شعر و شیدایی

                        

گاهی متفاوت باش

بخشش را ازخورشید بیاموز

که ترازوئی ندارد

سبک وسنگین نمیکند

جدا نمی سازد

و فرقی نمیگذارد.

به همه از دم روشنایی می بخشد

محبت را بی محاسبه پخش کن

دروازه های قلبت رابه روی همه بگشا

و باور داشته باش خدایی که در این نزدیکیست، بهترینها را برایت رقم زده است...

هیچکَسـْـ
هیچوَقتـْ
نَفَهمید
تو دِلم
چی میگذرِهـ
چونـْـ هـمـیــشهـ خـنــدیــدم :)
وَلی
این
خودِش خِیلی حَرفا واسه گُفتَن داره......:)💔
-----------------------------------------------------------

ﺷﺎﻋﺮ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﻧﺪ .
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺍﺩ ،
ﻭ ﺷﺎﻋﺮ، ﺷﻌﺮﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ .
ﺷﺎﻋﺮ ﭘﺮ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﻻﯼ ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮﺵ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﮔﺮﻓﺖ .
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺷﻌﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﺭﺍ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﻣﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﮔﺮﻓﺖ .
ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ : ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ . ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻭﺗﺎﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .!
ﺯﯾﺮﺍ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ ، ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ ،
ﻭ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﭽﺸﺪ ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﮐﻮﭼﮏ .
"

تا نگاهم می کنی ،حالم پریشان میشود
قطره های ِاشک من،از دیده غلتان میشود

زُل به رویم میزنی، کلی خجالت میکشم
دست و پاهایم مثال ِ بید ، لرزان میشود

شاخه ها از شوق دیدارت، زبان وا میکنند
غنچه هاکف میزنند،گلبرگ رقصان میشود

چون صدایم میکنی ،روحم هوا پر میزند
مردم چشمم ،به زیر پلک ، پنهان میشود

بَسکه آن لبهای ِتو، قندوشکر پاشیده است
حتم ِ این دارم شکر، اهدا به لبنان میشود

پا به هر جا می گذاری،صد گِرِه وا میکنی
بلبل ِ در لک فرو ، فورا غزلخوان میشود

شاعران در وصف ِموهایت،غزلها گفته اند
تاری از موهای ِتو، صدجلد دیوان میشود

در رکابت مانده ام ، باشی به همراهم اگر
دردِ بی درمان ِ من ،یکباره درمان میشود

#یوسف_محقق

🌸
از پشت پنجره ایمانم
خدا را می بینم
چه با عظمت خدایی است ...
در خنده هایش، داشته هایم را می بینم
آغوشش را باز می کند
نداشته هایم و غصه هایم را دور می ریزم
به سمتش می دوم
دستانش را میگیرم و
چند قدمی کنارش قدم می زنم ...
به خودم به خدا به زندگی
لبخند می زنم ...منم ،انسان
زیباترین شعر خدا...
یقین می دانم حواسش به من هست....
گرمیِ دوست داشتنش راحس میکنم....🌸

.
دود کن بودنم را…
دود کن حرف های عاشقانه ام را…
نگاهم را…
دل تنگم را…
خاطراتم را…
اشک هایم را…
همه را بر سر سیگاری جمع کن…
آتش بزن و دود کن…
مچاله شدن آنچه را ساخته بودیم ببین!
همه ی این ها روزی برایت حسرت میشوند…
آتش را تو زدی…
دودش را تماشا کن..!

عاشقی آمد برای ترک عشقش این گروه

عاشقی را ترک کرد ، یک شاعر دیوانه شد

من نیامده‌ام با تو باشم؛
من آمده‌ام تو باشم!







هیزم آتش نمی‌گیرد،
آتش می‌شود . . .

غروب که می شود

دلم بدجور تنگ می شود

چشمان تو
با
خورشید

در ارتباط است...

آرامـــش یعنــــی

هـر وقت قهـــر کــــردی

مطمئــــن بـــاشـی کـــه تـــا آشتـــی کنـــی

هیـــچ کسی جـــات رو نمی گیــــــره

رسـیدن فـردا برای هیچــکس حتـمی نـیست…
پس به کـسانی که دوسـتشان داریـد ابـراز عـشق کـنید...
چــرا که شـاید فـردا هـرگز نـیاید…

زندگی تعداد نفسها نیست!

زندگی تعداد لبخندهای

کسانیست

که دوستشان داریم

🌸🌸🌸


رویاهایم را دوست دارم

چون تنها جایی‌ست که

همه چیز روبراه است...

خارها
خوار نیستند
شاخه های خشک
چوبه های دار نیستند
میوه های کال کرم خورده نیز
روی دوش شاخه بار نیستند
پیش از آنکه برگهای زرد را
زیر پای خویش
سرزنش کنی
خش خشی به گوش می رسد :
برگهای بی گناه
با زبان ساده اعتراف می کنند
خشکی درخت
از کدام ریشه آب می خورد
قیصر امین پور

💕

آدمی در آغوش خدا غمی نداشت، پیش خدا حسرت هیچ بیش و کمی نداشت

دل از خدا برید و در زمین نشست، صد بار عاشق شد و دلش شکست

به هر طرف نگه کرد راهش بسته بود، یادش آمد یک روز دل خدا را شکسته بود...

ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی

چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را

مولانا

گفتند که او عاشق موهای کمند است

موهای من از عصر همان روز، بلند است

او آمد و موهای مرا دید و سپس رفت

یک لحظه نپرسیدخرت دوست به چنداست

یک جمله نفرمودکه موهای توزیباست

یا اینکه دلم در سر گیسوی تو، بند است

من ماندم و موهای بلندم، که یکی گفت:

باور نکن، این شایعه ها، حرف چرند است

پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست
از بس که گره زد به گره، حوصله ها را

یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله ها را

تویی که زندگی من را قضاوت میکنی.!
میدانم که کامل نیستم...
و آنقدر هم... زندگی نخواهم کرد که بتوانم باشم..!!
ولی قبل از اینکه انگشت اشاره ات را...
به سمت من نشانه بگیری..
مطمئن شو که دستانت پاک اند..!!!

از طعم لبت هرچه سرودم همه کذب است

ناخورده مِی از حالت مستی چه توان گفت