شعر و شیدایی

                        

بی تو به سامان نرسم؛ای سر و سامان همه تو
ای به تو زنده همه من؛ای به تنم جان همه تو

من همه تو ، تو همه تو ، او همه تو ، ما همه تو
هرکه و هرکس همه تو ، ای همه تو ، آن همه تو

من که به دریاش زدم؛ تا چه کنی با دلِ من
تخت تو و ورطه تو؛ ساحل و طوفان همه تو

ای همه دستان ز تو و،مستی مستان ز تو هم
رمز نیستان همه تو ؛ راز نیستان همه تو

شور تو آواز تویی ؛ بلخ تو شیراز تویی
جاذبه ی شعر تو ؛جوهر عرفان همه تو

همّتی ای دوست که این دانه ز خود سر بكشد
ای همه خورشید تو و، خاک و باران همه تو

تو را نمی بخشم !
که وقت بودن ، نبودی !
وقت دیدن ، ندیدی!
وقت عاشقی ، منطقی بودی !
وقت گریه …
تو را هرگز نمی بخشم
که هرگز با من نبودی و به سادگی ،
همه ام با تو …تو با دیگری

هرکس "تو"یی دارد و در تمام روزمرگی هایش به "تو"یی فکر میکند.

اصلا بدون اینکه انسان "تو" داشته باشد هیچ چیز زیبا نیست.

تو هم "تو"یی داری…

همان طور که من "تو"یی دارم...و تمام گذشتگان ما نیز..!

گاهی"تو"ات را گم میکنی!

"تو"ات دیگر نیست و "او" می نامیش.

اما … خودت را گول نزن… او همیشه "تو" باقی می ماند،

همان "تو"یی که تمام لبخندها.. ترانه ها......

و تمام خودت را برایش پس انداز می کنی که روزی بگویی :تقدیم به تو

مثل این متن که تقدیم به یک " تو" است

مرگ ، شاید
یکی از همین روزها
مرا به یک پیاده رویِ دو نفره
دعوت کند ؛

در این میان
نگران شعرهایی هستم
که شب ها
زیر بالش گریه کردم و
کسب هرگز
آنها را نخواهد خواند...

بوسه یعنی قلب تو از آن من.
بوسه یعنی تو همیشه مال من


بوسه یعنی مستی از مشروب عشق.
بوسه یعنی آتش و گرمای تب.


بوسه یعنی لذت از دلدادگی
لذت از شب لذت از دیوانگی.


بوسه یعنی حس خوبه طعم عشق.
طعم شیرینی به رنگ سادگی .



بوسه آغازی برای ما شدن.
لحظه ای با دلبری تنها شدن.


بوسه آتش میزند بر جسم و جان .
بوسه یعنی عشق من ، با من بمان.


شرم در دلدادگی بی معنی است .
بوسه بر میدارد این شرم از میان.


طعم شیرین عسل از بوسه است .
پاسخ هر بوسه ای یک بوسه است.

بوسه را تکرار می باید نمود.
بوسه یعنی عشق و آواز و سرود.

برای من
دوست داشتن
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است
چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
چقدر ...
علی صالحی

پدری با پسرش گفت به خشم
که تو آدم نشوی خاک به سر
گر کسان جامع شرو خیرند
از سراپای تو بارد همه شر

حیف از آن عمر که ای بی سروپا
در پی تربیتت کردم سر
دل فرزند ازاین حرف شکست
بی خبر روز دگر کرد سفر

رفت از آن شهر به شهری که شود
فارغ از سرزنش تلخ پدر
رفت از پیش پدر تا که کند
بهر خود فکر دگر کار دگر

عاقبت منصب والایی یافت
حاکم شهر شد و صاحب زر
چند روزي بگذشت پس از آن
امر فرمود به احضار پدر

تا ببیند پدر آن جاه و جلال
شرمساری برد از طعنه مگر
پدرش آمد از راه دراز
نزد حاکم شدو بشناخت پسر

پسر از غایت خودخواهی و کبر
به سراپای وی افکند نظر
گفت ای پیر شناسی تو مرا
گفت کی می روی از یاد پدر

گفت :گفتی که من آدم نشوم
حالیا حشمت و جاهم بنگر
پیر خندیدو سرش داد تکان
این سخن گفت و برون شد از در

من نگفتم که تو حاکم نشوی
گفتم آدم نشوی جان پدر!

تو از باران دلگیری..
من از مهتاب بیزارم!
تو از شبهای دلتنگی..
من از این راه بیزارم!

تو از خواب و تو از بیدار..
من از اندیشه ی بیمار بیزارم!

تو از تنهایی مطلق..
من از شبهای بی مفرق
تو از آرامش دریا..
من از طوفان بیزارم..! تو از نغمه تو از آواز..
من از سنگینی این راز بیزارم!

تو از شور و شر و شیدا!
من از این همه احساس بیزارم.. تو از من دوری و بی تو..!
من از انجام..!
من از فرجام..!
من از آغاز بیزارم..!

🌹
گفتا به من در نيمه شب پنهان بيا پنهان برو
در باغ پر ريحان من خندان بيا گريان برو

گفتا که بر کس ننگرم بر عاشقان عاشقترم
در خان من گر آمدي با جان بيا، بي جان برو

گفتا اشارت ساز کن اين گفتگو را راز کن
با سر بيا در پيش من افتاده و خيزان برو

گفتا که من يک آتشم سوزنده و هم سرکشم
با من درآميزي اگر با آتشي سوزان برو

من او شدم در او شدم بيخود از آن ياهو شدم
گفتا در آخر اين سخن ، بي خود شدي حيران برو
🌹

دوست دارم مرد بودن را اگر بانو توئی
دوست دارم صید کردن را اگر آهو توئی

بی تو بر پا نیستم در گوشه ای افتاده ام
چون که زور بازوان و قوت زانو توئی

کار دشواریست تفریق تو از باغ بهشت
در درون توست مینو یا که در مینو توئی؟

شک ندارم عطر خود را وقف گل ها کرده ای
حتم دارم علت بوی خوش شب بو توئی

این جهان قهر است با من از همان روزی که من
گفته بودم این جهان یک سو و دیگر سو توئی

مرد بودن کار دشواریست اما ای عزیز
دوست دارم مرد بودن را اگر بانو توئی


#رضا_خادمه_مولوی⭐️

با من بمان
ميدانم تركم نخواهى كرد
اما دل نگرانم نكند باز دراين كوچه هاى سرد تنها بمانم
با من بمان
نكند باز خوابهاى پريشان ببينم
با من بمان
نكند باز غصه تنم را فرا گيرد و در ظلمت شب ارام گريه كنم
با من بمان
نكند باز اسير بى مهريها شوم
هميشه كنارم بمان مهربان من
با تو كوچه ها هم گرم است
با تو دلم شاد است
با تو ظلمت شب را به روشنى ميبينم
با تو گريه از سر شوق ميكنم
با تو با تو با تو
چقدر تنها بوده ام در اين سالهاى بى تو...
تو كجا بودى ؟
دلگيرم از دستت
چرا سالها پيش نيامدى
اكنون كه امدى بمان ديگر ...
متن از مسعود

پشت دیوار همین کوچــه به دارم بزنید

من که رفتم بنشینید و ... هوارم بزنید

باد هم آگهـــی مرگ مرا خواهد برد

بنویسید که: "بد بودم" و جارم بزنید

من از آیین شما سیر شدم ... سیر شدم

پنجـــه در هر چه کـه من واهمه دارم بزنید

دست هایم چقدر بود و به دریا نرسید؟!

خبـــر مرگ مرا طعنــــه به یــــارم بزنید

آی! آنها! که به بی برگی من می خندید!

مرد باشید و ... بیایید ... و ... کنارم بزنید🌹

خیمه بزن بر قلب من , صاحب این خانه تویی
مستم کن از جام لبت , ساقی و پیمانه تویی

آغوش سردم را ببین , محتاج دوزخ توام
روشن نما چشم دلم , خورشید کاشانه تویی

بر تخت ملک دل نشین , تا که شوی سلطان من
این بارگاه و کاخ توست , لایق شاهانه تویی

با عشق تو ای دلبرم , جنت نخواهم من دگر
هم دین و هم دنیای من , بهشت جانانه تویی ....

کمی رعایت نکن!
کمی بی ادب ؛
کمی جسور ؛
ناگهان تر از ناگهان ؛


نیمه شبها زنگ بزن!
چیزی بپرس ،
حرفی بزن
کاری کن که من به دنیا
جواب پس دهم ...!
کاری کن به گریه بیفتم ؛
که گریه ؛ شفای دل است ....
کمی رعایت نکن !

نیمه شبها شماره بگیر،
مرا بیدار کن،
جهان را بیدار کن ...!

#چیستا یثربی

شب اگر شد باز میخوابم به آغوش شما
تا ببوسم بار دیگر لالۀ گوش شما !!

کاش خوابت بیش از اینها بود سنگین و ستُرگ!
تا بسازم بیش از اینها خویش ، مدهوشِ شما

گفته بودی در خیالِ خویش می بوسی لبم
ای بقربان شما ، هردو لبم نوش شما

گرچه می دانم نمی دانی ولی از دور هم
گفتگوها میکنم با چشم خاموش شما

کاش چون پیراهنی بودم تنِ عریان تو
تا تمام لحظه ها باشم چو تن پوش شما

عشق وقتی میشود دلتنگِ لیلی زاده ای
مینشیند چون کبوتر بر سر دوش شما

آی مردم آی مردم ، عاشقی درد بدی است
عشق قبل از فکر میدزدد همه هوش شما

🔺
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزار
چنین چرا دلتنگم؟ چنین چرا بیزار

زمین از آمدن برف تازه خشنود است
من از شلوغی بسیار رد پا بیزار

قدم زدم! ریه هایم شد از هوا لبریز
قدم زدم! ریه هایم شد از هوا بیزار

اگر چه می‌گذریم از کنار هم آرام
شما ز من متنفر، من از شما بیزار

#فاضل_نظری

کاش در محشر آغوش تو مدهوش شوم
روی زانوی تو خاکستر و خاموش شوم

آنچنان از تب لبهای تو تبخیر شوم
که در این مهلکه بر باد و فراموش شوم

دل به دریا زده با موج تمنا ٬ دمساز
غرق در گوشه ی آرام بناگوش شوم

هوش از سر ببری هر چه دهن باز کنی
تا سحر لب به لب ِ خمره ی پرجوش شوم

مو پریشان بکنی بر سر و بر سینه ی من
که فنا در تو و خود نیز سیه پوش شوم

حکم عقل است که دیوانگی از سر گیرم
با تو تا شهر خدا هم دل و هم دوش شوم

آسمان رونق مهتاب ندارد تا کی ؟!
بی تو با یاد تو تا صبح هم آغوش شوم

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتو روی حبیب هست

آن جا که کار صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوس دیر راهب و نام صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریاد حافظ این همه آخر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

[Forwarded from موبایل آرش]
داستان های اموزنده...
دست خدا!!!

در یک دهکده ی کوچک معلم مدرسه از دانش آموزان خواست تا تصویری از چیزیکه برایشان بسیار با ارزش است را بکشند.
اوباخود فکر میکرد که این بچه های فقیر حتما تصویر بوقلمون و میز پر از غذا را میکشند.
ولی وقتی یکی از بچه ها نقاشی ساده و کودکانه خود را تحویل داد,معلم شوکه شد.
او تصویر یک دست را کشیده بود.
ولی این دست چه کسی بود؟
یکی از بچه ها گفت من فکر میکنم این دست خداست که بما غذا میرساند.
دیگری گفت که این دست کشاورزی است که گندم میکارد.
معلم بالای سر آن کودک رفت و از او پرسید،
این دست چه کسی است؟
کودک در حالیکه خجالت میکشید،
گفت：خانم,این دست شماست.
معلم بیاد آورد که از وقتی این کودک پدر و مادرش را از دست داده بود به بهانه های مختلف پیش او میامد تا خانم معلم دست نوازشی بر سر او بکشد....

ویکتور هوگومیگوید：
ایمان داشته باش که کوچکترین محبتها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشود...

به دشمنانت هزاران بار فرصت بده تا با تو دوست شوند، اما به دوستانت یک فرصت هم نده که دشمنت شوند، زیرا دوستانت جای عمیق زخمهای دلت را دقیق می دانند ...