شعر و شیدایی

ﺍﻭ ﮐﻪ ﻗﻠﺒـﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ، ﻫﻤﺪﺭﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑـﺮ ﻟـﺐ ﺍﯾـﻦ ﺳـﺎﺣـﻞ ﺧـﺸـﮑـﯿــﺪﻩ ﺗﻨـﻬـﺎ ﻣـﺎﻧــﺪﻩ ﺍﻡ
ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻣﯽ ﺩﺭﻫﻮﺍﯾﯽ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺷـﺐ ﮐـﻪ ﻣـﯽ ﺁﯾــﺪ ﺑــﺮﺍﯼ ﻫـﻤـﻨﺸـﯿـﻨـﯽ ﺑﺎ ﺧــﻮﺩﻡ
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺳﺮﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺷﺒﮕﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﯿست
ﯾـﮏ ﻟـﺐ ﭘـﺮ ﺁﺗـﺶ ﺧـﻮﻧﺮﻧﮓ ﻭﭼﺸﻤﯽ ﭘﺮ ﻋﻄـﺶ
ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﺭﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣـﻦ ﮐـﻪ ﺑـﺎﻭﺭ ﮐـﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻗـﻮﻝ ﻭ ﻗـﺮﺍﺭﯼ ﺳــﺎﺩﻩ ﺭﺍ
ﺍﻭ ﮐـﻪ ﮐـﻠﯽ ﺍﺩﻋـﺎ ﻣﯽ ﮐـﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـﻢ ﮐﻪ ﻧﯿست.......