخش

كافري كردي به جانم، فكر ِ خونريزي نباش
من رئالم نازنين، راهي از اين مكتب ببخش

راه ِ دوري رفته اي، اي صبر ِ بي ايوب ِ من
جرعه اي از بهترين ايوب را امشب ببخش

پشت ِ آن ديوار ِ آزادي سخن سنجم به بند
زير باران خيس غم، اركيده اي با لب ببخش