شعر و شیدایی

                        

خوبِ من! حیف است حال خوبمان را بد کنیم
راه رود جاری احساسمان را سد کنیم

عشق، در هر حالتی خوب است؛ خوبِ خوبِ خوب
پس نباید با "اگر" یا "شاید" آن را بد کنیم

دل به دریا می‌زنم من... دل به دریا می‌زنی؟
تا توکّل بر هر آنچه پیش می‌آید کنیم

جای حسرت خوردن و ماندن، بیا راهی شویم
پایمان را نذر راه و قسمتِ مقصد کنیم

می‌توانی، می‌توانم، می‌شود؛ نه! شک نکن
باورم کن تا "نباید" را "فقط باید" کنیم

زندگی جاریست؛ بسم الله... از آغاز راه...
نقطه‌های مشترک را می‌شود ممتد کنیم

آخرش روزی بهار خنده‌هامان می‌رسد
پس بیا با عشق، فصل بغضمان را رد کنیم

به نستعلیق قرآن می سپارم اشتباهم را
چه لذت بخش کرده خط چشمانت گناهم را

نمی دانم که لذت را بچسبم یا که غیرت را
بیندازم به تو یا که رقیبانم نگاهم را

چه مغرورم!ولی آنقدر زنجیرم به احساسم
که تا رد می شوی کج می کنم سمت تو راهم را

مرا آشفته ی خود کرده ای اما ببین مویت
چگونه رام خود کرده ست خودکار سیاهم را

برای بردن ایمان من لبخند هم کافی ست
همین یک شعله آتش می زند انبار کاهم را

مادربزرگ خیال می کند
هر چه بیشتر برایش
قرص بنویسند
بیشتر زنده می ماند ؛

مثل من که خیال می کنم
هر چه بیشتر برایت شعر بگویم

بیشتر عاشقم می شوی ...!!!!!!

دل تا خورده که دل نیست ، کتاب است رفیق
اتش افتاده به دل ، مثل کباب است رفیق

قفل دل وا نشود جز به کلید دستت
گرکه بازش نکنی در تب وتاب است رفیق

بی هدف سربکشم داخل اسرار دلم
توکه اسرار دلی نقش من اب است رفیق

دو دلم سر بزنم مدرسهُ خاطره ات
زنگ تفریح دبستان که خراب است رفیق

تک وتنهایی من حوصله ام سربرده
فاتحه خواندن برمرده ثواب است رفیق

هرکه دارد غم خود ای دل بیغم خوش باش
دل بیغم بجهان یک دل خواب است رفیق

والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود

آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست



#مولانا

فال می گیرم ولی چون دل بریدی از دلم...


جای "حافظ" من تفال را به "بیدل" می زنم..!!

من محبت میفروشم، تو محبت میخری ؟
خسته از تنهاییم ،من را به همره میبری ؟
شاعری هستم شکسته، مونس من دفترم
دفترم را میفروشم، شعرهایم میخری ؟
گاه گاهی گریه کردم، در میان شعرها
اشکهایم میفروشم، اب دیده میخری ؟
کاسه صبرم شده لبریز، از نامردمی
صبر هم من میفروشم ،تو آیا میخری؟
زخم خنجر یادگاری ،داده است دوست
یادگاری میفروشم ،زخم خنجر میخری ؟
من ندارم هیچ در دست، کلبه ای ویرانه ام
راستی هرگز نگفتی، دست خالی میخری ؟
بیکسم ، تنها رفیق من شده این خاطرات
خاطراتم میفروشم ، تو گذشته میخری ؟
میشود من را به مهمانی بری بر آسمان
زندگانی میفروشم ،عمر باقی میخری ؟

هرچه نگاه می کنم صورت ماهتاب تو
سیر نمی شوم از ان جام پر شراب تو


زلزله بمی مگر از چه‌چنین مخربی
لرزه فتاد بر تنم خانه من خراب تو


لعل لبت عسل عسل چشم سیاه تو غزل
حی علی خیر العمل حی علی ثواب تو

#هاتف_مهدی_قنبری

دلیل عشق فراموش کردن دنیاست


و گرنه بین من و دوست

ماجرایی نیست...



فاضل نظری

حسودی ام می شود
به شعرها و ترانه هایی که می خوانی
خوش به حال کلماتی
که در ذهن تو زیست می کنند !

هر دم ز تو زیب و فر

از ما دل و جان و سر

بازار چنین خوشتر

خوش بِدْهی و بستانی...


مولانا

گفتمش سلطان قلبم تو کجا اینجا کجا.
منطق و عشق و خرابات بوده اند از هم جدا.
گفت از روزی که عشقت در دلم ریشه دواند.
منطق و عقل و تفکر را ز جانم زود راند.
گفتمش ای محرم رازم تو جانم سوختی.
بی وفا حالا که وقت توبه شد افروختی.
گفت ای همراز عاشق پیشه ی نیکو سرشت.
با تو حتی دوزخم باشد نکوتر از بهشت.
دیگر حتی لحظه ای ترکت نمیگویم تو را.
تا زمان مرگ خود ثابت کنم این ادعا.
تا شنید همراز بیدل این سخن از یار خویش.
داد بر دستان داور با دو دستش جان خویش.
قصه ی همراز عاشق تا ابد پاینده است.
هر کسی عاشق شود تا بی نهایت زنده است

گاه سوی وفا روی،
گاه سوی جفا روی،

آنِ منی کجا روی؟
بی‌تو به سر نمی‌شود


#مولانا

سر بالین دلم گر بزنی یا نزنی

دل دیوانه ما را بخری یا نخری

ما همانیم که جان برسر راهت دادیم

همه شب یاد تو هستیم وامانت دادیم

مرگ ِ انسان در جهان گاهاً نبود ِ نبض، نیست!

مرگ یعنی: حال من با دیدن انگشترش...

دوست داشتن
گاهی وقت ها تحمل است
اینکه بتوانی با زخم های زندگی
هنوز سرپا ایستاده باشی

دوست داشتن
گاهی وقت ها ، زندگی ست
همانند سینه ای بدون نفس
از مرگِ
قلب بدون عشق
آگاه باشی

دوست داشتن
گاهی وقت ها
سنگین است
به سان
سنگینیِ لیاقت دوست داشته شدن

و بعضی وقت ها
دوست داشتن
حیاتی دیگر است

زنده نگه داشتن
کسی درون ات
حتی
با وجود این فاصله های دور



اُزدمیر آصاف

پایان ِ ماجرای دل و عشق روشن است...

ای قایق ِ شکسته به دریا خوش آمدی!

#فاضل_نظری

ایکاش که این خانه به میخانه دری داشت
تا پیر مغان هم ، ز دل ما ، خبری داشت

میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت
میخواری و مستی ره و رسم دگری داشت

پیمانه نمی داد به پیمان شکنان ، باز
ساقی ، اگر از حالت مجلس ، خبری داشت

بیداد گری شیوه ی مرضیه نمی شد
این شهر اگر دادرس دادگری داشت

یک لحظه بر این بام بلا خیز نمی ماند
این مرغ دل افسرده ، اگر بال وپری داشت

افسوس که دست ستم از ریشه بر آورد
هر شاخ برومند که امید بری داشت

بر خیر جماعت چه سخن ها که نگفتیم
ای کاش یکی زین همه گفتن اثری داشت

ز آه دل مظلوم ، اگر رسم ستم سوخت
زآن بود که هر شعله ی آهی شرری داشت

این غیرمنصفانه ترین جنگ جهان است ؛
و تو
فرمانده ی
هر دو گردانی !


سربازانی در من
با
سربازانی در من
در نبردند ..!

#بابک_رضایی

هر که ما را یاد کرد
ایزد مر او را یار باد...

🌸🌸🌸🌸

هر که ما را خوار کرد
از عمر برخوردار باد...

🌸🌸🌸🌸

هر که اندر راه ما ،خاری فکند از دشمنی
هر گلی از باغ وصلش بشکفد، بی خار باد...

🌸🌸🌸🌸

در دو عالم نیست ما را با کسی گرد و غبار
هر که ما را رنجه دارد ،راحتش بسیار باد..