شعر و شیدایی

به دریا زد دلم ، می دانم آسان برنمی گردد
که این کشتی به حکم بادو طوفان برنمی گردد

دلم وقتی بریزد راه برگشتی نخواهد داشت
که سوی آسمان ، برف پشیمان برنمی گردد

بخند ای برلبانت رنگ فروردین ، که لبخندت
گواهی می دهد هرگز زمستان برنمی گردد

نگو تنها همین یک بار نزدیک تو بنشینم
که گل وقتی به باغ آمد ، به گلدان برنمی گردد

چه سود از این پشیمانی ، که گفتی دوستم داری؟
چو عطر از شیشه بیرون زد ، به زندان برنمی گردد

از آن تنهایی دلگیر تا نزدیک آغوشت ...
کسی از یک قدم تا خط پایان بر نمی گردد

علی کریمان