۰۰:۰۶ ۱۳۹۴/۱۲/۲۳
ﻣﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺁﺏ ﮔﻔﺘﺎ ، ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ...
ﺍﺯ ﻟﺬﺕ ﺣﻀﻮﺭﺕ ، ﻣﻰ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺴﺘﻢ !!
ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﻴﭙﺬﻳﺮﻯ ، ﻋﺸﻖ ﺧﺪﺍﺋﻴﻢ ﺭﺍ ؟ ..
ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻧﺘﺎﺑﻰ ، ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺪﺍﺋﻴﻢ ﺭﺍ؟ !!
ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻰ ، ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ..
ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺪﻩ ﻣﺠﺎﻟﻰ ، ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﺩﺍ !!
ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻠﻮﺗﻰ ﺑﺎ ، ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﻢ ..
ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍ ، ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﺑﻴﺎﻳﻢ !!
ﻣﺎﻫﻲ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﻭ ، ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﮔﺬﺭ ﮐﺮﺩ ..
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﺷﺐ ، ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺍﻭ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ !!
ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﺵ ﺑﺎﺯ ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ﺁﺭﻯ ..
ﻳﮏ ﺣﺠﻠﻪ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻋﮑﺴﻰ ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﻯ !!
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯ ﭘﻴﺶ ﻣﺎﻫﻰ ، ﺩﻳﺸﺐ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﺵ ..
ﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﻣﺎﻫﻰ ﻋﺸﻖ ، ﺑﻰ ﺁﺏ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﺵ !!
ﻧﺎﻟﻴﺪ ﻭ ﻳﺎﺩﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩ ، ﺍﺯ ﻣﺎﻫﻰ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻳﻲ ..
ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ، ﻣﻴﻤﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﺟﺪﺍﻳﻰ !!
ﺍﯼ ﮐﺎﺷﮏ ﺁﺏ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ، ﺁﻥ ﺷﺐ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﻫﯽ ..
ﻣﺎﻫﯽ ﺩﻟﺶ ﻧﻤﯽ ﻣﺮﺩ ، ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ !!
ﺁﺭﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﺏ ﻭ ﻣﺎﻫﯽ ..
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﺍﺯ ﻫﻢ ، ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺪﺍﯾﯽ
میرزائی
